Ας γίνουμε πρωταγωνιστές ενός υποθετικού σεναρίου. Λοιπόν φανταστείτε το εαυτό σας να ζει σε ένα κόσμο όπου θα παραμένατε αυτό που είστε σήμερα -βαρεμένος, παράφορα ερωτευμένος, εραστής γοητευτικών αυτοκινήτων- όπου δεν θα υπήρχε κανένα απολύτως ενδιαφέρον αυτοκίνητο για να αγοράσετε.

Τι θα κάνατε; Διαδήλωση μαζί με τους ομοϊδεάτες σας; Θα βαρούσατε το κεφάλι σας στον τοίχο; Θα κόβατε τις φλέβες σας. Μπα! Μάλλον ότι και οι αντίστοιχα βαρεμένοι Σοβιετικοί που βρέθηκαν όντως στη θέση σας σε αυτό το υποθετικό σενάριο. Θα φτιάχνατε το δικό σας γαμο-αυτοκίνητο.

Αυτή λοιπόν είναι η ιστορία ενός τέτοιου, ελάχιστα γνωστού αυτοκινήτου. Ενός χαριτωμένου μικρού σπορτίφ δημιουργήματος, μιας μίξης Volvo P1800 και Corvair, πράγμα που κάθε άλλο παρά κακό είναι. Το αυτοκίνητο ονομαζόταν KD Sport 900 (КД Спорт 900) και είναι συνομήλικό μου, μιας και γεννήθηκε το 1963. Οι γονείς του ήταν έξι ομοϊδεάτες gearheads και όλοι εργαζόμενοι στο Επιστημονικό Ινστιτούτο Αυτοκινήτων και Κινητήρων της Σοβιετικής Ένωσης, γνωστό και ως NAMI. Αυτοί οι έξι λοιπόν αποφάσισαν ότι θα ήθελαν ένα πραγματικά σπορ αυτοκίνητο.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ O απόλυτος κομμουνιστής κατασκευαστής πέθανε [video]

Οι έξι Σοβιετικοί πιονέροι ήταν ο Eduard Molchanov, ο σχεδιαστής Felix Haydukov, οι μηχανικοί Igor και Leo Durnov (πιθανόν αδέλφια), ο χημικός μηχανικός Anatoly Syvorotkin και ο -πιθανότατα- σχεδιαστής Vladimir Eltyshev, καθώς μερικές πηγές τον αποκαλούν «καλλιτέχνη».

Το αυτοκίνητο ονομάστηκε επίσημα απλώς «Sport 900», αλλά το πρόθεμα «KD» προήλθε από τα αρχικά του Kuzma Durnov που ήταν επικεφαλής του εργοστασίου ανταλλακτικών MZAK. Δεν είναι ξεκάθαρο ακριβώς γιατί έγινε αυτή η τιμή στον Durnov, αν και το πιθανότερο είναι ότι κατασκεύασε εξαρτήματα ή/και εργαλεία για το πρότζεκτ στο εργοστάσιο που διηύθυνε. Η δήλωση ότι «υποστήριξε σθεναρά των κατασκευή του αυτοκινήτου» ακούγεται περισσότερο ως πρακτική υποστήριξη παρά ως πολιτική κίνηση για την υποστήριξη του πρότζεκτ στον κομματικό μηχανισμό.



Το KD Sport 900 κατασκευάστηκε με βάση ένα σωληνωτό σασί ντυμένο μα αμάξωμα από φάιμπεργκλας και σύστημα μοτέρ/κιβωτίου από το μικρό ΖΑΖ Zaporozets 965 -μοντέλο που έμοιαζε με το FIAT 600. Με αυτό στο μυαλό λοιπόν, με μια αυθαίρετη παρέκταση θα μπορούσαμε να πούμε ότι το Sports 900 ήταν ό,τι το Karmann-Ghia για τον «Σκαραβαίοο». Μην φανταστείτε βέβαια κανένα μοτέρ-εργοστάσιο. Ο κινητήρας ήταν ένας αερόψυκτος V4 με 887 cc που έβγαζε όλα κι όλα 30 άλογα. Αλλά το σημαντικότερο ήταν ότι υπήρχε διαθέσιμος άμεσα -κάτι όχι το αυτονόητο για τα σοβιετικά προγράμματα παραγωγής-, οπότε και μεγάλο πλεονέκτημα για το σύστημα κίνησης του αυτοκινήτου. Το μοτέρ ήταν ικανό όμως να ανεβάζει το ελαφρύ, μόλις 500 κιλών Sport 900 στα 120 km/h. Κατά τα λοιπά, το σπορ σοβιετικό μικρό 2+2 πατούσε στην άσφαλτο με μεταξόνιο μόλις 2,03 m, ενώ οι κόμπακτ διαστάσεις του ήταν για το μήκος 3,73 m, για το πλάτος 1,45 και για το ύψος 1,17 m. 

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Για τη ZiS-110 του Πατερούλη ζητούν 8,5 εκατ. [video]

Το σχέδιο στο οποίο κατέληξε η ομάδα των έξι για το αυτοκίνητο ήταν εντυπωσιακό και δεν έχετε παρά να σκεφτείτε τα σχήματα που κυκλοφορούσαν στις ευρωπαϊκές πόλεις στο πρώτο μισό της δεκαετίας του ’60. Το KD Sport 900 ήταν πισωμήχανο, διευκολύνοντας έτσι το σχεδιασμό ενός χαμηλού εμπρός μέρους με αντίστοιχα χαμηλό καπό και καθαρή μάσκα, έναν όμορφο, μικρό, οπισθοκλινή κλωβό επιβατών και μερικές εντυπωσιακές πλευρικές λεπτομέρειες μαζί με τα δύο μακριά scoop που έφερναv κρύο αέρα στη μηχανή –σχέδιο που θα βλέπαμε αργότερα στα ΖΑΖ-966 και 968



Η σιλουέτα του  KD Sport 900 έφερνε πολύ στο κουπέ Volvo P1800 και στη λεπτομέρεια θύμιζε άλλα πισωμήχανα σπορ αυτοκίνητα όπως τα FΙΑΤ 850 Spider κα NSU Sport Prinz. Η εκδοχή του στο πίσω μέρος ήταν σαφώς επηρεασμένη από τα αμερικανικά αυτοκίνητα, με ένα μεγάλο νικέλινο προφυλακτήρα που γύριζε για να αγκαλιάσει όλο το πίσω μέρος, στρογγυλά φανάρια και μετώπη-πλέγμα για εξαερισμό.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Νέο Αυτοκίνητο Παρελάσεων Hongqi L5 [videos]

Μην φανταστείτε βέβαια ότι το KD Sport 900 ήταν ένα πρωτότυπο επίδειξης, ένα αυτοκίνητο για μια κι έξω. Η 6μελής ομάδα επιθυμούσε πραγματικά να το κατασκευάσει και, καθώς η μαζική παραγωγή του δεν ευδοκίμησε, ανάμεσα στο 1968 με το 1969 κατάφεραν να κατασκευάσουν έξι πρωτότυπα εξέλιξης, προφανώς ένα για τον καθένα τους.



Το αυτοκίνητο φαίνεται να είχε προκαλέσει για τα καλά την προσοχή, καθώς εμφανιζόταν στα σοβιετικά περιοδικά της εποχής σε εκθέσεις αυτοκινήτων και σε -τι άλλο;- παρελάσεις. Φαίνεται ότι υπήρξε μεγάλο δημόσιο ενδιαφέρον για ένα τόσο ελκυστικό μικρό σπορ αυτοκίνητο, αλλά οι ξινοί σοβιετικοί ελεγκτές, υπεύθυνοι για την παραγωγή αυτοκινήτων, προφανώς δεν πίστευαν ότι η μαζική παραγωγή ήταν απαραίτητη.

Το απίστευτο είναι ότι κάποια από τα έξι αυτά αυτοκίνητα συνεχίζουν να επιβιώνουν ακόμη και σήμερα, αν και σε άσχημη κατάσταση. Τουλάχιστον ένα λέγεται ότι βρίσκεται εν μέσω αποκατάστασης, κάτι που αν συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι συναρπαστικό.

Όλη αυτή η ιστορία αποπνέει μια απύθμενη έμπνευση κι έναν ιδεαλισμό. Αυτοί οι έξι ήταν άνθρωποι που λάτρευαν τα αυτοκίνητα, δούλευαν με αυτοκίνητα και βρισκόταν στη δυσάρεστη θέση όπου αυτά δεν ήταν τα αυτοκίνητα που θα ήθελαν να αγοράσουν. Έτσι, μαζεύτηκαν, συνδύασαν τις σημαντικές δεξιότητές τους, ξεπέρασαν κομματικές και καθεστωτικές αγκυλώσεις, και έφτιαξαν το αυτοκίνητο που θα ήθελαν να βρίσκεται εκεί έξω για να το αγοράσουν. Πολλά αντίγραφα, μάλιστα!

Καταπληκτικό! Βλέπετε, ακόμη κι ένα ολοκληρωτικά απολυταρχικό καθεστώς, που βρισκόταν εκείνη την εποχή στον κολοφώνα της εξουσίας του σε παγκόσμιο επίπεδο, δεν μπορεί να κρατήσει τους παθιασμένους με την οδήγηση μακριά από τα γοητευτικά αυτοκίνητα.

[Πηγή ceautoclassic, Jalopnik, itarstas.blogspot, wykop]