Σαν σήμερα: Το 1937 υπογράφεται η πρώτη συλλογική σύμβαση εργασίας στην αυτοκινητοβιομηχανία στις ΗΠΑ
Στις 11 Φεβρουαρίου του 1937, η General Motors υπογράφει την πρώτη εργατική σύμβαση εργασίας σε συνέχεια μεγάλων απεργιών και ταραχών.
Ύστερα από έξι εβδομάδες καθιστικής απεργίας από τους εργάτες της General Motors στο Fisher Body Plant No. 2 στο Flint του Michigan, ο πρόεδρος της εταιρείας, Alfred P. Sloan, υπέγραψε το πρώτη σύμβαση εργασίας με συνδικάτο στην ιστορία της αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας.
Η απεργία οργανώθηκε από την United Auto Workers (UAW), η οποία θέλησε να αναγνωριστεί ως η μοναδική διαπραγματευτική αρχή για τους εργαζόμενους στα εργοστάσια της GM. Η UAW, που ιδρύθηκε το 1935, απαίτησε επίσης βελτιωμένες συνθήκες εργασίας και ασφάλεια εργασίας για τους εργαζομένους της GM. Κατά τη διάρκεια της απεργίας, η GM, η οποία ιδρύθηκε το 1908 από τον William Durant, ήταν η μεγαλύτερη αυτοκινητοβιομηχανία παγκοσμίως ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1930.
Η απεργία ξεκίνησε στις 30 Δεκεμβρίου 1936 και εξελίχτηκε βίαιη στις 11 Ιανουαρίου 1937, καθώς ξέσπασε εξέγερση όταν η Αστυνομία προσπάθησε να αποτρέψει τους απεργούς από το να δέχονται τρόφιμα από υποστηρικτές τους, έξω από τα εργοστάσια. Η διοίκηση εν τω μεταξύ είχε ήδη κλείσει τη θέρμανση στο εργοστάσιο. Τόσο απεργοί όσο και αστυνομικοί τραυματίστηκαν σε μάχες σώμα με σώμα, σύγκρουση που αργότερα αποκλήθηκε «Battle of Bulls Run». Ύστερα από τις ταραχές της 11ης Ιανουαρίου, ο κυβερνήτης του Michigan, Frank Murphy, κάλεσε την Εθνική Φρουρά να περικυκλώσει το εργοστάσιο. Ωστόσο, ο κυβερνήτης τελικά αποφάσισε να μην διατάξει τις στρατιωτικές δυνάμεις να κινηθούν κατά των απεργών στο εργοστάσιο. Πολλοί Αμερικανοί είχαν εκφράσει την υποστήριξή τους στην απεργία και ο πρόεδρος Franklin Roosevelt προσέτρεξε για να βοηθήσει με τις διαπραγματεύσεις για τον τερματισμό της σύγκρουσης.
Τελικά, η GM συμφώνησε να χορηγήσει δικαιώματα διαπραγμάτευσης στην UAW και να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις για διάφορα θέματα που σχετίζονταν με τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας των εργαζομένους. Η απεργία αποτέλεσε σημαντική νίκη για την UAW. Σύντομα, οι εργαζόμενοι στην Chrysler ξεκίνησαν απεργία και τελικά κέρδισαν το δικαίωμα να έχουν την UAW ως εκπρόσωπό τους. Η Ford Motor Company ήταν η τελευταία από τους «Big Three» που ανθίστατο. Ο ιδρυτής της, Henry Ford, αντιπαρατέθηκε έντονα με τα συνδικάτα, αλλά η εταιρεία του υπέγραψε τελικά σύμβαση με την UAW το 1941.
Σήμερα, η UAW επεκτάθηκε για να συμπεριλάβει εργαζόμενους και εκτός από την αυτοκινητοβιομηχανία και είναι επίσημα γνωστή ως «International Union, United Automobile, Aerospace and Agricultural Implement Workers of America». Η UAW έχει πάνω από μισό εκατομμύριο ενεργά μέλη και σχεδόν ένα εκατομμύριο συνταξιούχους στις ΗΠΑ, στον Καναδά και στο Πουέρτο Ρίκο.
Στις 11 Φεβρουαρίου του 1899, σε δυστύχημα με μοτοσικλέτα στο Exeter του Devon σκοτώνεται ο George Morgan, ένας 36χρονος υπάλληλος. Αυτό είναι και το πρώτο καταγεγραμμένο μοιραίο δυστύχημα με μοτοσικλέτα στον κόσμο.
Στις 11 Φεβρουαρίου του 1928, οι πρώτοι ηλεκτρικά ελεγχόμενοι φωτεινοί σηματοδότες μπήκαν σε λειτουργία στη Βρετανία σε μια ημερήσια δοκιμή στο Wolverhampron. H δοκιμή ήταν τόσο επιτυχημένη, έτσι ώστε σε λίγες εβδομάδες τοποθετήθηκαν μόνιμα στο Leeds και στο Εδιμβούργο. Το παράδοξο ήταν ότι δεν αποτελούσε αδίκημα να μην υπακούσει κάποιος στους φωτεινούς σηματοδότες, μέχρις ότου να δόθηκε η συγκατάθεση από το Ταμείο της Τροχαίας το 1930.
Στις 11 Φεβρουαρίου του 1932, η Ford σε δελτίο Τύπου στην Detroit News ανακοινώνει ότι κατασκεύασε ένα νέο μοντέλο με έναν επαναστατικό κινητήρα V8. To νέο μοτέρ τον επόμενο μήνα διατέθηκε με 14 μοντέλα ή τύπους αμαξώματος και σε τιμή με εύρος από $460 έως $650. Επρόκειτο για έναν κινητήρα με 66 άλογα, δύο σειρές των τεσσάρων κυλίνδρων με άνοιγμα 90ο και το μπλοκ μονοκόμματο με το στροφαλοθάλαμο.
Στις 11 Φεβρουαρίου του 2005, ο Αμερικανός Samuel W. Anderson, εφευρέτης των crash test dummies που χρησιμοποιούνται για τη δοκιμή των διαφόρων πρωτοκόλλων ασφαλείας, πέθανε στην Marina den Ray στην California, σε ηλικία 90 ετών.
Στις 11 Φεβρουαρίου του 1951, ο Marshall Teague οδήγησε έναν Hudson Hornet στη νίκη στο οβάλ της Daytona Βeach στον αγώνα των 160 μιλίων του Daytona Grand National. Η νίκη αυτή σηματοδότησε της εκκίνηση της εξαιρετικής πορείας του Hudson στη NASCAR.
Το 1948, η Hudson εισήγαγε το επαναστατικό σχεδιασμό σασί «step-down» που χρησιμοποιείται ακόμα στα περισσότερα αυτοκίνητα σήμερα. Μέχρι την καινοτομία της Hudson, όλοι οι οδηγοί έπρεπε να ανέβουν στο κάθισμα του οδηγού. Ο σχεδιασμός «step-down» έδωσε στο Hornet χαμηλότερο κέντρο βάρους και κατά συνέπεια καλύτερο κράτημα. Εφοδιασμένο με μεγαλύτερο κινητήρα το 1951, το Hudson Hornet έγινε κυρίαρχη δύναμη στις πίστες της NASCAR. Για πρώτη φορά ένα αυτοκίνητο που δεν κατασκευαζόταν από τους Big Three ήταν ο μεγάλος νικητής.
Ενθουσιασμένοι από τη δημοσιότητα που δημιούργησε η επιτυχία τους στις πίστες, τα στελέχη της Hudson ξεκίνησαν να υποστηρίζουν άμεσα τις αγωνιστικές ομάδες τους, παρέχοντας στα αγωνιστικά αυτοκίνητα όλα όσα χρειάζονταν για να γίνουν ταχύτερα. Οι Big Three, φοβούμενοι ότι οι απώλειες στην πίστα θα μεταφράζονταν και σε απώλειες στις εκθέσεις, έσπευσαν να στηρίξουν τα δικά τους αυτοκίνητα. Έτσι γεννήθηκε το σύστημα της εργοστασιακής υποστήριξης που υποστηρίζονταν από τη βιομηχανία και έχει εξελιχτεί στο σημαντικό εργαλείο του μάρκετινγκ που γνωρίζουμε σήμερα. Το Hudson Hornet θα αγωνιζόταν σχεδόν σε κάθε αγώνα NASCAR μεταξύ 1951 και 1955, οπότε οι αλλαγές των κανονισμών έδωσαν σε έμφαση στην ισχύ έναντι του κρατήματος.
Στις 11 Φεβρουαρίου του 1958, σκοτώνεται ο Marshall Teague σε ηλικία 37 ετών, προσπαθώντας να σπάσει το ρεκόρ γύρου στην πίστα της Daytona.