Πριν από 96 χρόνια, στις 26 Φεβρουαρίου του 1922, ο Vincenzo Lancia και ο Felice Nazzaro έβαλαν το θεμέλιο λίθο για να ξεκινήσει η κατασκευή στο Autodromo di Monza, παγκοσμίως γνωστό ως «Ναός της Ταχύτητας».

Λίγες ημέρες αργότερα όμως διατάχθηκε η αναστολή της εργασίας για λόγους «καλλιτεχνικής και μνημειακής αξίας και διατήρησης του τοπίου».

Δεδομένου ότι η περίπλοκη διαμάχη κλιμακωνόταν, το επιχείρημα για την απόλυτη αναγκαιότητα της πίστας επικράτησε. Και στο τέλος το σιρκουί ολοκληρώθηκε με χαρακτηριστικά συγκρίσιμα με εκείνα που είχαν αρχικά ζητηθεί, αν και με συνολικό μήκος μειωμένο στα δέκα χιλιόμετρα. Οι εργασίες ξεκίνησαν στις 15 Μαΐου, με ημερομηνία ολοκλήρωσης που ορίστηκε για τις 15 Αυγούστου. Για το έργο χρησιμοποιήθηκαν 3.500 εργαζόμενοι, 200 άμαξες, 30 φορτηγά και ένας στενός σιδηρόδρομος μήκους πέντε χιλιομέτρων με δύο ατμομηχανές και 80 βαγόνια.



Το autodromo ολοκληρώθηκε στο χρόνο ρεκόρ των 110 ημερών και την πίστα γύρισε ολόκληρη για πρώτη φορά στις 28 Ιουλίου ένα FΙΑΤ 570 με τους Petro Bordino και Felice Nazzaro. Το σιρκουί περιελάμβανε μια διαδρομή 5,5 km και ένα βρόχο υψηλής ταχύτητας με συνολικό μήκος 4,5 km με δύο κεκλιμένες στροφές (ύψος 2,6 m και ακτίνα 320 m) που θεωρητικά μπορούσες να πιάσεις 180-190 km/h. Οι στροφές αυτές συνδέθηκαν με δύο ευθείες, κάθε μία τους με μήκος 1.070 m.

Το κομμάτι του δρόμου και αυτό της πίστας διασταυρώνονταν σε δύο επίπεδα, με μια υπόγεια διάβαση στη ζώνη Serraglio. Το κοινό μπορούσε να παρακολουθήσει σε δύο περιοχές. Στη μεγάλη κερκίδα χωρητικότητας 3.000 θέσεων και σε έξι πλευρικές χωρητικότητας χιλίων ατόμων η κάθε μία. Ο περίβολος του πάρκου περιελάμβανε θέσεις χωρίς σκέπαστρα στο εξωτερικό των κεκλιμένων στροφών, στη μικρή νότια στροφή και κοντά στη συμβολή των δύο διαδρομών.



Η πίστα άνοιξε επίσημα στις 3 Σεπτεμβρίου του 1922 υπό βροχή, με τον αγώνα των εγκαινίων να διεξάγεται με Voiturettes και να τον κερδίζει ο Pietro Bordino με ένα αγωνιστικό FIAT 501. Ο αγώνας αυτός, ακολουθήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου από το Grand Prix of Nations, έναν αγώνα μοτοσικλετών, με νικητή τον Amedeo Ruggeri με μια Harley Davidson 1000 και τον Gnesa με ένα δίχρονο Garelli 350 στην κατηγορία 500. Στις 10 Σεπτεμβρίου το δεύτερο ιταλικό Grand Prix για αυτοκίνητα κέρδισε ξανά ο Bordino σε ένα 6κύλινδρο FIAT 804.



Πριν από 115 χρόνια, στις 26 Φεβρουαρίου του 1903, ο Alexander Winton, οδηγώντας το Winton Bullet 1 με έναν τεράστιο 13λιτρο, υγρόψυκτο 4κύλινδρο κινητήρα, έθεσε το πρώτο ρεκόρ ταχύτητας 68,14 km/h που επιτεύχθηκε ποτέ στην Daytona Beach στη Florida. Ο πρώτος αγώνας αυτοκινήτων στην Daytona πραγματοποιήθηκε ακριβώς ένα χρόνο νωρίτερα, όπου ο Winton και το Bullet του νίκησαν τον Ransom Olds για μόλις 0,2”. Το «Bullet 2» του Winton φορούσε δύο ενωμένους στη σειρά 4κύλινδρους κινητήρες που σχημάτιζαν έναν 8κύλινδρο σε σειρά. Το αυτοκίνητο του Winton οδηγούσε ο θρυλικός Barney Oldfield, ο πρώτος Αμερικανός «ήρωας» των αγώνων αυτοκινήτου, του οποίου οι μάχες με τον Ralph DePalma σημάδεψαν την πρώτη δεκαετία του 20ού αιώνα. Οι φαν του Oldfield τον λάτρευαν να τον βλέπουν να τρέχει με ένα σβηστό πούρο ανάμεσα στα δόντια.



Πριν από 82 χρόνια, στις 26 Φεβρουαρίου του 1936, ο Αδόλφος Χίτλερ άνοιξε στη Σαξονία, το πρώτο εργοστάσιο κατασκευής του «Αυτοκινήτου το Λαού», του Σκαραβαίου. Σχεδιασμένο από τον Ferdinand Porsche, το θρυλικό αυτοκίνητο, γνωστό αργότερα και ως «Σκαθάρι», είχε τη χαρακτηριστική φιγούρα που όλοι γνωρίζουμε και το αερόψυκτο μοτέρ του με τα 24 άλογα τοποθετημένο πίσω. Το Σκαθάρι προοριζόταν για μαζική παραγωγή, «λαϊκή» τιμή και την ικανότητα να πιάνει τα 100 km/h στις γερμανικές autobahn που ήταν τότε υπό κατασκευή. Η ιδέα του Χίτλερ ήταν να βάλει το έθνος σε ρόδες (εκτός από το «γύψο»), κάνοντας για τη Γερμανία ό,τι είχε κάνει ο Henry Ford για τις ΗΠΑ.



Πριν από 37 χρόνια, στις 26 Φεβρουαρίου του 1981, ο οδηγός αγώνων Ulf Grönholm -πατέρας του παγκόσμιου πρωταθλητή Marcus Grönholm- και ο συνοδηγός του Bob Rehnström σκοτώθηκαν πέφτοντας πάνω σε ένα εκχιονιστικό με το FIAT 131 Abarth να παίρνει φωτιά. Το δυστύχημα συνέβη σε δημόσιο δρόμο, κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας για το Hankiralli, το φιλανδικό γύρο του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ράλι που ξεκινούσε δύο μέρες αργότερα.



Πριν από 21 χρόνια, στις 26 Φεβρουαρίου του 1997, ο Giuseppe Bertone, επονομαζόμενος «Nuccio», διάσημος σχεδιαστής αυτοκινήτων και κατασκευαστής πέθανε σε ηλικία 82 ετών.

Ύστερα από μια αγωνιστική καριέρα με FIAT, O.S.C.A., Maserati και Ferrari, ο Bertone άλλαξε προσανατολισμό και ασχολήθηκε με την κατασκευή αυτοκινήτων, συμφωνώντας να κατασκευάσει τα πρώτα του αυτοκίνητα, μια σειρά από 200 MG, στο Salone di Torino του 1952. Την ίδια χρονιά, στο Μondial de l’ Automobile στο Παρίσι, τράβηξε την προσοχή με ένα πρωτότυπο Abarth και έτσι επιλέχτηκε για να σχεδιάσει την αντικαταστάτρια της Alfa Romeo Disco Volante.



Τα αυτοκίνητα, με την ονομασία BAT (Berlina Aerodinamica Technica) χρησιμοποίησαν το σασί της Alfa Romeo 1900 Sprint. Δύο χρόνια αργότερα, στο Torino, o Bertone παρουσίασε το πρωτότυπο Storm Z πάνω σε σασί Dodge, το οποίο ήταν μαζί στο σταντ με το BAT και ένα πρωτότυπο της Alfa Romeo Giulietta Sprint που θα γινόταν το κύριο μοντέλο της γκάμας για τα προσεχή χρόνια.



Ο Bertone κατασκεύασε πάνω από 31.000 αυτοκίνητα, περιλαμβανομένων των FΙΑΤ 850 Spider, FΙΑΤ Dino, Simca 1200S Coupé, Alfa Romeo Montreal και Lamborghini. Το 100ό ντιζάιν του Bertone ήταν μια σπέσιαλ Ford Mustang που παρουσίασε στο New York Auto Show 1965 την οποία παρήγγειλε από την Automobile Quarterly.

Πριν από εννέα χρόνια, στις 26 Φεβρουαρίου του 2009, η General Motors ανέφερε ζημιές $9,6 δισ. το τέταρτο 3μηνο του 2008, ανεβάζοντας το κόκκινο στον ισολογισμό της στα $30,9 δισ. Αυτή ήταν η δεύτερη χειρότερη οικονομική επίδοση της εταιρείας στην 100ετή ιστορία της.

Πριν από εννέα χρόνια, στις 26 Φεβρουαρίου του 2009, ο Ιταλός Michele Pilia έκανε το ρεκόρ της μακρύτερη απόστασης που κάλυψε ένα αυτοκίνητο σηκωμένο στους δύο τροχούς, διανύοντας 371,06 km στο Sant’Elia Stadium, στο Cagliari.