Η Bentley Motors, που ιδρύθηκε από τον W. O. Bentley, ξεκίνησε ως κατασκευαστής σπορ αυτοκινήτων και αυτοκινήτων πολυτελείας και λειτούργησε αυτόνομα για 12 χρόνια.

Στη συνέχεια εξαγοράστηκε από τη Rolls-Royce τον Νοέμβριο του 1931. Από εκεί και πέρα, η γκάμα της Bentley απέκτησε όλο και περισσότερα χαρακτηριστικά της Rolls-Royce, μέχρι οι δύο φίρμες να καταστούν σχεδόν δυσδιάκριτες στις διαφορές τους. Το 1970, η Bentley, υπό την οικονομική πίεση που δεχόταν η Rolls-Royce (θα διαχωριζόταν σε αεροπορικό και αυτοκινητικό κομμάτι), εξαγοράστηκε από τη Vickers plc. Αυτή, το 1998, πούλησε τις δύο εταιρείες εκ νέου, με τo VW Group να πλειοδοτεί για την Bentley και η BMW AG να παίρνει τη Rolls-Royce. Αλλά μεταξύ τους προέκυψαν δυσεπίλυτα θέματα δικαιωμάτων χρήσης για τα ονόματα, τα σήματα και ποιος τελικά προμηθεύει ποιον με κινητήρες. Τελικά οι δύο γερμανικές εταιρείες ήρθαν σε συνεννόηση και συμβιβασμό, καταλήγοντας στα πράγματα όπως τα γνωρίζουμε σήμερα.



Στις 18 Ιανουαρίου του 1952, η εταιρεία Willys-Overland, ο κύριος εργολάβος που δημιούργησε το Jeep (Willys ΜΒ) για το αμερικανικό στρατό κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, επανήλθε στην αγορά ΙΧ. Και ξεκίνησε με τη διάθεση του Willys Aero, ενός σπορτίφ, αρχικά δίπορτου και στη συνέχεια 4πορτου, μοντέλου. O πατέρας του Aero ήταν ο Clyde Paton, πρώην μηχανικός της Packard Motor Car Company.



Η 18η Ιανουαρίου του 2009, ήταν η τελευταία ημέρα μιας εβδομαδιαίας δημοπρασίας στην οποία η General Motors (GM) δημοπράτησε ιστορικά αυτοκίνητά της από τη συλλογή Heritage Collection. Η GM πούλησε περίπου 200 αυτοκίνητα στη δημοπρασία του Scottsdale, στην Arizona, συμπεριλαμβανομένου μιας Buick Blackhawk του 1996 για $522.500, μιας Chevrolet Camaro ZL-1 COPO Coupé του 1969 για $319.000 και μιας Chevrolet Corvette Convertible του 1959 για $ 220.000. Μεταξύ των αυτοκινήτων που δημοπρατήθηκαν περιλαμβανόταν και μια Cadillac Brougham του 1998, που κατασκευάστηκε ειδικά για τον Πάπα. Η Cadillac αυτή, που ήταν ευλογημένη από τον ίδιο τον Ποντίφικα, δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ λόγω ζητημάτων ασφάλειας· πουλήθηκε για περισσότερα από $57.000. Τα περισσότερα αυτοκίνητα από αυτά που βγήκαν στο σφυρί ήταν προ-παραγωγής, μοντέλα εξέλιξης, πρωτότυπα ή concept car.



Τα αυτοκίνητα προέρχονταν από το Heritage Center της GM, μια εγκατάσταση 24.700 τετραγωνικών μέτρων στο Sterling, στο Michigan, όπου φιλοξενούνται εκατοντάδες αυτοκίνητα και φορτηγά από το παρελθόν της GM, μαζί με έγγραφα που καταγράφουν την ιστορία της εταιρείας και άλλα τεχνουργήματα και «automobilia». Φήμες ανέφεραν ότι η οικονομικά ασθμαίνουσα εκείνη την εποχή GM πουλούσε ολόκληρο το στόλο των ιστορικών αυτοκινήτων της, αλλά αυτό δεν ήταν αληθές. Όπως ανέφερe η εφημερίδα New York Times λίγο ύστερα από τη δημοπρασία του Ιανουαρίου: «Έχει γίνει πολύς ντόρος για την πώληση που συμπίπτει με την τρέχουσα κατάσταση της General Motors, αλλά η GM κάνει απλώς το ίδιο πράγμα που κάνουν πολλοί συλλέκτες μεγάλης κλίμακας και μουσεία για ξεφορτώνονται ορισμένα κομμάτια από τη συλλογή τους. Αυτό που γίνεται δεν πρόκειται για μαζικό ξεπούλημα της κληρονομιάς της GM».



Παρ 'όλα αυτά, κατά τη διάρκεια της δημοπρασίας του Ιανουαρίου του 2009, η GM αντιμετώπιζε τεράστιες οικονομικές δυσκολίες. Τον Ιούνιο του ίδιου έτους, η εταιρεία υπέβαλε αίτηση υπαγωγής στο αμερικανικό άρθρο 11 (Chapter 11) για προστασία από τους πιστωτές. Την εποχή εκείνη, η αυτοκινητοβιομηχανία ανέφερε υποχρεώσεις $172,8 δισ. και στοιχεία ενεργητικού ύψους $82,3 δισ., λόγος που την κατέτασσε ως την τέταρτη μεγαλύτερη χρεοκοπία των ΗΠΑ στην Ιστορία. Η πτώχευση ήταν μια κίνηση που θεωρήθηκε αδιανόητη για την GM, η οποία ιδρύθηκε το 1908 και έγινε ένας γίγαντας της αμερικανικής οικονομίας τον 20ό αιώνα.



Η GM ακολούθησε μια στρατηγική πώλησης «για κάθε πορτοφόλι και σκοπό», σύμφωνα με τα λόγια του Alfred Sloan, ο οποίος έγινε πρόεδρος της εταιρείας το 1923 και παραιτήθηκε ως πρόεδρος το 1956. Να σημειώσουμε, ότι τη χρονιά που βρέθηκε στο ανώτερο σημείο της, το 1962, η GM κατασκεύασε το 51% των αυτοκίνητα στις ΗΠΑ. Ωστόσο, από το τέλος της δεκαετίας του ’60, η GM περιέπεσε σε μια αργή, δεκαετή παρακμή, με τους επικριτές της να της χρεώνουν ότι αυτό οφειλόταν εν μέρει στην αποτυχία της εταιρείας να καινοτομεί αρκετά γρήγορα. Το 2008, η GM ξεπεράστηκε από την Toyota, ως ο μεγαλύτερος κατασκευαστής αυτοκινήτων και φορτηγών παγκοσμίως, τίτλο που η αμερικανική αυτοκινητοβιομηχανία διατηρούσε από τις αρχές της δεκαετίας του ’30.