Η Course du Catalogue διεξήχθη στο Melun του διαμερίσματος Seine-et-Marne στο Île-de-France, ένα προάστειο 40 km έξω από το Παρίσι. Επρόκειτο για μια τριγωνική διαδρομή δύο γύρων και συνολικής απόστασης 72 km. O αγώνας διοργανώθηκε από το περιοδικό «La France Automobile».

Οι κατηγορίες δημιουργήθηκαν φαινομενικά αυθαίρετα από την οργανωτική επιτροπή για να ταιριάξουν τους διαφορετικούς τους στόχους. Αυτός ο αγώνας είχε έξι κατηγορίες, οι οποίες χωρίστηκαν ανάλογα με το κόστος του σασί. Στη λεγόμενη (ή τουλάχιστον αυτή που αποκαλείτο) κατηγορία «μεγάλων αυτοκινήτων», υπήρχαν μόνο δύο αγωνιζόμενοι. Ένας Degrais οδηγώντας ένα Mors, και o πρόσφατος, ισχυρός αγωνιζόμενος, ο Léonce Girardot. Ο Girardot οδηγούσε το συνηθισμένο του Panhard et Levassor των 12 ίππων.



Ο Girardot, που βλέπετε παραπάνω πάνω στην Panhard του, επιβλήθηκε στον πρώτο αγώνα του Degrais ενώ κατετάγη και πρώτος γενικής. Ο βαρόνος de Rothschild, φιλάνθρωπος, αγωνιζόμενος και πρόγονος του γνωστού οινοποιού, στοιχημάτισε ότι θα μπορούσε να ολοκληρώσει τους δύο γύρους στην πίστα σε 72 λεπτά. Τελικά απέτυχε, καθώς έσπασε μια αλυσίδα του κινητήριου άξονα λίγο πριν από το μέσο της απόστασης.

Στις 18 Φεβρουαρίου του 2009, η General Motors ανακοίνωσε ότι μέχρι το 2011 θα καταργούσε 47.000 θέσεις εργασίας στις επιχειρήσεις της σε όλον τον κόσμο. Η περικοπή αυτή ήταν προκειμένου να λάβει ομοσπονδιακή βοήθεια ύψους $30 δισ. για να αποφύγει την πλήρη κατάρρευση.

Στις 18 Φεβρουαρίου του 1898 γεννήθηκε ένα θρύλος, ο Enzo Anselmo Ferrari, στη Modena στην Ιταλία.

Αφού πολέμησε στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου έχασε τόσο τον αδελφό του όσο και τον πατέρα του, ο Ferrari έγινε επαγγελματίας οδηγός αγώνων με την Costruzioni Meccaniche Nazional -CMN. Το επόμενο έτος, ο Ferrari μετακόμισε στην Alfa Romeo, δημιουργώντας μια σχέση που θα κάλυπτε δύο δεκαετίες και θα τον οδηγούσε από δοκιμαστή οδηγό στη διεύθυνση του αγωνιστικού τμήματος. Το 1929, ο Enzo ίδρυσε τη Scuderia Ferrari, μια «οργάνωση» που ξεκίνησε ως αγωνιστική λέσχη πριν γίνει ομάδα, αλλά μέχρι το 1933 είχε απορροφήσει ολόκληρο το αγωνιστικό-μηχανολογικό τμήμα της Alfa.



Για οικονομικούς λόγους, η Alfa Romeo πήρε πίσω τον έλεγχο του τμήματος αγώνων από τον Ferrari το 1939. Η περηφάνια του τραυματίστηκε και ο Ferrari αποχώρησε από την Alfa Romeo το 1940, μετατρέποντας τη Scuderia σε ανεξάρτητη κατασκευαστική εταιρεία, την Auto Avio Costruzioni Ferrari. Η κατασκευή του πρώτου αυτοκινήτου Ferrari καθυστέρησε μέχρι το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Όπως και ο Ferdinand Porsche, ο Enzo Ferrari υπέφερε κατά τη διάρκεια του πολέμου, καθώς το εργοστάσιό του βομβαρδίστηκε επανειλημμένα. Αλλά απτόητος ο Ferrari συνέχισε με το έργο του. Το 1949, η Ferrari 166 κέρδισε το 24ωρο στο Le Mans, τον πιο διάσημο αγώνα αντοχής στην Ευρώπης. Ο Ferrari δεν θα κοίταζε πια ποτέ πίσω.

Το πάθος του για αγώνες οδήγησε την εταιρεία του να γίνει ένας από τους κορυφαίους κατασκευαστές αυτοκινήτων στον κόσμο. Τα αυτοκίνητα της Ferrari θα κέρδιζαν 25 παγκόσμιους τίτλους και πάνω από 5.000 ατομικές νίκες κατά τη διάρκεια της 41χρονης βασιλείας του Enzo. Η εταιρία θα προχωρούσε εξίσου καλά και εκτός πίστας, ειδικά ύστερα από τα κεφάλαια από τη συνεργασία με τη FIAT.  Ανταποκρινόμενος στην προσωπική απαίτηση του Ferrari, οι μηχανικοί του δημιούργησαν το καλύτερο εκείνη την εποχή σπορ αυτοκίνητο στον κόσμο, την F40 το 1987. Με τρομακτικές επιδόσεις, η F40 θα γινόταν το στέμμα της επιτυχίας του. Ο Enzo Anselmo Ferrari πέθανε στις 14 Αυγούστου 1988.



Στις 18 Φεβρουαρίου του 2001, ο Dale Earnhardt Sr., ένας από τους κορυφαίους οδηγούς στην ιστορία της NASCAR, σκοτώθηκε σε ηλικία 49 ετών σε μια τρομαχτική σύγκρουση κατά τη διάρκεια του τελευταίου γύρου στην 43η Daytona 500 στην Daytona Beach της Florida. Ο Earnhardt οδηγούσε τη διάσημη μαύρη Chevrolet με το Νο 3, αγωνιζόμενος για την τρίτη θέση, όταν συγκρούστηκε με ένα άλλο αυτοκίνητο και στη συνέχεια συνετρίβη στον τοίχο. Αφού απεγκλωβίστηκε από το αυτοκίνητό του, ο Earnhardt, ο οποίος για το σκληρό, επιθετικό στιλ οδήγησης αποκαλείτο με το ψευδώνυμο «ο νταής», διακομίσθηκε στο νοσοκομείο, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του από βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις.

Ο θάνατος του Dale Earnhardt Sr. το 2001 ήταν ο τέταρτος οδηγού της NASCAR σε διάστημα εννέα μηνών και τελικά ώθησε τους διοργανωτές της NASCAR να εφαρμόσουν μια σειρά αυστηρότερων κανονισμών ασφαλείας, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης συστημάτων συγκράτησης του κεφαλιού και του αυχένα.



Στις 18 Φεβρουαρίου του 1973, ο Richard Petty, ο «Βασιλιάς του Stock Car Racing», νίκησε στο Daytona 500 εμπρός σε ένα πλήθος 103.000 θεατών, που ήταν και η πρώτη φορά που ένας αγώνας stock car συγκέντρωνε πάνω από 100.000 θεατές. Έτσι, δεν θα υπήρχαν πλέον ερωτηματικά σχετικά με ποια είναι η πιο δημοφιλής διοργάνωση. Την ημέρα εκείνη, το 1979, ο Petty έγινε και ο πρώτος που κέρδισε έξι φορές το Daytona 500. Νικώντας στο πιο σπουδαίο event ανάμεσα σε όλα τα αθλήματα στις ΗΠΑ έξι φορές ήταν αρκετό για να κερδίσει το ψευδώνυμο «Ο βασιλιάς». Ο Petty όμως είναι ίσως πιο διάσημος για τη σεζόν του 1967 κατά την οποία νίκησε στους 27 από τους 48 αγώνες, συμπεριλαμβανομένου του ρεκόρ δέκα νικών σερί.

Σε μια διοργάνωση όπου οι μηχανικές βλάβες αποτελούν κοινό τόπο, η πλήρης κυριαρχία του Petty θεωρήθηκε ως υπεράνθρωπη. Ο «βασιλιάς» όμως προερχόταν και από «βασιλική» γενιά. Ο πατέρας του, Lee Petty, ήταν ο πρώτος άνθρωπος που κέρδισε το Daytona 500.