Η ιδέα μιας έκδοσης Μ με βάση το μικρότερο μοντέλο της BMW είναι πάντα επίκαιρη, και η προηγούμενη, η 1 Μ Coupé, παραμένει ακόμα καλά χαραγμένη στη μνήμη μας. Ωστόσο είναι πολύ πιθανό αυτή τη φορά η εκτέλεση της συνταγής να είναι ακόμα πιο πετυχημένη.

Η εμφάνιση της Μ2 είναι μια καλή εισαγωγή στο θέμα. Το να έχει φουσκωμένα φτερά η σπορ έκδοση ενός μοντέλου παραγωγής είναι κάτι συνηθισμένο. Αλλά λίγες φορές το αποτέλεσμα είναι ένα τόσο μυώδες, τόσο απολαυστικά πρησμένο αυτοκίνητο. Το αμάξωμα της Μ2 μοιάζει έτοιμο να σκάσει από σπορ χαρακτήρα και αγριάδα, με τα νούμερα να φανερώνουν ότι σε σχέση με τις υπόλοιπες 2 Series είναι φαρδύτερο κατά 5,5 cm μπροστά και οκτώ πίσω. Τα μετατρόχια είναι μεγαλύτερα από της Μ240i κατά περίπου 6,5 πόντους, και ίδια με της Μ4: 1.579 mm μπροστά και 1.601 mm πίσω. Από τη μεγάλη αδερφή άλλωστε έχουν γίνει copy paste όλα τα εξαρτήματα της ανάρτησης, τα οποία ως επί το πλείστον είναι αλουμινένια.

Σε πλήρη αντίθεση με το πρησμένο αμάξωμα, στην καμπίνα της Μ2 τίποτα δεν μαρτυρά πως βρίσκεσαι στην κορυφαία έκδοση της γκάμας. Τα καθίσματα και το όμορφο τριάκτινο τιμόνι με την παχιά στεφάνη και το γράμμα Μ στο κάτω μέρος του, είναι ακριβώς αυτά που συναντάς και σε μια βασική 116d M Sport. Αλλά κάθε σκέψη ότι δεν οδηγείς κάτι αρκετά ξεχωριστό σβήνει με το που βάλεις εμπρός. Ο κινητήρας ξυπνά με μια γερή γκαζιά, οι στροφές σταθεροποιούνται σε ένα ψηλό ραλαντί και ο μπάσος ήχος της εξάτμισης δεν αφήνει αμφιβολίες για το σπορ χαρακτήρα της κατασκευής.

Κάτω από το καπό βρίσκεται ο 3λιτρος κινητήρας με κωδικό Ν55, δηλαδή με ένα twin scroll τούρμπο. Για την περίσταση έχει δανειστεί στοιχεία από τον κινητήρα των Μ3/Μ4 (S55), όπως τα πιστόνια, κι έχει αναβαθμισμένο κύκλωμα ψύξης και λίπανσης, με την τελευταία να εξασφαλίζεται μεταξύ άλλων από μια δεύτερη αντλία λαδιού και ειδικά διαφράγματα στο κάρτερ. Η μέγιστη ισχύς των 370 PS κάνει την Μ2 αρκετά γρηγορότερη από την Μ240i και ταυτόχρονα αφήνει αρκετή απόσταση ως τα 431 PS της Μ4, για να μην υπάρξουν μπερδέματα στην ιεραρχία της φίρμας. Και εδώ ο αγοραστής μπορεί να επιλέξει 6άρι χειροκίνητο κιβώτιο ή το 7άρι διπλού συμπλέκτη Μ-DCT. Στην παρουσίαση του μοντέλου στο Hungaroring, όλες οι διαθέσιμες Μ2 είχαν τη δεύτερη επιλογή.

Στη σύντομη βόλτα μας εκτός πίστας, η ανάρτηση έδειξε καλύτερη διαγωγή από εκείνη της 1 Μ Coupe, παρότι ο σφιχτός έλεγχος του πλαισίου πάντα σου θυμίζει ότι οδηγείς σπορ κατασκευή. Από τη λίστα με τα έξτρα απουσιάζει η ρυθμιζόμενη ανάρτηση Adaptive M, αλλά ευτυχώς με τα συμβατικά αμορτισέρ απουσιάζει και το κουραστικό ταρακούνημα του προκατόχου της, οπότε η Μ2 είναι καλύτερος σύντροφος για ταξίδι. Αρκετά όμως με αυτά, αφού εδώ ήρθαμε για την πίστα.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Οδηγούμε την BMW M235i στο Spa-Francorchamps [video]

Με το πρόγραμμα Sport+ μονίμως επιλεγμένο, και κατ’ επέκταση το σύστημα ευστάθειας στο M Dynamic Mode, δεν χρειάζεσαι παραπάνω από δύο-τρεις στροφές για να νιώσεις εξοικειωμένος με την Μ2 και να αρχίσεις να πιέζεις. Ας ξεκαθαρίσουμε εξαρχής λοιπόν, ότι όποιος θεωρεί πως ένα σπορ αυτοκίνητο πρέπει να είναι απαιτητικό, να προσπαθεί να τον σκοτώσει κάθε φορά που πατά το γκάζι, καλύτερα να κοιτάξει κάτι άλλο. Η Μ2 χαρακτηρίζεται από μια μόνο λέξη: Ισορροπία. Μια συνταγή που δεν αποτελείται από ιδιαίτερα εξωτικά συστατικά, αλλά είναι παντρεμένα μεταξύ τους με ιδανικό τρόπο, αφήνοντας τελικά μια εθιστική επίγευση.

Η απόκριση του γκαζιού είναι καλή από τις χαμηλές στροφές και κορυφαία πιο ψηλά, ενώ ταυτόχρονα ο κινητήρας εκπέμπει ένα μεταλλικό ήχο που σε πωρώνει. Η απόδοσή του είναι γραμμική, με το ίδιο, δυνατό τράβηγμα πρακτικά από το μηδέν έως τον κόφτη. Τον κόφτη τον οποίο, ευτυχώς, το M-DCT επιτρέπει να προσεγγίσεις στη χειροκίνητη λειτουργία του, αφού δεν ανεβάζει αυτόματα. Οι 370 ίπποι αρκούν για να χαρίσουν εντυπωσιακές επιδόσεις στο βάρους 1,5 τόνου κουπέ, όπως τα 4,3” για το 0-100 km/h. Η αλήθεια όμως είναι ότι με τα σύγχρονα τετρακίνητα σούπερ χάτσμπακ έχουμε σχεδόν... συνηθίσει τέτοια εξωφρενικά νούμερα. Οπότε, αυτό που τελικά σε εντυπωσιάζει περισσότερο στην Μ2 δεν είναι ο κινητήρας αλλά το στήσιμό της.

Το σχεδόν τετράγωνο πάτημα στο δρόμο και η ιδανικά ρυθμισμένη ανάρτηση δημιουργούν ένα αυτοκίνητο που κάνει πράξη τις εντολές του οδηγού με απίστευτη πιστότητα. Το εμπρός σύστημα είναι άμεσο, με τιμόνι που προσφέρει επαρκή πληροφόρηση και είναι όσο γρήγορο χρειάζεται. Η κλίση ελάχιστη και το αυτοκίνητο μεταφέρει με μαγικό τρόπο στον οδηγό πληροφορίες για την πρόσφυση κάθε τροχού. Έτσι, ξέρεις ανά πάσα στιγμή πόσο κοντά στο όριο βρίσκεσαι, και είναι επιλογή σου το αν και πώς θα το ξεπεράσεις.

Με λίγο παραπάνω γκάζι και σχεδόν ίσιο τιμόνι, μπορείς να κινείσαι για ώρες στο μεταίχμιο μεταξύ πρόσφυσης και ελαφριάς υπερστροφής, μια «περιοχή» που μόνο τα κορυφαία πισωκίνητα γνωρίζουν τόσο καλά. Αν, από την άλλη, φτάσεις στη στροφή με πάρα πολλά ή στρίψεις πολύ απότομα, λίγη υποστροφή είναι εκεί για να σου υπενθυμίσει ότι υπερβάλλεις. Αλλά αρκεί μια μικρή μείωση της πίεσης στο γκάζι για να διορθωθεί και να γίνεις και πάλι ο μαέστρος της οδικής συμπεριφοράς. Το διαφορικό Active M Differential έχει μεταφερθεί αυτούσιο από την Μ4 και συνδέει κι εδώ τηλεπαθητικά τους πίσω τροχούς με τον εγκέφαλό σου. Λίγο πιο απότομη τοποθέτηση, λίγη ακόμα γωνία στο παντιλίκι, λίγο πιο απότομη αναπήδηση από το γενναίο πάτημα στα κερμπ. Τίποτα δεν είναι ικανό να φέρει τη Μ2 σε τόσο δύσκολη θέση, έτσι ώστε να σε προδώσει. Στην ισορροπία της και στη σιγουριά που σου δίνει να κινηθείς στο όριο, συγκρίνεται μόνο με Porsche Cayman GTS.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Οδηγούμε την BMW M3 στο Grossglockner [video]

Τα κτηνώδη σε εμφάνιση και ουσία φρένα, με δίσκους 380 mm με 4πίστονες δαγκάνες εμπρός και αντίστοιχα 370 mm με διπίστονες πίσω, προσφέρουν άμεση επιβράδυνση στο πρώτο δάγκωμα, άρα και σιγουριά. Και στην πίστα αποδείχθηκαν ακούραστα. Ψάχνοντας για ψεγάδια, μπορείς να σημειώσεις μόνο τη μέτρια γραμμικότητα στο όριο, εκεί που περιμένεις κορυφαία ακρίβεια. Λογικά βέβαια, αυτό δεν είναι κάτι που δεν λύνεται με ένα σετ πιο σπορ τακάκια.

Όταν φτιάχνεις το πιο προσιτό σπορ μοντέλο σου, είναι πιθανό να προσπαθήσεις να μην το κάνεις πολύ καλό, έτσι ώστε να μην απειλήσει τα μεγαλύτερα αδερφάκια του. Στην περίπτωση της BMW, νομίζω ότι αυτή η ιδέα απορρίφθηκε από το πρώτο brainstorming για την κατασκευή της Μ2. Οι άνθρωποι έφτιαξαν ένα πλήρες, απολαυστικό και ικανότατο σπορ αυτοκίνητο που είμαι σίγουρος ότι θα κάνει αρκετούς υποψήφιους αγοραστές Μ4 να το ξανασκεφτούν. Κι εγώ θα ήθελα να ξαναζήσω εκείνη τη μέρα στο Hungaroring, χωρίς δεύτερη σκέψη.

EXTRA: Τα παιδία παίζει
Γνωρίζοντας καλά ότι μια επίσκεψη στην πίστα είναι ολοκληρωμένη μόνο όταν περιέχει και το στοιχείο του συναγωνισμού, η BMW είχε ετοιμάσει μια ωραία κόντρα για τους δημοσιογράφους που βρέθηκαν στο Hungaroring. Δημιούργησε δύο διαφορετικά τμήματα χρονομέτρησης στην πίστα, ένα στο αρχικό κατηφορικό κομμάτι της και ένα στο μεσαίο, επίπεδο και ελαφρώς ανηφορικό. Μερικές κορύνες όριζαν επιπλέον κάποια τεχνητά σικέιν, έτσι ώστε να μην αναπτύσσεται πολύ υψηλή ταχύτητα στις ευθείες της διαδρομής. Είχαμε από τρία δοκιμαστικά περάσματα και μόνο μία προσπάθεια για χρόνο, στην οποία κάθε επαφή με κορύνα μεταφραζόταν σε ποινή που ουσιαστικά σε έθετε εκτός αγώνα. Εκεί, οι Έλληνες δημοσιογράφοι έδειξαν για άλλη μια φορά το οδηγικό επίπεδό τους, καταλαμβάνοντας τις δέκα πρώτες θέσεις της κατάταξης μεταξύ των 29 συμμετεχόντων εκείνης της ημέρας. Ο συναγωνισμός μεταξύ μας ήταν έντονος, με την κατάταξη των πέντε πρώτων σχεδόν να αντιστρέφεται μεταξύ των δύο σκελών. Από την ιδιαίτερα ευχάριστη διαδικασία, ο γράφων έφυγε τελικά με ακόμα μεγαλύτερο χαμόγελο ικανοποίησης λόγω της κατάκτησης της δεύτερης θέσης.

Τι λέει το DRIVE
Κάτω από το εντυπωσιακό παρουσιαστικό κρύβεται ένα πραγματικό σπορ μοντέλο, που σε επίπεδο οδηγικής απόλαυσης μπορεί να κοιτάξει στα μάτια αντιπάλους από οποιαδήποτε κατηγορία
Τιμή €72.751
Τεχνολογία 2.979 cc, i6, 24v, 2 ΕΕΚ, άμεσος ψεκασμός, Valvetronic, τούρμπο, 370 PS/6.500 rpm, 47,4 kgm/1.400-5.560 rpm, αυτόματο κιβώτιο επτά σχέσεων M-DCT
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
0-100 km/h 4,3”
Τελική ταχύτητα 270 km/h
Μέση κατανάλωση 7,9 lt/100 km
Εκπομπές CO2 185 g/km
Διαστάσεις 4.468 x 1.854 x 1.410 mm
Βάρος 1.495 kg
Τιμές κατασκευαστή