Το παιδικό όνειρο του Hans Trippel να κατασκευάσει ένα αμφίβιο αυτοκίνητο πήρε σάρκα και οστά όταν βρήκε χρηματοδότη στο πρόσωπο του Harold Quandt, συνιδιοκτήτη της BMW. 

Η εταιρεία που ιδρύθηκε το 1961 ονομάστηκε Amphicar. Το ομώνυμο αμφίβιο όχημα είχε κινητήρα 43 ίππων από Triumph Herald, τοποθετημένο πίσω. Το διαφορικό ήταν της Hermès, ενώ τα εξωτερικά τμήματα κατασκευάζονταν από την Bellino στην Ιταλία. Η τελική συναρμολόγηση γινόταν στο Luebeck της Γερμανίας.

Το ένα και μοναδικό μοντέλο της Amphicar ονομαζόταν 770, αφού μπορούσε να αναπτύξει 7 μίλια/ώρα (11 km/h) στο νερό και 70 μίλια/ώρα (112 km/h) στη στεριά. Είχε δύο μοχλούς ταχυτήτων: Έναν με τέσσερις σχέσεις και όπισθεν για το δρόμο, κι έναν «πρόσω-κράτει-ανάποδα» για το νερό. Στο υγρό στοιχείο το κινούσαν δύο προπέλες και έστριβε κανονικά με το τιμόνι, καθώς οι μπροστινοί τροχοί λειτουργούσαν ως πηδάλια.

Η εμπορική πορεία του Amphicar δεν ήταν όμως η αναμενόμενη, λόγω της υψηλής τιμής του ($3.400 στις ΗΠΑ, τη στιγμή που το σκαθάρι της VW κόστιζε μόλις $1.200), αλλά και λόγω προβλημάτων αξιοπιστίας και σκουριάς που εμφανίστηκαν. Συνολικά κατασκευάστηκαν 3.878 αμφίβια, από τα οποία τα 3.046 είχαν προορισμό τις ΗΠΑ. Η παραγωγή του Amphicar 770 διακόπηκε οριστικά το 1967, ύστερα από το θάνατο του Harold Quandt σε αεροπορικό δυστύχημα, λόγω της απροθυμίας της οικογενείας του να συνεχίσει τη χρηματοδότηση.

Στο χρηματιστήριο των κλασικών αυτοκινήτων η σπανιότητα του Amphicar 770 εκτοξεύει την τιμή ενός κομματιού σε «κατάσταση 1» στις €64.000 ενώ για ένα σε «κατάσταση 4» στα 26 χιλιάρικα.