Σε μια Ευρώπη που ακόμη έγλυφε τις πληγές που της άφησε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, φαίνεται ότι είχε σημάνει η ώρα των «microcars», όπως το BMW Isetta.

Ο Renzo Rivolta, το αφεντικό της ιταλικής ISO, αφού έκανε τεράστια περιουσία πουλώντας ψυγεία, σκούτερ και μικρά τρίτροχα φορτηγά, αγόρασε τα δικαιώματα ενός μικρού ωοειδούς αυτοκινήτου, του Isetta. Σχεδιασμένο από το μηχανικό Ermenegildo Petri, το Iso Isetta ήταν εμπνευσμένο από το «l’ œf à roulettes» (αυγό με ρόδες), μια σπουδή του Le Corbusier για τους δρόμους των μελλοντικών πόλεων.

Το σχέδιο γοήτευσε τον Rivolta που πίστεψε ότι κρατά στα χέρια του το απόλυτο όπλο για να βάλει όλη την Ιταλία πάνω σε τέσσερις ρόδες. Φυσικά, έκανε λάθος. Οι Vespa και οι Lambretta είχαν μπόλικες ακόμη μέρες εμπρός τους και θα χρειαζόταν η δύναμη της Fiat και η γοητεία του Nuova 500 για να αλλάξει αυτό το κατεστημένο. Με εκτιμώμενη παραγωγή μόλις 1.500 κομμάτια, το ιταλικό Isetta ήταν μια παταγώδης αποτυχία. Ο Rivolta σκέφτηκε ότι μπορεί να έχει καλύτερη τύχη στο εξωτερικό. Έτσι πούλησε την άδεια κατασκευής στη Γαλλία και στη Γερμανία, στην BMW, για μια νέα πνοή στο πρότζεκτ.

Φουλ νεωτερικό
Ο Βαυαρός κατασκευαστής είχε άλλη άποψη για το Isetta. Με το μικρό μήκος και τη μετωπική πόρτα, το Isetta θα μπορούσε κάλλιστα να παίξει το ρόλο του δεύτερου αυτοκινήτου σε ευκατάστατες οικογένειες. Με αυτό κατά νου και τη μεγάλη εμπειρία της στις μοτοσικλέτες, η BMW βελτίωσε το αρχικό σχέδιο. Ελάχιστα πρακτικό από την ανάμιξη λαδιού βενζίνης για το δίχρονο ιταλικό μοτέρ του, ο κινητήρας αντικαταστάθηκε από ένα μονοκύλινδρο τετράχρονο των 245 cc, το ίδιο που φορούσαν οι μοτοσικλέτες BMW R25. Το Isetta ντεμπουτάρισε το 1955 και με το που εμφανίστηκε στην πιάτσα και λόγω της χαμηλής τιμής του, οι παραγγελίες απογειώθηκαν.

Στον ανοιχτό δρόμο, το BMW Isetta ήθελε προσοχή, καθώς δεν ήταν μελετημένο να παίρνει στροφές με σβέλτη ταχύτητα.

Στην καμπίνα ένα απλό κοντέρ, αλλά και μια έξυπνη εφαρμογή στο τιμόνι με σταυρό, διευκόλυνε την είσοδο. Την επόμενη χρονιά, το 1956, μια δεύτερη έκδοση μπήκε στους καταλόγους, πιο ελαστική με μοτέρ 300 cc.

Ακριβό στην κατασκευή και με τιμή πώλησης ιδιαίτερα χαμηλή, το Isetta δεν ήταν το ιδανικό αυτοκίνητο για να φέρει χρήμα στα ταμεία της BMW. Έτσι το 1958, η βαυαρική εταιρεία παρουσίασε ένα πιο εξελιγμένο μοντέλο και ανέβασε την τιμή. Το δέλεαρ γι’ αυτή την αύξηση περιελάμβανε καινούργιες αναρτήσεις, συρόμενα παράθυρα και ανοιγόμενη οροφή.

Αλλά το BMW Isetta καλείτο να παίξει ένα ρόλο ανακόλουθο σε μια κοινωνία που ανέβαζε ραγδαία το βιοτικό επίπεδό της και που κάθε άλλο παρά ήθελε αυτοκίνητα που να τις θύμιζουν τις μαύρες ημέρες. Η αγορά και η κοινωνία της δεκαετίας του ’60 δεν ήταν ακόμη έτοιμη για λιλιπούτεια αυτοκίνητα πόλης, καθώς οι πόλεις διέθεταν ακόμη μπόλικο χώρο για κίνηση και στάθμευση. Έτσι το Isetta εξαφανίστηκε το 1962. Αν είχε μειονεκτήματα; Μα, φυσικά! Γεννήθηκε 40 χρόνια νωρίτερα απ’ ό,τι έπρεπε!

Στο χρηματιστήριο των κλασικών αυτοκινήτων, ένα BMW Isetta 250άρι μονοκύλινδρο σε τέλεια κατάσταση στοιχίζει €54.000, ενώ στην ίδια τιμή πάνω κάτω κινούνται και τα μεταγενέστερα δικύλινδρα 600άρια (1958-1962). Η τιμή για ένα μονοκύλινδρο 300άρι είναι κατά τι χαμηλότερη, στα €50.000.

Το BMW Isetta με μια ματιά
Κινητήρας Μονοκύλινδρος, υγρόψυκτος
Κυβισμός 245 και 298 cc
Ισχύς 12 και 13 PS
Τελική ταχύτητα 85 km/h
Παραγωγή 161.728 αυτοκίνητα  (1955-1962)
Τιμή σήμερα €50.000-€54.000