Παρά τη νίκη της στις 24 Ώρες του Le Mans το 1935 και το εξαιρετικό 12κύλινδρο σε V μοντέλο του 1937 που είχε σχεδιάσει ο W.O. Bentley, η αξιοσέβαστη φίρμα Lagonda δεν είχε πετύχει σημαντική διείσδυση στην αγορά των πολυτελών αυτοκινήτων. Η εξαγορά της από την Aston Martin το 1947 δεν άλλαξε τα πράγματα και η Lagonda εξαφανίστηκε από το χάρτη to 1965.

Αναπάντεχα, το 1976, η Lagonda επανήλθε με ένα αυθεντικότατο μοντέλο αμφιλεγόμενης αισθητικής που δεν το κατέτασσες πουθενά: Χαμηλό όπως ένα κουπέ, με τέσσερις πόρτες, άνεση κορυφαίας λιμουζίνας και επιδόσεις σούπερκαρ. Το αυθεντικό αυτό σχέδιο, διά χειρός William Towns, σε στιλ «folded paper», δίχασε τον κόσμο του αυτοκινήτου με την αισθητική του. Η Lagonda παρουσιάστηκε επίσημα στο London Motor Show του 1976, αλλά τα αυτοκίνητα από τις πρώτες παραγγελίες παραδόθηκαν μόλις το 1979.

Με μήκος 5,3 m και μεταξόνιο σχεδόν τρία, κάτω από το καπό έκρυβε έναν 5,5λιτρο κινητήρα V8 με τέσσερις εκκεντροφόρους, καρμπιρατέρ και ένα απαρχαιωμένο 3άρι αυτόματο κιβώτιο TorqueFlite της Chrysler. Ένας συνδυασμός ενεργοβόρος και παντελώς ξεπερασμένος. Τα 20+ λίτρα βενζίνης που χρειαζόταν η Lagonda για να διανύσει 100 km/h ελάχιστα βελτιώθηκαν με την προσθήκη του ψεκασμού στη Series 4. Tα ηλεκτρονικά της όμως ήταν μια άλλη περίπτωση και η Lagonda πολιτογραφήθηκε ως το πρώτο αυτοκίνητο παραγωγής με διαχείριση μέσω υπολογιστή και με ψηφιακό πίνακα οργάνων. Αυτά, με κόστος εξέλιξης όσο τέσσερις φορές το κόστος εξέλιξης του υπόλοιπου αυτοκινήτου, ήταν πρωτοποριακά και εντυπωσιακά -όταν δούλευαν. Ειδικά ο ψηφιακός πίνακας οργάνων, στη Lagonda Series 3, χρησιμοποίησε καθοδικές λυχνίες (CRT) που αποδείχτηκαν και πιο αξιόπιστες από τα LED της προηγούμενης  σειράς.

Πέρα από το στιλιστικό ντελίριό της, η Lagonda φιγουράριζε ως ένας από τους καλύτερους δρομείς μεγάλων αποστάσεων, ισοφαρίζοντας τη Maserati Quattroporte –τη μόνη γνήσια αντίπαλό της– με τις δυνατότητές της στο δρόμο και δευτερευόντως την De Tomaso Dauville. Υπερβολική, βενζινοβόρα και εξίσου ακριβή με μια Rolls-Royce ή μια Bentley, σημείωσε μικρή εμπορική επιτυχία. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που το Bloomberg Businessweek την κατάταξε ως ένα από τα 50 πιο άσχημα αυτοκίνητα των 50 τελευταίων ετών, ενώ από το περιοδικό Time ως ένα από τα «50 χειρότερα αυτοκίνητα όλων των εποχών».

Συνολικά κατασκευάστηκαν 645 αυτοκίνητα στα 12 χρόνια παραγωγής του μοντέλου. Στο σημείο αυτό να σημειώσουμε ότι η Series 1 (1974-1975) αισθητικά δεν έχει καμία σχέση με τη «folded paper» Lagonda (S2, S3, και S4) 1976-1989. Αντίθετα επρόκειτο ουσιαστικά για μια 4πορτη Aston Martin V8 και πουλήθηκαν μόνο επτά αυτοκίνητα από αυτό το μοντέλο.

Στο χρηματιστήριο των κλασικών αυτοκινήτων, η Aston Martin Lagonda ξεκινά από τις €54.300 για ένα αυτοκίνητο του 1977 σε «condition 1» και φτάνει τα 95 χιλιάρικα για ένα αυτοκίνητο του 1989 στην ίδια κατάσταση.

Η Aston Martin Lagonda με μια ματιά
Κινητήρας V8
Κυβισμός 5.340 cc
Ισχύς 380 PS
Τελική ταχύτητα 235 km/h
Παραγωγή 645 αυτοκίνητα
Τιμή σήμερα €54.300-€94.300