«Ρε συ, αυτό σέρνεται σαν σαύρα»! Ήταν το επιφώνημα που ακούστηκε στα βουνά της Ελλάδας, όταν για πρώτη φορά εμφανίστηκε η Alpine A110 στη στροφή της πρώτης ειδικής διαδρομής του Rally Acropolis του 1970 με τον Γάλλο Jean-Luc Thérier στο τιμόνι.

Χαμηλό και με φαρδιά φτερά, το αυτοκίνητο έμοιαζε να έρπει πάνω στους κακοτράχαλους χωμάτινους ελληνικούς δρόμους.

Το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε το 1973, χρονιά που καθιερώθηκε και το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι, το γνωστό μας WRC. Το αυτοκίνητο δεν ίσιωνε πουθενά και με συνοπτικές διαδικασίες κέρδισε τον αγώνα. Είχε προηγηθεί η νίκη στο Monte Carlo του ’73, καθιστώντας την Alpine Α110 ως το αυτοκίνητο που κέρδισε τον πρώτο αγώνα του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Rally.

Ένα αυτοκίνητο, φτιαγμένο με αποκλειστικό σκοπό τη συμμετοχή σε αγώνες ράλι, μπήκε σε παραγωγή το 1961 και καταργήθηκε το 1977.

Ιδρυτής της Alpine, το 1954 ήταν ο Jean Rédélé ένας ιδιοκτήτης συνεργείου στην Dieppe. Λάτρης των αγώνων, ο Rédélé απέκτησε φήμη με τις επιτυχίες του σε διάφορους αγώνες στη μεταπολεμική Γαλλία, αρχικά με αυτοκίνητα της Renault. Μία από αυτές τις επιτυχίες, σε επίπεδο κλάσης, ήταν και στον αγώνα Coupe de Alpes και αυτή η νίκη έδωσε και το όνομα στα αυτοκίνητά του: Alpine! Τα αυτοκίνητα χρησιμοποιούσαν κινητήρες Renault, αλλά η εταιρία πέρασε στην ιδιοκτησία της Renault μόλις το 1973 και αφού το όνομα Alpine είχε καθιερωθεί στους αγώνες.

Το αυτοκίνητο που αρχικά χρησιμοποιούσε για να αγωνίζεται ήταν ένα 4CV με διάφορες τροποποιήσεις, μια εκ των οποίων ήταν η αντικατάσταση του κιβωτίου τριών σχέσεων με ένα νέο πέντε ταχυτήτων.

Όπως και όλα τα άλλα αυτοκίνητα δρόμου της Alpine, η Α110 του 1961 χρησιμοποιούσε πολλά από τα εξαρτήματα της Renault, συμπεριλαμβανομένων των κινητήρων. O σχεδιασμός βασιζόταν στα αρχικά σχέδια του Ιταλού στιλίστα Giovanni Michelotti. Η διαφορά ήταν ότι ενώ η προκάτοχός της Α108 βασιζόταν στο Renault Dauphine, η 110 είχε αναβαθμισθεί έτσι ώστε να χρησιμοποιούνται τμήματα από το R8.

Ο άλλος δρόμος
Άλλη σημαντική διαφοροποίηση ήταν ότι, ενώ η 108 αρχικά είχε εμφανιστεί ως καμπριολέ και αργότερα ως κουπέ, η 110 ακολούθησε ακριβώς τον αντίθετο δρόμο . Πρώτα εμφανίστηκε με αμάξωμα μπερλινέτα και αργότερα ως καμπριολέ. Η βασική οπτική διαφορά της από την 108 ήταν το επανασχεδιασμένο πίσω τμήμα, έτσι ώστε να χωρέσει ο μεγαλύτερος κινητήρας, πράγμα το οποίο έδωσε στο αυτοκίνητο μια πιο επιθετική όψη. Το σασί ήταν ατσάλινο χωροδικτύωμα και το αμάξωμα όλο από φάιμπεργκλας. Οι αρχικοί κινητήρες ήταν ο 1.1 λίτρων προερχόμενος από το R8 Major και στη συνέχεια ο R8 Gordini με 95 PS στις 6.500 rpm, κινητήρας με τον οποίο η Α110 άρχισε να κάνει τη διαφορά!

Η Α110, την επίσημη πρεμιέρα της την έκανε στο Σαλόνι του Παρισιού το 1962. Όπως έγραψε και ο Τύπος της εποχής, η αίσθηση που υπήρχε ήταν ότι δεν κάθεσαι στο κάθισμα μια Α110, αλλά γλιστράς μέσα σε αυτό.

Η Α110 απέκτησε τη φήμη της στις αρχές της δεκαετίας του ’70 ως ένα αυτοκίνητο-νικητής. Αφού είχε νικήσει σε διάφορους αγώνες στη Γαλλία στη δεκαετία του ’60 με το χυτοσιδηρό 1.300άρη κινητήρα του R8 Gordini (106 και 121 PS), το αυτοκίνητο εφοδιάστηκε με τον αλουμινένιο 1.600αρη κινητήρα του Renault 16 TS. Ένα μοτέρ που με το κατάλληλο tuning και δύο διπλά 45αρια καρμπιρατέρ Weber ανέβαινε από τους στοκ 94 στους 125 PS στις 6.000 rpm.  με τελική 215 km/h, ενώ με το μακρύτερο μεταξόνιο ονομάστηκε 2+2 Α 110 GT4.

Την πρώτη νίκη, με οδηγό τον Jose Rosinski, την κατέκτησε στο Ράλι της Λυών το 1963, ενώ την ίδια χρονιά νικά και στο Φθινοπωρινό Ράλι Γαλλίας. Στα χρόνια που ακολούθησαν, εταιρίες όπως η Ford, η Porsche και άλλα ηχηρά ονόματα του αυτοκινητοβιομηχανίας, έβλεπαν την ουρά των Alpine σε διάφορους αγώνες και μάλιστα στα χέρια ιδιωτών.

Στην αυλή με τους μεγάλους
Το 1971, το αυτοκίνητο λαμβάνει ομολογκασιόν Gr.4 και μπαίνει στη μάχη εναντίον πολύ ισχυρότερων αντιπάλων και με οδηγό τον Jean Claud Andreut κερδίζει το Γαλλικό, αλλά και το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ράλι. Το 1972 ο κινητήρας μεγαλώνει στα 1.800 κυβικά, κάνοντας το συνδυασμό κυριολεκτικά ακατανίκητο.

Η διεθνής αναγνώριση ήρθε κατά τη διάρκεια της διετίας 1970-1972 όταν και έλαβε μέρος στο νεοδημιουργηθέν Διεθνές Πρωτάθλημα Κατασκευαστών. Κέρδισε πολλούς αγώνες στην Ευρώπη και αναγνωρίστηκε ως ένα από τα ισχυρότερα αυτοκίνητα ράλι της εποχής του.

Με την ολοκλήρωση της εξαγοράς από τη Renault, το διεθνές πρωτάθλημα ( που ουσιαστικά ήταν μόνο ευρωπαϊκό) αντικαταστάθηκε από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι (WRC) στο οποίο η Renault, έλαβε μέρος με την Α110. Με εργοστασιακούς οδηγούς τους Bernard Darniche, Jean-Pierre Nicolas και Jean-Luc Thérier, επικουρούμενους από τον Jean-Claude Andreut, με τον οποίο μάλιστα κέρδισαν και τον εναρκτήριο αγώνα του πρωταθλήματος στο Monte Carlo το 1973, η Alpine κέρδισε τους περισσότερους αγώνες που έλαβε μέρος, κάνοντάς την Α110 την πρώτη παγκόσμια πρωταθλήτρια. Εδώ να σημειώσουμε ότι για τα πρώτα τρία χρόνια της οργάνωσης δεν υπήρχε παγκόσμιος πρωταθλητής στην κατηγορία οδηγών παρά μόνο σε αυτή των κατασκευαστών. Οι νίκες ήταν αναρίθμητες με το κύκνειο άσμα να δίνεται την περίοδο ’74-’75 με νίκες στο Ράλι Μαρόκου με τον Jean Pierre Nicolas και και στο ράλι Critérium des Cévennes, με οδηγό τον Jacques Hen.

Εκτός από το εργοστάσιο στη Διέππη, Alpine A110 κατασκευάστηκαν και σε άλλες χώρες όπου η Renault είχε παραγωγικές μονάδες. Στη Βουλγαρία ονομάστηκε Bulgaralpine και στο Μεξικό με την ονομασία Dinalpin. Στη Βραζιλία κατασκευάστηκε κατόπιν αδείας σε ένα τοπικό εργοστάσιο της Willys Overland και με την ονομασία Willys Interlagos, έτρεξε σε τοπικούς αγώνες με τον άγνωστο, τότε, Emerson Fittipaldi.

Στην Ελλάδα, στα χέρια του Τάσου Λιβιεράτου, η Α110 έγραψε σελίδες δόξας, κατακτώντας το Ελληνικό Πρωτάθλημα Ράλι το 1970-’72-’73-’76 και ’77, αλλά και τερματίζοντας δεύτερος το 1975 και 1976 στο Rally Acropolis, κερδίζοντας πολλές εργοστασιακές συμμετοχές.

Η εμφάνιση της Lancia Stratos στους αγώνες σήμανε και το τέλος της ένδοξης καριέρας της Α110 στους αγώνες. Έγιναν κάποιες προσπάθειες με την τοποθέτηση ψεκασμού, με 16βάλβιδους κινητήρες με διπλούς εκκεντροφόρους, αλλά το αυτοκίνητο ήταν πια παρωχημένο και η εξέλιξή του σταμάτησε οριστικά.

Σήμερα αποτελεί ένα σπάνιο κομμάτι και όσες Alpine A110 λαμβάνουν μέρος σε ιστορικούς αγώνες ράλι, γίνονται αντικείμενα θαυμασμού. Συνολικά από το εργοστάσιο της Διέππης κατασκευάστηκαν 7.500 A110.

Το αυτοκίνητο που μπορείτε νε δείτε στο Ελληνικό Μουσείο Αυτοκινήτου είναι μια 1.300άρα κίτρινη A110 από τις 272 που κατασκευάστηκαν το 1969 στη Διέππη, με γαλλικό αγωνιστικό παλμαρές. Το μοτέρ της είναι ένα στοκ R8 Gordini 1300 VΑ (type 812), με 1.255 cc, δύο διπλά 40άρια Weber DCOE και 88 PS (net).

H Alpine A110 1300 S VA με μια ματιά
Περίοδος παραγωγής 1966-1971
Παραγωγή 761 αυτοκίνητα (1966-1971)
Αμάξωμα Fastback coupé
ΠΛΑΙΣΙΟ
Αεροδυναμικός συντελεστής Cd 0,4 (εκτιμώμενος)
Σασί Ατσάλινο σωληνωτό χωροδικτύωμα
Αμάξωμα Φάιμπεργκλας
Ανάρτηση εμπρός Διπλά ψαλίδια, ελικοειδή ελατήρια, αντιστρεπτική ράβδος
Ανάρτηση πίσω Ράβδοι στρέψης, διαμήκεις βραχίονες, ελικοειδή ελατήρια, αμορτισέρ, αντιστρεπτική ράβδος
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος Renault R8 Gordini, Type 812
Τοποθέτηση/Κίνηση Πίσω, διαμήκης/στους πίσω τροχούς με ημιαξόνια
Υλικό Χυτοσιδηρό μπλοκ και αλουμινένιο καπάκι
Τύπος Ατμοσφαιρικός
Κύλινδροι 4κύλινδρος σε σειρά
Διάμετρος x διαδρομή 74,5 x 84 mm
Χωρητικότητα 1.255 cc
Σχέση συμπίεσης 10,5:1
Χρονισμός Ένας εκκεντροφόρος επικεφαλής, με δύο βαλβίδες στον κύλινδρο, κίνηση με καδένα
Τροφοδοσία Δύο διπλά οριζόντια Weber DCOE 40 mm με ηλεκτρική αντλία
Ανάφλεξη Απλή με πλατίνες και ένα ντιστριμπιτέρ
Ψύξη Υγρόψυκτο, με χωρητικότητα κυκλώματος 0,392 lt
Ισχύς 88 PS @ 6.750 rpm (net)
Ροπή 10,7 kgm @ 5.000 rpm (net)
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Κιβώτιο χειροκίνητο 5+1 σχέσεων, όλες οι σχέσεις συγχρονισμένες
Συμπλέκτης Ξηρός μονόδισκος, μηχανικά ελεγχόμενος
ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ- ΦΡΕΝΑ
Φρένα εμπρός Δίσκοι 260 mm, ανεξάρτητο κύκλωμα
Φρένα πίσω Δίσκοι 260 mm, ανεξάρτητο κύκλωμα
Τιμόνι Μηχανική κρεμαγέρα, 3,2 στροφών
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ-ΒΑΡΗ
Διαστάσεις 3.850 x 1.520 x 1.130 mm
Μεταξόνιο  2.100 mm
Μετατρόχιο εμπρός/πίσω 1.295/1.275 mm
Πορτμπαγκάζ - lt
Ρεζερβουάρ 38 lt
Βάρος 635 kg
Ζάντες εμπρός/πίσω 5,5Jx13”
Λάστιχα 165 ΗR13
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
0-100 km/h 12,9”
0-120 km/h 16,4”
0-140 km/h 24,1”
0-160 km/h 53,8”
0-400 m 19,2” @ 126 km/h
0-1.000 m 33,8” @ 153 km/h
Τελική ταχύτητα 205 km/h
Κατανάλωση 10,0 lt/100 km
Αυτονομία 380 km
ΤΙΜΗ
Τιμή σήμερα €120.000 ή 170.000 για αγωνιστικό (condition 1)