Star system: Ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός, αλλά αυτό το roadster αξίζει όλη τη λάμψη που του χαρίζει το αστέρι στη μάσκα
Όταν η Mercedes-Benz πήρε την απόφαση να παρουσιάσει την πρότασή της στην κατηγορία των μεσαίων roadster δεν κουράστηκε πολύ. Η σκληρή αναδιπλούμενη οροφή που τη μετατρέπει σε coupe και η καλή φήμη της μάρκας ήταν αρκετά για να βρει αγοραστές η πρώτη SLK. Τη δεύτερη φορά προσπάθησε λίγο παραπάνω και το αποτέλεσμα ήταν ένα πολύ καλύτερο αυτοκίνητο: H «R171».
Μία που ξεχωρίζει
Ο βασικός κινητήρας της SLK δεύτερης γενιάς και πιο φιλικός προς το ελληνικό φορολογικό σύστημα είναι ένας 1.800άρης με μηχανικό υπερσυμπιεστή. Διαθέσιμος σε μία και μοναδική έκδοση, με ισχύ 163 PS και ροπή 24,5 kgm αρχικά ή με 184 και 25,5 ύστερα από το ’08, δε βάζει ακριβώς φωτιά στο δρόμο αλλά την κινεί αξιοπρεπώς. Άλλωστε με βάρος περίπου 1.400 kg, αυτό το roadster με μήκος 4,06 m δεν είναι όσο βαρύ θα περίμενες. Σαφώς ο V6 της SLK 350 με 272 αρχικά και 305 ίππους σήμερα τα καταφέρνει καλύτερα, όμως λίγοι αντέχουν το κόστος απόκτησης και χρήσης της. Η κορυφαία SLK 55 AMG (5.5 V8, 360 PS), παραμένει ένας τρομοκράτης των δρόμων που δυστυχώς αποτελεί σπάνιο θέαμα στη χώρα μας.
Το 2004 η Mercedes-Benz δεν έκρυβε την υπερηφάνεια για την επιτυχημένη δεκαετία εμπλοκής της στην F1 ως προμηθευτή κινητήρων της McLaren. Έτσι προίκισε τη νέα SLK με μια μουσούδα που θυμίζει μονοθέσιο. Κι αν η πρώτη SLK είχε κατηγορηθεί αντιγραμμένο πίσω μέρος από τη C-Class και τη συντηρητική εμφάνισή της, αυτή εδώ δεν μοιάζει με καμία. Στις συμπαγείς διαστάσεις στριμώχνεται ένα μυώδες αμάξωμα που κερδίζει τουλάχιστον τους μισούς αγοραστές της με την πρώτη ματιά. Επιτέλους μια Mercedes που μπορούν να οδηγούν και 25άρηδες χωρίς να νιώθουν ότι έχουν αρπάξει το αυτοκίνητο του μπαμπά.
Η φιλοσοφία μιας μάρκας σαν τη Mercedes-Benz δεν αλλάζει από τη μια μέρα στην άλλη και η SLK δεν έγινε ξαφνικά το απόλυτο μηχάνημα οδήγησης. Άλλα roadsters εξακολουθούν να κρατούν τα σκήπτρα της οδηγικής απόλαυσης, αλλά σε επίπεδο πολυτέλειας και άνεσης η SLK δεν έχει αντίπαλο. Ο τρόπος που περνά από ανωμαλίες και το πλαίσιο δε νιώθει τίποτα αποτελεί ακόμα case study για την κατηγορία. Στο στήσιμο δόθηκε η δέουσα προσοχή και η εγκατάλειψη του τιμονιού με επανακυκλοφορούντα σφαιρίδια συμφιλίωσε το τιμόνι της με την έννοια «αίσθηση». Έτσι, χωρίς να φτάνει την αμεσότητα μιας BMW Z4, αυτή η SLK είναι ένα αρκετά ευχάριστο σύνολο ακόμα και για τον ενθουσιώδη οδηγό. Το ESP δεν απενεργοποιείται πλήρως, αλλά επιτρέπει την οδήγηση σε ικανοποιητικές γωνίες πριν σου πάρει τη μπουκιά από το στόμα.
Ανοιχτές προκλήσεις
Πράγματι δεν είναι το πιο DRIVE αυτοκίνητο που μπορείς να βρεις, ενώ σίγουρα δεν απευθύνεται σε όποιον ψάχνει πισωκίνητο για ατελείωτες ώρες κίνησης με το πλάι. Είναι η ωριμότητα αυτό που σε τραβάει σε μια SLK και ο αρχοντικός τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει οποιαδήποτε διαδρομή. Είναι ό,τι πρεσβεύει η φίρμα με το αστέρι, συμπυκνωμένο σε ένα compact και προσιτό πλέον, διθέσιο για όσους είναι ή νιώθουν νέοι.

Πολλοί «1.8Κ» της φίρμας έχουν διαρροές στο υδραυλικό κύκλωμα του μεταβλητού χρονισμού των εκκεντροφόρων. Το λάδι που ξεφεύγει μολύνει την πλεξούδα και δημιουργεί προβλήματα ηλεκτρολογικής φύσης, λιγότερο ή περισσότερο σημαντικά. Το πρόβλημα αντιμετωπίζεται με μια «λαδοπαγίδα» που δίνει η ίδια η Mercedes και πλέον χρησιμοποιούν όλα τα συνεργεία. Έχουν αναφερθεί περιπτώσεις καπνισμένων βαλβίδων εξαγωγής σε αυτοκίνητα που δούλευαν ανέκαθεν σε χαμηλές στροφές οπότε καλύτερα ο προηγούμενος να ήταν λίγο ζωηρός! Η πίεση υπερπλήρωσης σε αυτό το μοτέρ καθορίζεται από το πρόγραμμα, που αποτελεί και την πιο συνηθισμένη βελτίωση. Η αξιοπιστία πλήττεται μόνο αν έχουν αλλαχτεί και οι τροχαλίες του κομπρέσορα, αφού μπαίνουν πρεσαριστές και σπάνια τοποθετούνται σωστά.

Το πρόβλημα ή το ευτύχημα, αναλόγως τη σκοπιά του καθενός, είναι ότι οι περισσότερες SLK έχουν αυτόματο κιβώτιο. Σπάνια θα πετύχεις χειροκίνητο, που άλλωστε δεν είναι υπόδειγμα ακρίβειας στη γρήγορη οδήγηση. Το αυτόματο θα πρέπει να αλλάζει ταχύτητες πολύ ομαλά και γλυκά. Οποιοσδήποτε κραδασμός ή απότομη αλλαγή σημαίνει πρόβλημα. Στα 60.000 km προβλέπεται μια αλλαγή των υγρών, αλλά αν αυτή δεν γίνει τότε καλύτερα να μη γίνει ποτέ, σύμφωνα με τη Mercedes. Περίεργα πράματα…

Το ιδανικό επίπεδο άνεσης της νορμάλ ανάρτησης μάλλον δεν ταιριάζει σε όλους τους αγοραστές κι έτσι συχνά την αντικαθιστούν με πιο σπορ λύσεις. Όμως η φθορά των εργοστασιακών αμορτισέρ δύσκολα θα αποτελέσει δικαιολογία, αφού πρακτικά δε χρειάζονται ποτέ αλλαγή. Ή τουλάχιστον όχι πριν τα 150-200.000 km. Πιο δημοφιλής διάσταση τροχών στις SLK είναι οι 17”. Όμως και με μεγαλύτερους τροχούς ούτε η άνεση πλήττεται ιδιαίτερα ούτε τα ευαίσθητα μέρη της ανάρτησης (σάιλεντ μπλοκ, μπαράκι κ.ά.) φθείρονται πρόωρα. Μην απορρίψεις αμέσως τις «παπουτσωμένες» λοιπόν.

Δεν έχει υπερβολική δύναμη, αλλά στο γλιστερό αστικό οδόστρωμα η SLK εύκολα θα σπινάρει τους τροχούς της, προκαλώντας την επέμβαση του ESP. Έτσι δεν είναι σπάνιο τα πίσω τακάκια να αλλάζονται συχνότερα από τα μπροστά. Με κανονική χρήση τα 40-50.000 km είναι μια λογική διάρκεια ζωής για ένα σετ τακάκια. Οι δίσκοι θέλουν πολλή προσπάθεια για να στραβώσουν ή να εμφανίζουν δόντι.

Πολλές SLK έχουν εισαχθεί μεταχειρισμένες από το εξωτερικό, κυρίως από τη Γερμανία. Αυτές χρειάζονται προσοχή γιατί εμφανίζουν οξειδώσεις από κάτω, οι οποίες καλύπτονται με σπρέι. Αυτοκίνητα με βασικό εξοπλισμό πιθανότατα είναι εισαγωγής, αφού τα ελληνικά είναι ως επί το πλείστον πλουσιότατα. Μια επίσκεψη σε αντιπροσωπεία θα αποκαλύψει ολόκληρο το ιστορικό του αυτοκινήτου, απ’ όπου κι αν αγοράστηκε, οπότε ίσως αποκαλυφθούν και γυρισμένα κοντέρ. Η αναδιπλούμενη οροφή δεν βάζει νερά, αλλά τριγμοί ίσως κάνουν την εμφάνισή τους σε κακοτράχαλους δρόμους. Συχνή λίπανση του μηχανισμού της διορθώνει το πρόβλημα για λίγο.