Ο θρύλος του WRC και δύο φορές παγκόσμιος πρωταθλητής Carlos Sainz πήρε τη δεύτερη νίκη του σε Rally Dakar σε ηλικία 55 ετών.

Ο Ισπανός δεν είχε τερματίσει σε καμία από τις προηγούμενες τρεις εμφανίσεις του ως εργοστασιακός οδηγός της Peugeot. Αλλά η 4^η ήταν και η τυχερή, όπως φάνηκε. Αφού επέζησε από το περιπετειώδες πρώτο σκέλος στο Περού, ο Sainz πήρε την πρωτοπορία με δύο διαδοχικές νίκες σε Ε.Δ. στα μισά του αγώνα, πριν και μετά τη μέρα ξεκούρασης στην La Paz, πρωτεύουσα της Βολιβίας.

Αυτές έμελλε να είναι και οι μόνες νίκες του σε Ε.Δ., αρκετές όπως αποδείχτηκε καθώς από εκεί και μετά ο αγώνας του εξελίχθηκε ομαλά. Εντάξει, όχι απόλυτα. Ο Sainz κατηγορήθηκε ότι χτύπησε έναν οδηγό «γουρούνας» καθώς τον προσπερνούσε και μάλιστα δεν σταμάτησε στο σημείο να δει αν είναι καλά και αν χρειαζόταν βοήθεια. Ο οδηγός του quad ήταν ο Kees Koolen (επιχειρηματίας, πρώην CEO της Booking.com), ένας οδηγός με εννιά (10 με τη φετινή) συμμετοχές στο Dakar, με κάθε είδους όχημα (μοτοσικλέτα, αυτοκίνητο, φορτηγό και quad). Κατηγόρησε τον Sainz ότι τον προσπέρασε με τελική ενώ ο ίδιος είχε πρόβλημα και πήγαινε με 20 km/h. Είπε μάλιστα ότι είχε κρατήσει κομμάτια του οχήματός του, παραμορφωμένα τόσο πολύ ώστε κατά την δική του εκτίμηση τους ασκήθηκε δύναμη 1.500-2.000 kg. Χρησιμοποίησε αυτό το επιχείρημα για να καταρρίψει τον ισχυρισμό του Sainz ότι δεν κατάλαβε καμία σύγκρουση.



Η οργάνωση έδωσε ποινή 10’ στον Sainz, η οποία άφησε παραπονεμένες και τις δύο πλευρές. Ο Ισπανός και η Peugeot θεώρησαν ότι είναι χωρίς λόγο, ο Ολλανδός Koolen πάλι την βρήκε ανεπαρκή και απείλησε για περαιτέρω νομική δράση. Όμως αργότερα, στοιχεία που προσκόμισε η Peugeot (δεδομένα τηλεμετρίας, οπτικό και άλλο υλικό), δείχνουν ότι ο Sainz ακολουθούσε με 50 km/h το quad για 12” και όταν ο Koolen έχασε τον έλεγχο ο Ισπανός φρέναρε στα 37 km/h. Οι αισθητήρες επιτάχυνσης/επιβράδυνσης δεν κατέγραψαν καμία σύγκρουση. Και έτσι ο Sainz απαλλάχτηκε από την ποινή. Το δεκάλεπτο ήταν περισσότερο ένα ηθικό βάρος, μια σκιά στη διαφαινόμενη από τότε νίκη του Matador. Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, ο Peterhansel πήρε δύο διαδοχικές νίκες σε Ε.Δ. στην προσπάθειά του να ανακάμψει μετά το συμβάν της 7^ης μέρας. Και ανέβηκε στη 2^η θέση, μέχρι τα 45’ πίσω από τον Sainz, αλλά δεν τον απείλησε ουσιαστικά και το μόνο που μπορούσε ήταν να περιμένει ένα πρόβλημα του Ισπανού.

Ο Peterhansel οδηγούσε τον αγώνα και την Ε.Δ. της 7^ης μέρας με το άλλο Peugeot 3008, όταν χτύπησε έναν βράχο προσπαθώντας να προσπεράσει έναν αγωνιζόμενο με μοτοσικλέτα. Το αυτοκίνητό του υπέστη σοβαρή ζημιά στην αριστερή πίσω ανάρτηση και ο Γάλλος έμεινε ακίνητος στο σημείο. Δέχτηκε βοήθεια από τον συμπατριώτη του Cyril Despres και κατάφερε να ξαναμπεί στον αγώνα, έχοντας όμως χάσει πάνω από μιάμιση ώρα. Ήταν σε θέση βάθρου μέχρι και την Παρασκευή, όταν χτύπησε ένα δέντρο προκαλώντας ζημιά στο σύστημα διεύθυνσης του Peugeot. Έχασε περίπου μία ώρα, περιμένοντας και πάλι βοήθεια από τον Despres και έπεσε στην 4^η θέση της γενικής. Έτσι στη 2^η και 3^η θέση του βάθρου μαζί με τον Sainz ανέβηκαν οι Nasser Al-Attiyah και Giniel de Villiers με Toyota. Το καλύτερα πλασαρισμένο X-raid MINI είναι αυτό του Jakub Przygonski, στην 5^η θέση, πάνω από μια ώρα πίσω από τον 4^ο Peterhansel.



Η νίκη του Sainz επιτρέπει στην εργοστασιακή ομάδα της Peugeot να φύγει με ψηλά το κεφάλι από το Dakar. Ήταν η 3^η σε τέσσερις συμμετοχές στην πρόσφατη ιστορία της ομάδας, με τους οδηγούς της να έχουν κερδίσει 25 από τις 48 Ε.Δ.

Ο Carlos Sainz γεννήθηκε στις 12 Απριλίου 1962 στη Μαδρίτη. Έχει πάρει τον τίτλο Οδηγών στο WRC δύο φορές, το 1990 και το 1992, με Toyota. Παραλίγο να πάρει και έναν τρίτο τίτλο το 1998, πάλι με την Toyota. Αυτή τη φορά όχι με την Celica με την οποία είχε ταυτιστεί όσο κανένας άλλος, αλλά με την Corolla WRC. Στο RAC, τελευταίο αγώνα της χρονιάς, ο βασικός διεκδικητής του τίτλου Tommi Makinen είχε εγκαταλείψει την πρώτη μέρα. Ο Sainz χρειαζόταν απλώς να τερματίσει 4οςγια να πάρει το πρωτάθλημα. Αλλά η Corolla τον πρόδωσε, όταν έσπασε ο κινητήρας 300 μέτρα πριν τον τερματισμό της τελευταίας Ειδικής. Είναι χαρακτηριστικό το στιγμιότυπο στο οποίο αγανακτισμένος και απογοητευμένος ο Sainz κλωτσάει το αυτοκίνητο ενώ ο Moya πετά το κράνος του και σπάει το πίσω παρμπρίζ.



Σε 20 σχεδόν χρόνια καριέρας, έχει οδηγήσει όλα τα εμβληματικά αυτοκίνητα Gr. A και WRC. Με τα επιτεύγματά του έσπασε μια περίοδο κυριαρχίας Σκανδιναβών, κυρίως όταν έγινε ο πρώτος μη Σκανδιναβός που κέρδισε στο Ράλι των 1000 Λιμνών, όπως λεγόταν τότε επισήμως το Ράλι Φιλανδίας. Εκτός των δύο παγκόσμιων τίτλων στα ράλι και τη φετινή νίκη, ο Ισπανός έχει κερδίσει το Ράλι Ντακάρ και το 2010. Αλλά και τον Αγώνα των Πρωταθλητών το 1997. Ο συνοδηγός με τον οποίο έχει κυρίως συνδέσει την καριέρα του είναι ο Louis Moya, αλλά έχει επίσης συνεργαστεί με τους Marc Marti και Antonio Boto. Στον φετινό θρίαμβο του Dakar στα δεξιά του είχε τον Lucas Cruz.



Παραλίγο να στερηθούμε το ταλέντο και την χαρισματική προσωπικότητα του Carlos Sainz από τον μηχανοκίνητο αθλητισμό. Καθώς τα πρώτα εφηβικά του χρόνια ασχολείτο με το ποδόσφαιρο και το… squash. Είχε δοκιμαστεί στην Ρεάλ Μαδρίτης και στα 16 ήταν πρωταθλητής Ισπανίας στο squash. Περίπου τότε ήταν που πήρε την πρώτη γεύση από αγώνες αυτοκινήτου, συμμετέχοντας στην Formula Ford.