Οι μηχανικοί αναζητούν διαρκώς ταχύτητα και αξιοπιστία μέσα στο αυστηρό πλαίσιο περιορισμών που επιβάλουν οι κανονισμοί. Στην περίπτωση της MINI, μία ακόμη πρόκληση είναι η πρόθεση του εργοστασίου να τρέχει με ένα αυτοκίνητο που να μοιάζει όσο γίνεται περισσότερο με την έκδοση παραγωγής.

Το σασί του MINI δεν έχει σχέση με το αυτοφερόμενο του αυτοκινήτου παραγωγής. Είναι ένα ατσάλινο σωληνωτό χωροδικτύωμα. Και τρέχει στην κατηγορία Τ1, όπως όλα τα πρωτότυπα. Ως τετρακίνητο όμως, έχει περισσότερους περιορισμούς από τα δικίνητα: Υποχρεωτικό ελάχιστο βάρος 1.952 kg (χωρίς το πλήρωμα, τα καύσιμα και τα ανταλλακτικά), μικρότερη διαδρομή ανάρτησης και διαστάσεις τροχών. Επίσης δεν επιτρέπεται η ρύθμιση της πίεσης των ελαστικών εν κινήσει από την καμπίνα, πράγμα που βοηθά πολύ όταν ας πούμε από τα σκληρά χώματα περάσεις στην άμμο.

Η MINI επέλεξε αυτό το δρόμο ώστε να ισχυροποιήσει το marketing που κάνει μέσω της εμπλοκής στο Dakar. Ήθελε το αγωνιστικό της να μοιάζει όσο γίνεται με το αυτοκίνητο παραγωγής. Και το έχει πετύχει.

Μοιάζει να μην έχει αλλάξει πολύ από το 2011 όταν έτρεξε για πρώτη φορά, αλλά η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Η εξέλιξη ουσιαστικά δεν σταματά ποτε. Οι δοκιμές πραγματοποιούνται συνήθως τον Ιούνιο και τον Ιούλιο, κυρίως στο Μαρόκο. Ώστε οι συνθήκες να είναι κατά τα δυνατόν παρόμοιες με αυτές που θα αντιμετωπίσουν στο Dakar.



Ο κινητήρας είναι τοποθετημένος εμπρός. Στο πίσω μέρος μέσα από τους ανθρακονημάτινους αεραγωγούς που τροφοδοτούν την ανάρτηση και τα φρένα είναι ο χώρος αποθήκευσης των εφεδρικών τροχών. Το μεγάλο βήμα στην εξέλιξη έγινε από το 2012 ως το 2014. Άλλαξαν την θέση του ρεζερβουάρ και ανασχεδίασαν την προστατευτική ποδιά του πατώματος, την οποία αξιοποιούν για να παίξουν με το ζύγισμα, επειδή απαγορεύεται να χρησιμοποιούν έρμα. Με αυτές τις αλλαγές πέτυχαν κατανομή βάρους 50-50 εμπρός πίσω, και ταχύτητα που εκτιμάται σε 1,1”/ km. Παρεμπιπτόντως, η δεξαμενή καυσίμου έχει χωρητικότητα 367 λίτρα. Μόνο μία φορά έχει χρειαστεί να την γεμίσουν πλήρως στην διάρκεια αγώνα.

Κάτω από το πάτωμα του cockpit βρίσκεται ο χώρος αποθήκευσης ανταλλακτικών. Εκεί μεταφέρουν ημιαξόνια, έναν κεντρικό άξονα, εξωτερικό γρύλλο, έναν ακόμη εφεδρικό τροχό και άλλα ανταλλακτικά, βάρους περίπου 60-70 κιλά. Οπότε είναι σημαντικό αυτό το πρόσθετο φορτίο να βρίσκεται όσο το δυνατόν χαμηλότερα. Σταδιακά, στην εξέλιξη του αγώνα, το βάρος αυτό αφαιρείται από το αυτοκίνητο που διεκδικεί τη νίκη και μοιράζεται στα υπόλοιπα της ομάδας που ακολουθούν στην κατάταξη.

Tailor made
O κινητήρας είναι ένας 6κύλινδρος σε σειρά, με κυβισμό 2.993 cc, ο οποίος με περιοριστικό στόμιο 38 mm στην εισαγωγή αποδίδει 320 PS/ 3.250 rpm (340 PS για το 2017) και ροπή 81,6 kgm / 2.100 rpm. Διαθέτει δύο τούρμπο, ένα μικρό και ένα μεγάλο που δουλεύουν σειριακά. Ούτε λίγο ούτε πολύ, χρειάζεται 12 λίτρα λιπαντικού. Βάσει κανονισμών, το μπλοκ, τα πιστόνια, οι μπιέλες, ο στρόφαλος, οι βαλβίδες και ολόκληρη η κεφαλή πρέπει να προέρχεται από αυτοκίνητο δρόμου, κάποιο με παραγωγή μεγαλύτερη από 2.500 κομμάτια το χρόνο. Το ίδιο και τα ψυγεία, καθώς και ο συμπιεστής του A/C. Ως κατασκευαστής εκλαμβάνεται όλος ο όμιλος με τις διαφορετικές μάρκες του. Ο περιορισμός αυτός αφορά το κάθε κομμάτι ξεχωριστά και όχι το σύνολο του κινητήρα. Αυτό επέτρεψε στους μηχανικούς να συνθέσουν το σύνολο χρησιμοποιώντας κομμάτια από κινητήρες διαφόρων μοντέλων BMW και MINI. Το κάρτερ είναι ξηρού τύπου, επιτρέποντας την τοποθέτηση του κινητήρα χαμηλότερα. Η εξάτμιση είναι της Akrapovic, φτιαγμένη από το ελαφρύ και ανθεκτικό Inconel.

Η μετάδοση είναι σχεδιασμένη από την MINI. Τα εξαρτήματα κατασκευάζονται από εξωτερικούς προμηθευτές αποκλειστικά για την X-raid και δεν πωλούνται σε άλλους πελάτες. Το σασμάν είναι 6άρι σειριακό της Sadev, ειδικά σχεδιασμένο για μικρό βάρος και μέγιστη αντοχή. O συμπλέκτης είναι μεταλλικός, πολύδισκος της AP Racing. Το εμπρός διαφορικό είναι της Xtrac, το κεντρικό και το πίσω επίσης της Sadev. Ψύχονται με λάδι και υπάρχει η δυνατότητα πλήρους κλειδώματος.



Στην ανάρτηση χρησιμοποιούν coil over κατασκευής της ολλανδικής Reiger, από δύο σε κάθε τροχό. Είχαν δοκιμάσει και με ένα, αλλά υπερθερμαίνονταν νωρίς. Είναι, φυσικά, πλήρως ρυθμιζόμενα. Το λάδι τους ψύχεται σε εξωτερικό δοχείο, ώστε να μην χάνει τις ιδιότητές του. Η διάρκεια ζωής τους είναι 2.000 km αλλά στο Dakar τα αλλάζουν προληπτικά κάθε βράδυ.

Τα φρένα είναι της AP Racing, με δίσκους διαστάσεων 320 x 32 mm, και αερόψυκτες δαγκάνες εμπρός, υδρόψυκτες πίσω. Τα λάστιχα είναι διαστάσεων 245/80 R16, της Michelin. Το εύρος πιέσεων που χρησιμοποιούνται είναι από 1,1 ως 2,7 bar. Στο πάτωμα υπάρχουν ενσωματωμένοι δύο υδραυλικοί γρύλλοι που ενεργοποιούνται από διακόπτη στην καμπίνα και σηκώνουν το αυτοκίνητο όταν το πλήρωμα πρέπει να αλλάξει τροχό. Το πρόβλημα είναι ότι όταν βάλουν τον εφεδρικό πρέπει να σφίξουν τα μπουλόνια με το χέρι, με ροπόκλειδο και ροπή 140 Nm ακριβώς.