Αν οι αγώνες αυτοκινήτου είχαν πατρίδα, αυτή θα ήταν σίγουρα το Ην. Βασίλειο, και το Goodwood Festival of Speed είναι μια πολύ καλή ετήσια υπενθύμιση για το γιατί συμβαίνει αυτό.

Ίσως ακούγεται περίεργο αυτό, αφού ο συγκεκριμένος τόπος δεν έχει αγωνιστική ιστορία. Δεν υπάρχει καμία θρυλική πίστα ή ειδική διαδρομή εκεί, ούτε έχει συνδεθεί το μέρος με κάποια βρετανική εταιρία, αν και από το 2003 εκεί δίπλα βρίσκεται η έδρα της Rolls-Royce. Ούτε οδηγικό ενδιαφέρον δεν έχουν οι δρόμοι που φτάνουν σε αυτή την περιοχή της νότιας Αγγλίας. Αντίθετα με ό,τι συμβαίνει π.χ. στη Modena, όπου μια βόλτα στα γύρω βουνά αρκεί για να καταλάβεις γιατί γεννήθηκαν εκεί όλα τα ιταλικά supercars, στους στενούς και πηγμένους δρόμους προς το Goodwood θέλεις απλώς να κάνεις αναστροφή και να φύγεις.

Ωστόσο, φτάνοντας στον χώρο γύρω από το Goodwood House, μεταφέρεσαι σε ένα παράλληλο σύμπαν. Ένα σύμπαν στο οποίο αυτοκίνητα και οδηγοί-θρύλοι όλων των εποχών μπερδεύονται μεταξύ τους για να δημιουργήσουν ένα μεθυστικό αγωνιστικό κοκτέιλ. Έναν κόσμο στον οποίο ένα μονοθέσιο της περσινής χρονιάς και ένα με ιστορία 100 χρόνων κινούνται με λίγα λεπτά διαφορά στην ίδια διαδρομή. Ένα μέρος όπου φρέσκα ταλέντα, 19χρονα πιτσιρίκια που τα βλέπεις και λες ότι δεν θα ξέρουν να δένουν ούτε τα κορδόνια τους αλλά έχουν ήδη κερδίσει αγώνες παγκοσμίου βεληνεκούς, ποζάρουν δίπλα σε χαμογελαστούς παππούδες που έκαναν το ίδιο 50 χρόνια πριν.

Εμπνευστής του Goodwood Festival of Speed, ή FoS για συντομία, είναι ο άνθρωπος που μένει στο Goodwood House και κάθε χρόνο ανοίγει για τρεις ημέρες και για περισσότερους από 800.000 φίλους του αυτοκινήτου την -ομολογουμένως τεράστια- αυλή του. Πρόκειται για τον Άγγλο ευγενή Charles Gordon-Lennox, ο οποίος φέρει τον τίτλο του Earl of March. Ωστόσο για εμάς, περισσότερο ενδιαφέρον από τους τίτλους της αγγλικής αριστοκρατίας σίγουρα έχει ο τίτλος που δίνεται κάθε χρόνο στο φεστιβάλ. Φέτος, το θέμα της εκδήλωσης ήταν Full Throttle – The Endless Pursuit of Power, οπότε την τιμητική τους είχαν τα δυνατότερα αυτοκίνητα από κάθε εποχή και κάθε μορφή αγώνα.

Πρωταγωνιστικό ρόλο είχε η BMW, η οποία φέτος γίνεται 100 χρόνων. Έτσι, μια ολόκληρη κατηγορία στο φετινό FoS ήταν αφιερωμένη στα πιο γνωστά αγωνιστικά αυτοκίνητα της γερμανικής φίρμας. Από την Μ1 Procar και την Ε30 Μ3 DTM του Johnny Cecotto, την οποία οδηγούσε και τώρα ο ίδιος, μέχρι το σπορ πρωτότυπο V12 LM που έτρεξε στο Le Mans στα τέλη της δεκαετίας του ’90 και τα τελευταία αγωνιστικά για το DTM και την κατηγορία FIA GT3. Το παρόν έδωσε τόσο η McLaren F1 GTR Long tail του 1997, όσο και μερικά μονοθέσια Brabham-BMW από τη δεκαετία του ’80, με τετρακύλινδρο κινητήρα 1,5 lt τούρμπο που απέδιδε έως και 1.500 PS στα δοκιμαστικά, τα οποία όμως τώρα ήταν στατικά εκθέματα.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Οδηγούμε την αγωνιστική BMW Z4 GT3 (video)

Η Ford, η εταιρία χάρη στην οποία βρεθήκαμε κι εμείς το περασμένο Σάββατο στο φετινό Goodwood Festival of Speed, είχε επίσης τη δική της κατηγορία. Συγκεκριμένα ήταν μια κλάση αφιερωμένη στο Ford GT40, αφού φέτος συμπληρώνονται 50 χρόνια από τότε που το θρυλικό αγωνιστικό έκανε το 1-2-3 στις 24 Ώρες του Le Mans. Ένα από εκείνα τα αυτοκίνητα ήταν τώρα στο FoS, με τον 7λιτρο κινητήρα του να εκπέμπει έναν άκρως απειλητικό ήχο. Μαζί του έτρεξαν μεταξύ άλλων το πρώτο GT40 που είχε παρουσιαστεί στην Έκθεση της Ν. Υόρκης το 1964, ένα από τα μόλις επτά GT40 Mk IΙI δρόμου, και βέβαια το καινούργιο αγωνιστικό Ford GT που πριν από λίγες εβδομάδες κέρδισε την κατηγορία LM GTE Pro στο Le Mans.

Φέτος συμπληρώνονται 40 χρόνια από τότε που ο James Hunt κατέκτησε το Πρωτάθλημα της F1, οπότε μια κλάση στο φετινό Goodwood σχηματίστηκε από 15 αυτοκίνητα που είχαν περάσει κάποτε από τα χέρια του. Είδαμε και ακούσαμε μεταξύ άλλων τα πολιτικά Austin A35 Countryman και Porsche 911 3.0 RS που χρησιμοποιούσε καθημερινά, την εργοστασιακή Lotus-Ford 59 με την οποία έτρεχε στην F3 το ’70, δύο μονοθέσια Hesketh-Cosworth με τα οποία συμμετείχε στην F1 το 1974-1975 και βέβαια τη McLaren-Cosworth M23 με την οποία κατέκτησε το μοναδικό του πρωτάθλημα.

Γενικότερα, πολλά μονοθέσια της F1 μας ξεσήκωσαν με τον ήχο και τα περάσματά τους. Μονοθέσια με κινητήρες τούρμπο και κτηνώδη δύναμη, όπως μια Lotus-Renault 97T του 1985, την οποία είχε οδηγήσει και ο Ayrton Senna, ή η McLaren/TAG-Porsche MP4/2 που οδηγούσαν οι Alain Prost και Niki Lauda το 1984. Μεταγενέστερα μονοθέσια, όπως η Benetton-Ford B194 με την οποία ο Michael Schumacher κατέκτησε το πρώτο του πρωτάθλημα το ’94 ή η Brawn-Mercedes BGP001 που διέλυσε τον ανταγωνισμό στην πρώτη σεζόν της ομάδας, το 2009. Αλλά και παλιότερα, προπολεμικά και μεταπολεμικά μονοθέσια των Grand Prix, όπως η Auto Union Type C του 1936 που οδηγήθηκε τώρα από τον Nick Masοn ή η 16κύλινδρη Lotus-BRM 43 με την οποία έτρεχε ο Jim Clark το 1966.

Ωστόσο, τα πιο ενδιαφέροντα αυτοκίνητα του Goodwood για μένα ήταν τα αυτοκίνητα των αρχών του περασμένου αιώνα. Τεράστια οχήματα με ρόδες από άμαξα και κινητήρες από αεροπλάνο, με χωρητικότητα που μετριέται με διψήφιο αριθμό λίτρων, φτιαγμένα για αγώνες ή για την κατάρριψη κάποιου ρεκόρ ταχύτητας, με τον οδηγό να κάθεται σε μια καρέκλα που είναι σα να προστέθηκε την τελευταία στιγμή, και εννοείται με απολύτως ανύπαρκτα μέτρα ασφάλειας. Μόνο ανατριχίλα σε πιάνει π.χ. όταν διαβάζεις πως η «Blizen Benz» του 1909, με έναν τετρακύλινδρο κινητήρα 21,5 lt με 200 PS έπιασε σχεδόν 230 km/h, και το σαφώς πιο αεροδυναμικό Sunbeam 350 HP με V12 18,3 lt τα 246 km/h το 1926. Και αυτά τα αυτοκίνητα δεν μένουν κλεισμένα σε κάποια μουσείο αλλά βρέθηκαν μπροστά μας, κινήθηκαν για λίγο τέρμα γκάζι, όπως τότε, μεταφέροντας κι εμάς πίσω στην εποχή τους.

Στο φετινό Goodwood πάρκαραν ή κινούνταν περισσότερα από 230 ιστορικά αγωνιστικά κάθε είδους που είτε θαύμαζες από παιδί είτε δεν ήξερες καν την ύπαρξή τους, αλλά πάντως καθένα από αυτά θα μπορούσες να το περιεργάζεσαι για ώρες. Άλλα 80 αγωνιστικά από τον κόσμο των ράλι βρίσκονταν στο πάνω μέρος του λόφου και έτρεχαν στη Forest Rally Stage, αλλά χρειάζεσαι μία επιπλέον μέρα για να πας εκεί. Από την άλλη, δίπλα μας υπήρχαν και περίπου 80 καινούργια αυτοκίνητα, αλλά πού μάτια για αυτά; Αναγκαστικά περνάνε σε δεύτερη μοίρα, ακόμα κι αν πρόκειται για ολοκαίνουργια supercars όπως η Bugatti Chiron, η Ferrari F12tdf, το Honda NSX, η Porsche 911 R ή η McLaren P1 LM, η οποία θα προσπαθούσε και για το ρεκόρ αυτοκινήτου δρόμου στη διαδρομή της Ανάβασης.

Για την Ιστορία, η McLaren τα κατάφερε, σταματώντας τελικά το χρονόμετρο στα 47’’07. Κατέλαβε έτσι τη δεύτερη θέση για φέτος, πίσω από το αγωνιστικό Subaru Impreza «Gobstopper II» που έγραψε 46’’29 με τον Olly Clark (γιό του Roger Clark) στο τιμόνι. Θυμίζουμε ότι το απόλυτο ρεκόρ των 41’’60 έχει σημειωθεί από τον Nick Heidfeld, με μονοθέσιο McLaren MP4/13 το 1999.

Μια τεράστια γιορτή για τη χαρά της οδήγησης και των αγώνων λοιπόν, αυτό ήταν το Goodwood. Μια γιορτή από την οποία φεύγεις με το μυαλό γεμάτο καινούργιες εικόνες και μυρωδιές, με ξαναφουντωμένη την αγάπη για τον μηχανοκίνητο αθλητισμό, σε περίπτωση που είχε εξασθενήσει μέσα σου. Αν σας δοθεί η ευκαιρία, μη χάσετε το επόμενο.

Στο περιθώριο του Goodwood Festival of Speed είχαμε την ευκαιρία να οδηγήσουμε το νέο Ford Fiesta ST200 στους δρόμους της περιοχής και το Ford Ranger 3.2 TDCi Wildtrak σε μια απαιτητική εκτός δρόμου διαδρομή.

Δείτε το video από τα δρώμενα της περασμένης Κυριακής στο Goodwood Festival of Speed: