Η Toyota έχασε την καρό σημαία στο Le Mans με δραματικό τρόπο, δίνοντας στην Porsche τη δεύτερη σερί νίκη της στα τελευταία λεπτά του αγώνα.

Η #5 Toyota είχε προβάδισμα 1’24” στο τελευταίο 10λεπτο, αλλά μόλις πέντε λεπτά από την καρό σημαία ο Kazuki Nakajima έκοψε ρυθμό αναφέροντας στον ασύρματο ότι είχε πρόβλημα στην παροχή ισχύος. Ενώ η Toyota σερνόταν στην πίστα, η #2 Porsche με τον Neel Jani στο τιμόνι προσπέρασε και έκανε έναν γύρο ακόμη για να πάρει μια επική δραματική νίκη.

O Nakajima αρχικά σταμάτησε το αυτοκίνητο στην ευθεία των pits, μετά την γραμμή εκκίνησης/τερματισμού, αλλά τελικά συνέχισε για να συμπληρώσει και τον τελευταίο γύρο με χρόνο 11’53” και να κόψει δεύτερος την γραμμή του τερματισμού. Ωστόσο, λίγες στιγμές αργότερα η #5 Toyota βγήκε από τον πίνακα της κατάταξης καθώς ο τελευταίος της γύρος ήταν πολύ αργός για να μετρήσει. Έτσι το αυτοκίνητο με τον αριθμό 5 θεωρείται ότι εγκατέλειψε και αυτό ανεβάζει στην δεύτερη θέση την #6 Toyota. Με αυτό τον τρόπο η Audi έφερε το δικό της αυτοκίνητο στην 3^η θέση, συνεχίζοντας μία παράδοση που την θέλει στο βάθρο από την πρώτη της εμφάνιση στον αγώνα, το 1999.

Στο πρώτο μισό του αγώνα η #5 Toyota έπαιζε τον δεύτερο ρόλο στο αυτοκίνητο νούμερο 6 το οποίο ήταν επικεφαλής. Η Toyota είχε ένα στρατηγικό πλεονέκτημα καθώς το αυτοκίνητό της έκανε καλύτερη διαχείσιση ενέργειας επιτρέποντας stints 14 γύρων, δηλαδή μεγαλύτερα  κατά έναν γύρο από τις Porsche.

Όμως η #5 Toyota μπήκε σε μια τριπλή μάχη για την πρωτιά στη διάρκεια της νύχτας, κόντρα στην άλλη Toyota και στην #2 Porsche. Όταν η ομάδα αποφάσισε να βάλει και τα δύο αυτοκίνητα στα pits στην διάρκεια μιας περιόδου αυτοκινήτου ασφαλείας την 17^η ώρα, το αυτοκίνητο #5 ευνοήθηκε και πήρε κεφάλι.

Η μάχη συνεχιζόταν σκληρή και αμφίρροπη. Μέχρι που η #6 Toyota βγήκε από αυτήν όταν ο Kamui Kobayashi είχε μια έξοδο στις στροφές Porsche και η ομάδα έβαλε το αυτοκίνητο στα pits για προληπτικές επισκευές στο αμάξωμα. Το τοπίο ξεκαθάρισε κάπως από εκεί και μετά. Η #2 Porsche ακολουθούσε αλλά δεν έμοιαζε ικανή για τη νίκη όσο η Toyota συνέχιζε να κάνει αυτό που έκανε πολύ καλά για 24 ώρες παρά κάτι...

Το πρώτα από τα Audi τερμάτισε 9 γύρους πίσω από τον πρώτο. Ο ρυθμός του δεν ήταν γρήγορος από την αρχή και στην ουσία ποτέ δεν θεωρήθηκε ικανό για τη νίκη . Το δεύτερο είχε από την αρχή του αγώνα ένα πρόβλημα με το τούρμπο που χρειάστηκε να αλλαχτεί με αποτέλεσμα να χαθεί πολύς χρόνος. Ανάλογη τύχη είχε και η #1 Porsche που μέχρι τις 11 περίπου χθες το βράδυ ήταν στην διεκδίκηση της νίκης, αλλά έχασε πάρα πολύ χρόνο στα pits όταν το μοτέρ άρχισε να ανεβάζει θερμοκρασία.



Στην κλάση GTE η Ford κυριάρχησε στην επιστροφή της στον αγώνα, πενήντα χρόνια μετά την πρώτη της νίκη και εκείνο το θρυλικό 1-2-3.

Η Porsche πήρε αρχικά κεφάλι, όσο ακόμη η πίστα ήταν βρεγμένη, αλλά την 3^η ώρα η Ford ανέβηκε στην κορυφή. Ο Richard Westbrook με το #69 Ford GT πήρε την πρωτοπορία με το #68 και τον Dirk Muller στο τιμόνι να ακολουθεί.

Ο James Calado κατέστρεψε τo κάρτερ της Ferrari της AF Corse σε ένα κερμπ, καθυστερώντας και την #51 488 GTE πριν τελικά εγκαταλείψει. Οι #91 και #92 Porsche εγκατέλειψαν επίσης παό σπασμένο ψυγείο και πίσω ανάρτηση, αντίστοιχα. Και το δεύτερο αυτοκίνητο της AF Corse εγκατέλειψε όταν μια σπασμένη ζάντα προκάλεσε την έξοδο του Davide Rigon. Με την απουσία της εργοστασιακής ομάδας, η Risi Competizione Ferrari με τον Fisichella στο πλήρωμά της μπήκε σε μία τριπλή μάχη με τα δύο Ford.

Πιέζοντας πολύ, την 10^η ώρα η Ferrari πήρε ένα προβάδισμα όταν τα Ford άλλαξαν φρένα. Το ξημέρωμα η Ferrari είχε κάνει μια διαφορά 20” αλλά ένα safety car έφερε το #68 Ford στην ουρά της. Παίζοντας για ώρα το παιχνίδι του ποντικού με την γάτα, τελικά η Ferrari υπέκυψε στην πίεση του Ford την 20^η ώρα. Λίγο αργότερα, ένα τετακε του Vilander με την Ferrari έδωσε ανάσα στην Ford και ένα εύκολο τελευταίο κομμάτι στον αγώνα.