Την δεκαετία του ’90 τα supercars ξεφύτρωναν σαν τα μανιτάρια. Ξαφνικά όλοι οι κατασκευαστές, μικροί και μεγάλοι, έσπευδαν να παρουσιάσουν την δική τους εξωφρενική πρόταση, με ακραίες τεχνικές προδιαγραφές και εντυπωσιακή εμφάνιση.

Εκτός από θρυλικές κατασκευές όπως οι McLaren F1, Ferrari F50 και Lamborghini Diablo που δεν θα σβήσουν ποτέ από την μνήμη μας, υπήρξαν και άλλες που παρουσιάστηκαν δόξη και τιμή με πολλές προσδοκίες αλλά γρήγορα πέρασαν στην αφάνεια και όχι πολύ αργότερα ξεχάστηκαν. Σήμερα θυμόμαστε τις δέκα πιο χαρακτηριστικές τέτοιες περιπτώσεις.

Panoz Esperante GTR-1
Αυτό είναι ένα από τα πλέον ασυνήθιστα αυτοκίνητα της δεκαετίας του ’90. Η Panoz είχε φτιάξει δύο αντίτυπα, για να πάρει ομολογκασιόν για την αγωνιστική έκδοση της GTR-1. Είχε τον κινητήρα μπροστά και εμφάνιση που θα έλεγες το λιγότερο αμφιλεγόμενη. Ακόμη και σήμερα, η εταιρεία μπορεί να κατασκευάζει ένα αν έχετε ένα εκατομμύριο να διαθέσετε.

TVR Speed 12
Το TVR Cerbera Speed 12 κρίθηκε υπερβολικά γρήγορο για να πωλείται ελεύθερα σε όποιον μπορούσε απλώς να πληρώσει. Οπότε κατασκευάστηκε ένα πρωτότυπο και αμέσως μετά… τέλος. Η λέξη «τρομακτικό» επαναλαμβάνονταν σε κάθε αράδα της δοκιμής που είχε δημοσιεύσει το αγγλικό EVO που το είχε οδηγήσει.

Nissan Skyline GT-R NISMO 400R
Δεν μπορείς να το θεωρήσεις supercar με την έννοια που ο όρος χρησιμοποιείται για να περιγράψει μία Lamborghini Countach, αλλά κρίνοντας βάσει επιδόσεων είναι σίγουρα ένα τέτοιο. Ο εξακύλινδρος σε σειρά κινητήρας 2,8 λίτρων με την φροντίδα της NISMO απέδιδε 400 ίππους. Τα αεροδυναμικά βοηθήματα προέρχονταν από το αγωνιστικό πρωτότυπο της Nissan για το LeMans.

Aston Martin V8 Vantage LeMans
Για ένα μικρό διάστημα στο τέλος της δεκαετίας του ’90 αυτό ήταν το πιο ισχυρό αυτοκίνητο παραγωγής στον κόσμο. Η Aston Martin είχε προσθέσει δύο υπερσυμπιεστές στον V8 με αποτέλεσμα η απόδοση να αγγίξει τους 600 ίππους. Ανάλογα αναβαθμισμένο ήταν και το σασί. Οι σχεδιαστικές αλλαγές πάνω στο κλασικό αριστοκρατικό αμάξωμα ήταν αμφιλεγόμενου γούστου.

Jaguar XJR-15
Παρά τα προβλήματα αξιοπιστίας (κυρίως) η XJ220 είχε γίνει ένα σύμβολο για την μάρκα. Αλλά δεν ήταν το μόνο supercar της Jaguar στα 90’s. Η XJR-15 ήταν ένα αγωνιστικό για το δρόμο που βασίζονταν στο πρωτότυπο Group C του LeMans, στην πολύ πετυχημένη XJR-9 με τον 6λιτρο V12.

Dauer 962 LeMans
Όλοι γνωρίζουν τη νικηφόρα Porsche 962, αλλά η έκδοση δρόμου που κατσκεύασε η Dauer έχει ζήσει στην αφάνεια. Και είναι περίεργο γιατί αυτό το αυτοκίνητο επέτρεψε στην Porsche να πάρει ομολογκασιόν και κερδίσει στο LeMans το 1993, αξιοποιώντας μια γκρίζα ζώνη στους κανονισμούς.

Mosler Consulier GTP
Το Mosler Consulier GTP και οι παραλλαγές του Intruder και Raptor είναι από τα πιο άσχημα και περίεργα αυτοκίνητα που έχουν κυλήσει τους τροχούς τους στον πλανήτη. Αν και φαίνεται σαν μια φθηνή κατασκευή από αυτές που πωλούνταν σε κιτ και μπορούσε κανείς να συναρμολογήσει μόνος του, το αμάξωμα είναι από carbon Kevlar και η οδική συμπεριφορά πολύ ισορροπημένη.

Lister Storm
Η Lister, ένας κατασκευαστής μικρών σπορ αυτοκινήτων, ιδρύθηκε το 1954 στo Cambridge. Στα μέσα της δεκαετίας του ’60 τα ίχνη της εταιρείας χάνονται. Η επανεμφάνισή της γίνεται με αυτό το αμφιλεγόμενο σχέδιο στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Κατασκευάστηκαν μόλις 4 αντίτυπα, ήταν 4θέσια και φορούσαν μοτέρ Jaguar V12.

Vector M12
Η αμερικανική εταιρεία ιδρύθηκε το 1978. Το πρώτο αυτοκίνητο ήταν το Vector W2. Κατασκευάστηκε μόνο ένα και χρησιμοποιήθηκε ως μουλάρι δοκιμών και εξέλιξης. Μετά από πολλές παλινωδίες και οικονομικά προβλήματα ξεκίνησε η κανονική παραγωγή του πρώτου μοντέλου το 1989. Ήταν το W8, με κινητήρα Chevrolet small block Twin Turbo αγωνιστικών προδιαγραφών CAN-AM, με αυτόματο σασμάν Oldsmobile σε transaxle διάταξη.
Αναζητώντας κάτι καλύτερο, η Vector συνεργάστηκε με την Lamborghini στο κομμάτι των κινητήρων για το M12. Για όσους λοιπόν έβρισκαν εκείνη την εποχή την Diablo συνηθισμένη και ήθελαν ένα supercar με φλασάκια από Mazda MX-5 πρώτης γενιάς, υπήρχε το Vector M12. Η εταιρεία πρόσφατα αναβίωσε και εξελίσσει ένα νέο υπεραυτοκίνητο.

Cizeta-Moroder V16T
Στην ουσία είναι μια ευρέως τροποποιημένη Lamborghini Diablo, με έναν 16κύλινδρο κινητήρα. Το γράμμα Τ δεν σημαίνει τούρμπο αλλά υποδηλώνει την εγκάρσια τοποθέτηση του κινητήρα πίσω από την καμπίνα των επιβατών. Ο λόγος που μοιάζει πολύ με την Diablo είναι γιατί την έχει σχεδιάσει ο ίδιος άνθρωπος, ο Marcello Gandini. Το project είχε χρηματοδοτήσει κατά το ήμιση ο παραγωγός Giorgio Moroder. Ποιο supercar από αυτό μάλλον δεν γίνεται…

[Πηγή RoadandTrack.com]