Ο John DeLorean, μέσα από μια λαμπρή πορεία από τη δεκαετία του ’50 συγκέντρωσε ένα σεβαστό αριθμό επιθέτων, θετικών και αρνητικών, για την προσωπικότητά του. 

Η εμμονή να κατασκευάσει το αυτοκίνητο των ονείρων του τον έφερε σε επικίνδυνα μονοπάτια, αν και οι απόψεις διίστανται για το αν τα ακολούθησε αυτός ή τον παγίδευσαν.  

Η εταιρία του κατασκεύασε μόνο ένα μοντέλο, το DMC-12, ένα σπορ αυτοκίνητο με πόρτες φτερά-γλάρου, στις αρχές της δεκαετίας του 1980, πριν να χρεοκοπήσει. Το 1982, ο John DeLorean κατηγορήθηκε για διακίνηση ναρκωτικών· οι εισαγγελείς ισχυρίστηκαν ότι προσπαθούσε να συγκεντρώσει χρήματα για τη βυθιζόμενη DeLorean Motor Company. Συνολικά, κατασκευάστηκαν περίπου 9.000 DMC-12.



Το αυτοκίνητο έγινε συλλεκτικό αντικείμενο και κέρδισε μεγάλη δημοσιότητα όταν παρουσιάστηκε ως μηχανή ταξιδιού στο χρόνο στην ταινία «Επιστροφή στο Μέλλον» με πρωταγωνιστή τον Michael J. Fox.



Ξεκινώντας από τη δεκαετία του 1950, ο DeLorean εργάστηκε ως μηχανικός της Packard Motor Company και αργότερα μετακινήθηκε στην General Motors, όπου του ανατέθηκε η ανάπτυξη της Pontiac GTO, του πρώτου «muscle car». Ο DeLorean ανέβηκε γρήγορα στη διοικητική πυραμίδα της GM, όπου έγινε ο νεότερος γενικός διευθυντής της Pontiac και στη συνέχεια, αρκετά χρόνια αργότερα, ο νεότερος επικεφαλής της Chevrolet. Ένας άνθρωπος που είχε κερδίσει τη φήμη του για την εταιρική καινοτομία, καθώς και το φανταχτερό τρόπο ζωής του.



Το 1973, ο DeLorean παραιτήθηκε από την GM και τελικά δημιούργησε την εταιρεία με το όνομά του. Με μια σημαντική επένδυση από τη βρετανική κυβέρνηση, καθώς και από διασημότητες, συμπεριλαμβανομένων του Johnny Carson και του Sammy Davis του νεώτερου, ο DeLorean άνοιξε ένα εργοστάσιο στο Dunmurry της Ιρλανδίας. Το 1981 άρχισε να κατασκευάζει το σπορ αυτοκίνητο των ονείρων του, το DMC-12, το οποίο σε πείσμα του τιμάριθμου κόστιζε 25.000 δολάρια. Ωστόσο, η εταιρεία αντιμετώπισε σύντομα οικονομικά προβλήματα και στις 19 Οκτωβρίου 1982, η βρετανική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι το εργοστάσιο μπορεί να κλείσει.



Την ίδια ημέρα, ο DeLorean συνελήφθη με την κατηγορία διακίνησης ναρκωτικών στο Los Angeles. Αρκετούς μήνες νωρίτερα, ο DeLorean είχε προσεγγιστεί από πρώην λαθρέμπορο ναρκωτικών, που εν τω μεταξύ είχε γίνει ομοσπονδιακός πληροφοριοδότης, και οι δύο άντρες έκαναν μια σειρά συζητήσεων σχετικά με μια συμφωνία που αφορούσε λαθρεμπόριο κοκαΐνης και ξέπλυμα χρήματος που θα μπορούσε να σώσει την επιχείρηση του DeLorean. Κατά τη διάρκεια της πολύκροτης δίκης που ακολούθησε, ο DeLorean υποστήριξε ότι είχε παγιδευτεί από την κυβέρνηση. Μια επιτροπή τελικά τον αθώωσε τον Αύγουστο του 1984.

Ο John DeLorean πέθανε από εγκεφαλικό επεισόδιο στις 19 Μαρτίου του 2005, σε ηλικία 80 ετών.

Στις 6 Ιανουαρίου του 1973, πωλείται σε δημοπρασία μια Mercedes-Benz 770K Grosser Offener Tourenwagen, το αυτοκίνητο που φέρεται να ήταν αυτό των παρελάσεων του Αδόλφου Χίτλερ. Ο πλειοδότης κατέβαλε $153.000, το μεγαλύτερο ποσό που είχε καταβληθεί μέχρι τότε για αυτοκίνητο σε δημοπρασία. Σε λίγες ημέρες, στις 17 Ιανουαρίου, το ίδιο αυτοκίνητο ξαναβγαίνει στο σφυρί στο Scottsdale της Arizona από τη Worldwide Auctioneers.



Ο οίκος δημοπράτησης λέει ότι η συγκεκριμένη Mercedes-Benz είχε παραγγελθεί από το σοφέρ του Χίτλερ και αξιωματικό των SS, Erich Kempka. Χρησιμοποιήθηκε από τους Ναζί σε πολλές παρελάσεις της «χρυσής» περιόδου 1939-1941, μεταφέροντας τον Χίτλερ και επισκέπτες αξιωματούχους άλλων κρατών. Για να προστατεύει τον Führer από τυχόν επιθέσεις αντιφρονούντων (αν είχε απομείνει κάποιος…), η Mercedes είχε -και έχει ακόμη- θωράκιση στις πλευρές και το κάτω μέρος της. Έχει επίσης αλεξίσφαιρο παρμπρίζ κι ένα ανασυρόμενο προστατευτικό φράγμα πίσω από τα καθίσματα.

Ο κινητήρας είναι ένας 8κύλινδρος σε σειρά 7,7 λίτρων με μηχανικό υπερσυμπιεστή (κομπρέσορα) που αποδίδει 230 ίππους και τους στέλνει στους πίσω τροχούς μέσα από ένα χειροκίνητο κιβώτιο πέντε σχέσεων.

Στις 6 Ιανουαρίου του 1917, στο New York Automobile Show αποκάλυψε ένα Studebaker Six Τouring που ήταν σχεδόν εξ ολοκλήρου επιχρυσωμένο. Το «χρυσό αυτοκίνητο» κατέληξε θρύλος.

Στις 6 Ιανουαρίου του 1980, ο Αμερικανός πρόεδρος Jimmy Carter υπέγραψε την παροχή ομοσπονδιακού δανείου 1,2 δισεκατομμύριων δολαρίων για να σώσει την αποτυχημένη Chrysler Corporation. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη ομοσπονδιακή διάσωση στην Ιστορία μέχρι πρόσφατα. Οι Αμερικανοί κατασκευαστές αυτοκινήτων, το «Big Three» (Ford, GM και Chrysler) υπέφεραν από τη δεκαετία του ’70, καθώς οι Ιάπωνες ανταγωνιστές τους, με επικεφαλής τη Honda και την Toyota, τους ξεπέρασαν σε ποιότητα και μάλιστα σε ανταγωνιστικότερες τιμές. Η Chrysler, η οποία δεν διέθετε τα τεράστια χρηματικά διαθέσιμα της General Motors και της Ford, έφθασε στο χείλος της πτώχευσης το 1980.



Το ομοσπονδιακό σχέδιο διάσωσης, το οποίο υποχρέωσε την Chrysler να βρει δισεκατομμύρια σε ιδιωτική χρηματοδότηση προκειμένου να λάβει τα ομοσπονδιακά κεφάλαια, συγκράτησε την Chrysler λίγο πριν από το χείλος του γκρεμού. Ο Lee Iacocca, χαρισματικό εκτελεστικό στέλεχος πίσω από την επιτυχημένη Mustang της Ford, προσχώρησε στην Chrysler στα τέλη του 1979, αναπτύσσοντας την επιστροφή της εταιρείας στην κερδοφορία κατά τη δεκαετία του 1980. Ένα παρόμοιο σενάριο βίωσε και πάλι η Chrysler πρόσφατα, λόγω της τελευταίας μεγάλης οικονομικής κρίσης που την έφερε στα χέρια της FIAT.