Ο Tucker ξεκίνησε την καριέρα του στην αυτοκινητοβιομηχανία ως ταχυδρόμος-αγγελιοφόρος της General Motors.

Ωστόσο, άφησε πίσω του γρήγορα την αίθουσα αλληλογραφίας και πριν κλείσει τα 30 ήταν αντιπρόεδρος μιας αντιπροσωπείας Packard στην Indianapolis. Εκεί συναντήθηκε με το σχεδιαστή αγωνιστικών αυτοκινήτων Henry Miller και οι δύο άνδρες συζητούσαν συχνά για το πώς να κατασκευάσουν ένα πραγματικά σπουδαίο αυτοκίνητο. Συνεργάστηκαν για να κατασκευάσουν αγωνιστικά αυτοκίνητα για τη Ford στη δεκαετία του ’30, αλλά εν τω μεταξύ, όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες μπήκαν στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Tucker στράφηκε προς την αμυντική βιομηχανία. Πεδίο όπου  εφεύρε και κατασκεύασε ένα πυργίσκο πυροβόλων για πολεμικά πλοία και άρματα.

Μόλις τελείωσε ο πόλεμος, όμως, ο Tucker ήταν έτοιμος να ξεκινήσει την παραγωγή μιας δικής του γκάμας αυτοκινήτων που, αντίθετα από τα μοντέλα του 1942 που οι περισσότερες εταιρείες αυτοκινήτων συνέχιζαν να ανακυκλώνουν το 1945-1946, θα ήταν εξ ολοκλήρου νέα. Με το αεροδυναμικό σχήμα τους, τα αυτοκίνητα του Tucker δεν έμοιαζαν σε τίποτα με αυτά που είχε δει κάποιος μέχρι τότε. «Φαίνεται», έγραψε ένας δημοσιογράφος, «σαν να κάνουν 90 [τρέχουν με 90 mph, το αντίστοιχο των 145 km/h], ακόμα και όταν είναι ακίνητα».

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ H γραμμή παραγωγής του μοτέρ της Tucker [videos]

Αλλά οδηγούνταν και ανάλογα: Ο κινητήρας τους, τοποθετημένος πίσω, ήταν τροποποιημένος κινητήρας ελικοπτέρου, με ψεκασμό, ειδικά σχεδιασμένη μετάδοση, δισκόφρενα και ένα τρίτο φανάρι «Κύκλωπα», συνδεδεμένο με το τιμόνι έτσι ώστε να στρέφει προς τη μεριά της στροφής. Εμπρός από την εποχή τους, τα στοιχεία ασφαλείας ήταν πλούσια: Γεμισμένα ταμπλό, παρμπρίζ ασφαλείας «pop-out» και πλαίσιο ενισχυμένο με κάρμπον. Το αυτοκίνητο υποτίθεται ότι είχε ζώνες ασφαλείας, μέχρις ότου ένας συνεργάτης του Tucker τον έπεισε να κάνουν το αυτοκίνητο να φαίνεται λιγότερο ανθεκτικό και λιγότερο ασφαλές από αυτό που ήταν.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ Tucker 48, με μοτέρ σχεδόν 10.000 cc

Για να κατασκευάσει αυτό το καταπληκτικό «Tucker Torpedo», ο κατασκευαστής μίσθωσε ένα παλιό εργοστάσιο της Dodge κοντά στο Chicago από την ομοσπονδιακή Διεύθυνση Πολεμικής Περιουσίας (War Assets Administration-WAA), η οποία κατασκεύαζε εκεί το βομβαρδιστικό Β-29. Ενώ περίμεναν την WAA να εγκαταλείψει την εγκατάσταση, ο Tucker και η ομάδα του προχώρησαν στην κατασκευή 50 πρωτοτύπων που τα έφτιαξαν στο χέρι. Το πρώτο από αυτά, με το προσωνύμιο «Tin Goose», ήταν σφυρήλατο από φύλλο χάλυβα επειδή οι μηχανικοί δεν μπορούσαν να βρουν αρκετό αργίλιο για μια πλήρους κλίμακας μακέτα. Εν τω μεταξύ, επειδή η εταιρεία είχε σχεδόν πτωχεύσει, χρειαζόταν οπωσδήποτε επενδυτές. Έτσι, σε πρώτη φάση άρχισαν να πωλούν «προνόμιο αντιπροσώπευσης» σε ντίλερ και στη συνέχεια μετοχές στο κοινό. Την ίδια εποχή άρχισαν να πωλούν αξεσουάρ του αυτοκινήτου όπως τα ραδιόφωνα και τα καλύμματα καθισμάτων, όλα πριν το Torpedo οδηγηθεί στη γραμμή παραγωγής.



ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ Αγοράστε το Tucker 48 του ίδιου του Preston Tucker!

Αυτό ήταν προφανώς η τελευταία σταγόνα για το υπουργείο Δικαιοσύνης και την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς –εδώ ο ρόλος των Big Three (GM, Ford και Chrysler) έχει χαρακτηρισθεί ύποπτος- , η οποία ξεκίνησε έρευνα τον Μάιο του 1948. Το επιχείρημα της ομοσπονδιακής κυβέρνησης ήταν ότι ο Tucker δεν σχεδίαζε ποτέ να κατασκευάσει αυτοκίνητα -σύμφωνα με αυτή τη λογική, επιχειρούσε να δεσμεύσει τους επενδυτές του και να εγκαταλείψει την επιχείρηση. Καθώς αυτό δεν ήταν προφανές, οι εισαγγελείς προσπάθησαν να πείσουν την επιτροπή. Οι κατηγορίες δε ήταν τόσο σαθρές και αστήριχτες, ώστε ο δικηγόρος του Tucker δεν μπήκε καν στον κόπο να σχεδιάσει υπερασπιστική τακτική. Ο Tucker αθωώθηκε τον Ιανουάριο του 1950, αλλά η ζημιά έγινε ήδη: Ο Tucker έχασε όλους τους επενδυτές του, έπρεπε να απολύσει όλους τους εργαζομένους του και ποτέ δεν κατασκεύασε άλλο Torpedo.



Το 1988, ο σκηνοθέτης Francis Ford Coppola έκανε μια βιογραφική ταινία που τιτλοφορήθηκε «Tucker: Ο άνθρωπος και το όνειρό του». Το φιλμ πήρε σημαντικό αριθμό επαινετικών κριτικών, αλλά -ίσως όπως τα αυτοκίνητα του Tucker- ποτέ δεν βρήκε ικανό φιλο-θεάμον κοινό, με το στούντιο να καταλήξει να χάσει χρήματα από την ταινία.