Ένα κομμάτι της αυτοκινητικής ιστορίας, και δη των αγώνων, που δεν έπαψε ποτέ να μας συναρπάζει είναι αυτό του πιο ισχυρού μοτέρ που κατασκευάστηκε ποτέ στη Formula 1.

Ένας μικρός 4κύλινδρος κινητήρας BMW τουρμπισμένος πέρα από το όριο της λογικής. Ένα δείγμα της κορυφαίας γερμανικής δεξιότητας που περιλαμβάνει, χωρίς καμία απολύτως ειρωνική διάθεση, μουστάκια και κοιλιές «ξεχειλωμένες» από τις μπύρες.

Επί του προκειμένου, αυτό το 1,5λιτρο μοτέρ M12/13 ήταν αυτό που είχαν πίσω από την πλάτη τους, στην Brabham BT52 που αγωνιζόταν το 1983 (από το 1984 και στην Arrows), οι Nelson Piquet (που κέρδισε και το πρωτάθλημα) και Riccardo Patrese.

Ο κινητήρας βασιζόταν σε μπλοκ αυτοκινήτου παραγωγής και μάλιστα κάποια από τα αγωνιστικά μοτέρ χρησιμοποίησαν μπλοκ που είχαν «γράψει» ήδη 100.000 km και κάποιες φορές ανακτήθηκαν από διαλυτήρια αυτοκινήτων! Το στοκ χυτοσιδηρό μπλοκ συνταιριαζόταν με ειδικής κατασκευής κεφαλή από ελαφρό κράμα με τέσσερις βαλβίδες στον κύλινδρο. Ένα τούρμπο KKK βοηθούσε την ισχύ να ανέβει στους 650 ίππους σε διαμόρφωση αγώνα και κοντά στα 860 για ένα γύρο στις κατατακτήριες. Ο M12/13 έστελνε τη δύναμή του, φυσικά στους πίσω τροχούς, μέσω ενός σασμάν της Brabham, με εντόσθια της Hewland, που διέθετε πέντε ή έξι σχέσεις ανάλογα με το σιρκουί. Θα περνούσαν ακόμα μερικά χρόνια πριν η BMW εξελίξει αυτό το εκπληκτικό μοτέρ στην απόλυτη υπερσυμπιεζόμενη εκδοχή του, ξεπερνώντας τα 1.400 άλογα πίσω από την Benetton B186 του 1986 –Teo Fabi και Gerhard Berger, οι πιλότοι για να μην ξεχνιόμαστε.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Έφυγε ο θρυλικός Paul Rosche, ο άνθρωπος των επιτυχιών της BMW σε F1, Le Mans και Πρωταθλήματα Τουρισμού

Και μιας και ανεφερθήκαμε στις ομάδες, να θυμίσουμε ότι για την Brabham BT52 σχεδιαστής ήταν ο Gordon Murray και της Benetton B186 ο Rory Byrne.

Δείτε λοιπόν το πιο λαμπερό μοτέρ τούρμπο στην Ιστορία και τα χαρούμενα μουστάκια στο παρασκήνιο (στην αναμνηστική φωτογραφία, στον τοίχο). Το ανέκδοτο της υπόθεσης δε, για να αναφέρουμε και τα παράδοξα της υπόθεσης, είναι ότι ο κινητήρας αυτός ξεκίνησε την εξελικτική πορεία του ως M10, δηλαδή ένα μικρό, οικονομικό μοτέρ που ντεμπουτάρισε το 1961 –M115 με 76-82 άλογα. Και στη σύγχρονη με τη Formula 1 εποχή του, ως Μ10Β18 (1985-1988) με 102 άλογα.