Το 1992 η θρυλική Delta Integrale ήταν σαφές ότι βρίσκονταν πλησιέστερα στο τέλος παρά στην αρχή της διαδρομής της. Παρότι κόντευε να κλείσει τον κύκλο της, τον κοινό την λάτρευε και όσα αυτοκίνητα πήγαιναν στις εκθέσεις γίνονταν ανάρπαστα.

Αυτό αποτέλεσε αφορμή από το’92 ως το ’94 να κατασκευαστούν κάποιες εκδόσεις περιορισμένης παραγωγής, αρχικά από το εργοστάσιο της Lancia στο Τορίνο και αργότερα από τον καροτσερία Maggiora στο Chivasso.

Martini 5 – 400 αυτοκίνητα
Η Lancia ξεκίνησε τις ειδικές εκδόσεις περιορισμένης παραγωγής στις αρχές του καλοκαιριού του ’92 με την Martini 5. Ο αριθμός αντιστοιχούσε στους τίτλους που ως εκείνη την στιγμή είχε αποφέρει η συνεργασία των δύο εταιρειών στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι.
Χαρακτηριστικές της έκδοσης οι μπλε και κόκκινες ρίγες της Martini και οι λευκές ζάντες της Speedline. Το εσωτερικό ξεχώριζε από την μαύρη επένδυση alcantara στα καθίσματα με τις κόκκινες εξωτερικές ραφές. Ήταν η πρώτη φορά που το εργοστάσιο τοποθετούσε τα νέας σχεδίασης μπάκετ της Recaro με ενσωματωμένα προσκέφαλα. Η επίσημη παραγωγή ήταν 400 κομμάτια.



Verde York – 602 αυτοκίνητα
Ταυτόχρονα με την Martini 5, η Lancia παρουσίασε την έκδοση Verde York, με τα λογότυπα HF World Rally Champion στην πίσω αριστερή πλευρά του καλύμματος του χώρου αποσκευών. Το χρώμα ήταν το σκούρο πράσινο, γνωστό ως British racing green. Τα καθίσματα ήταν κι εδώ μπάκετ Recaro με μονοκόμματη πλάτη, δηλαδή ενσωματωμένα προσκέφαλα. Ντυμένα με μπεζ δερμά. Συνδυασμός αδιαμφισβήτητης κομψότητας και πολυτέλειας.
Το αυτοκίνητο μπορούσε να παραγγελθεί με τρεις κινητήρες. Το ’92 μπορούσε να παραγγελθεί με τον 16βάλβιδο της Evo 1 (210 ίπποι – 470 αυτοκίνητα) ή με τον 8βάλβιδο καταλυτικό (177 ίπποι – 110 αυτοκίνητα). Το ’94, υπό την πίεση του Γάλλου εισαγωγέα, το εργοστάσιο κατασκεύασε και κάποια κομμάτια με το 16βάλβιδο καταλυτικό μοτέρ της Evo 2 (215 ίπποι – 22 αυτοκίνητα).



Giallo Ferrari – 295 αυτοκίνητα
Λόγω του φανταχτερού κίτρινου χρώματος η Giallo Ferrari, βασισμένη στην Evo 1, συχνά μπερδεύεται με την μεταγενέστερη Giallo Ginestra η οποία βασίζεται στην καταλυτική 16βάλβιδη Evo 2. Οι γνώστες την ξεχωρίζουν από την μαύρη διάτρητη δερμάτινη επένδυση των καθισμάτων. Οι Giallo Ferrari δεν βάφονταν στο εργοστάσιο αλλά σε εξωτερικά συνεργαζόμενα εργαστήρια, και έτσι δεν είναι απίθανο να υπάρχουν διαφορές στην απόχρωση του κίτρινου μεταξύ των 295 αντίτυπων που κατασκευάστηκαν. Τα καθίσματα είναι τα παλαιότερα, με την χαμηλή πλάτη και το ξεχωριστό προσκέφαλο που χρησιμοποιούσαν οι Evo 1 και οι Integrale 8v cat.

Club Italia – 15 αυτοκίνητα
Μια από τις σπανιότερες και πλέον περιζήτητες συλλεκτικές Delta δημιουργήθηκε έπειτα από πιέσεις της λέσχης Ιταλών ιδιοκτητών και του προέδρου του Gino Macaluso. Το όνομα κάθε ιδιοκτήτη μιας Club Italia χαράσσονταν σε ειδικό ταμπελάκι στον χώρο του κινητήρα. Και μπορούσε να διαλέξει ανάμεσα στο βασικό κινητήρα των 210 ίππων της Evo 1 ή σε μια αναβαθμισμένη έκδοση 260 ίππων. Τα αυτοκίνητα που προορίζονταν για αυτή την ειδική έκδοση έβγαιναν κανονικά από την γραμμή παραγωγής και οδηγούνταν πιο δίπλα, στις εγκαταστάσεις της Abarth όπου και βελτιώνονταν εργοστασιακά. Κατά την παράδοση, ο ιδιοκτήτης λάμβανε ειδικές οδηγίες για το στρώσιμο. Μεταξύ άλλων και για την χειροκίνητη ρύθμιση της βαλβίδας πίεσης. Οι Club Italia είχαν quickshift λεβιέ ταχυτήτων με carbon λαβή, και φορούσαν τις ‘Monte Carlo’ 15άρες της Speedline. Κατασκευάστηκαν μόλις 15 αυτοκίνητα.



Martini 6 – 310 αυτοκίνητα
Το φθινόπωρο του ’92 η Lancia είχε κατακτήσει και τον έκτο παγκόσμιο τίτλο κατασκευαστών. Ο οποίος έμελλε να αποδειχτεί και ο τελευταίος. Οπότε λογικά, μετά την Martini 5 ήταν απολύτως αναμενόμενο να παραχθεί και μια ειδική έκδοση Martini 6. Η έκδοση ξεχώριζε από το σήμα της μάρκας στην οροφή, τα μεγαλύτερα αυτοκόλλητα που διατυμπάνιζαν την ιδιότητα της παγκόσμιας πρωταθλήτριας στον εμπρός προφυλακτήρα και στην πίσω αεροτομή και κυρίως, από το τιρκουάζ χρώμα της επένδυσης alcantara στο εσωτερικό, σε συνδυασμό με τις κόκκινες ζώνες ασφαλείας. Τα καθίσματα ήταν τα Recaro με την ψηλή πλάτη και το ενσωματωμένο προσκέφαλο. Ένα από αυτά τα 310 αυτοκίνητα, με έναν ιδιοκτήτη και λιγότερα από 30.000 km στο κοντέρ, δημοπρατείται αυτές τις μέρες.



Giallo Ginestra – 220 αυτοκίνητα
Το ’93 η Lancia έφτιαξε την πρώτη Evo 2, με δίλιτρο, καταλυτικό πλέον, 16βάλβιδο μοτέρ 215 ίππων. Η Giallo Ginestra δεν έφερε ειδικά σήματα. Ξεχώριζε μόνο από τις μαύρες δερμάτινες επενδύσεις στο εσωτερικό, με τις εξωτερικές κίτρινες ραφές. Κατά τα άλλα ήταν μια κανονική Evo 2. Οι τροχοί και πάλι ‘Monte Carlo’ της Speedline, πλέον όμως 16 ιντσών. Ήταν περισσότερο ένα κόλπο του marketing για την προώθηση των εξαγωγών σε κάποιες αγορές, όπως η Μ. Βρετανία.



Bleu Lagos – 215 αυτοκίνητα
Η έκδοση προέκυψε έπειτα από τον ενθουσιώδη υποδοχή της οποίας έτυχε ένα πρωτότυπο στα συγκεκριμένα χρώματα: Φωτεινό μεταλλικό μπλε με απαλό μπεζ δέρμα στο εσωτερικό. Το πρώτο αυτοκίνητο παραδόθηκε απευθείας από το εργοστάσιο στην βασιλική οικογένεια της Δανίας. Όπως και στην ‘La Perla’, ένα ταμπελάκι με χαραγμένο το όνομα του ιδιοκτήτη τοποθετούνταν στην καμπίνα. Η Bleu Lagos παρήχθη το 1994 και ήταν μια παραλλαγή της Evo 2  με τον καταλυτικό 16βάλβιδο κινητήρα των 215 ίππων. Και εδώ οι τροχοί ήταν 16 ιντσών, ‘Monte Carlo’ της Speedline.



La Perla – 365 αυτοκίνητα
Όπως και η ‘Bleu Lagos’, η ‘La Perla’ προέκυψε από ένα πρωτότυπο που παρουσίασε η Maggiora το 1993, το οποίο το κοινό αγκάλιασε με ενθουσιασμό. Ευτυχώς, τα 365 αυτοκίνητα που τελικά βγήκαν στην παραγωγή δεν είχαν το άσπρο ταμπλό και τα άσπρα καθίσματα του πρωτοτύπου. Ο κινητήρας ήταν της Evo 2, και το εσωτερικό ξεχώριζε από τις μπλε δερμάτινες επενδύσεις. Τα καθίσματα ήταν τα Recaro με το ενσωματωμένο προσκέφαλο και το τιμόνι το πανέμορφο Momo Corse.



Club HiFi – 18 αυτοκίνητα
Club Lancia – 8 αυτοκίνητα
Με αφορμή την έκθεση αυτοκινήτου του Τορίνο το 1994, η Lancia παρουσίασε δύο ειδικές εκδόσεις που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστές σήμερα. Ήταν μια ιδέα του τότε γραμματέα του Lancia Club Italia, Dominique Negro. Τα αυτοκίνητα διατέθηκαν αποκλειστικά σε μέλη των λεσχών Club Lancia και Club HiFi. Τα μεν ήταν βαμμένα σε κόκκινο χρώμα Rosso Monza, τα δε σε μπλε χρώμα Blu Lord.
Τα αυτοκίνητα έφεραν ταμπελάκι με χαραγμένο το όνομα του πρώτου ιδιοκτήτη και ξεχώριζαν από δύο κίτρινες ρίγες που διέτρεχαν το αμάξωμα. Από το εμπρός καπό, την οροφή ως και την 5^η πόρτα. Το μοτίβο αυτό ήταν μια σαφής παραπομπή στην θρυλική Lancia Fulvia HF. Προαιρετικά, το μοτέρ της Evo 2 μπορούσε να αναβαθμιστεί εργοστασιακά ώστε η ιπποδύναμη να φτάσει στους 280 ίππους. Στον βασικό εξοπλισμό ανήκε ένα σετ βαλίτσες, από δέρμα Poltrona Frau, ίδιο με αυτό των επενδύσεων των καθισμάτων.



Dealer Collection – 250 αυτοκίνητα
Ήταν η προτελευταία ειδική έκδοση, που λανσαρίστηκε το 1994, βασισμένη φυσικά στην Evo 2. Τα αυτοκίνητα αυτά παραδόθηκαν αποκλειστικά σε dealers Lancia  για δική τους χρήση. Ξεχώριζαν από το βαθύ μεταλλικό βυσσινί χρώμα. Στο εσωτερικό είχε προστεθεί μπουτόν εκκίνησης για τον κινητήρα, ενώ στον χώρο για τα πόδια του συνοδηγού είχε τοποθετηθεί footrest της OMP. Οι λεπτομέρειες αυτές, δανεισμένες από τα αγωνιστικά αυτοκίνητα, ήταν σε πλήρη αντίθεση με την κατά τα άλλα πολυτελή ατμόσφαιρα του μπεζ δερμάτινου εσωτερικού.



Evoluzione Cabriolet – 2 αυτοκίνητα
Κατασκευάστηκαν μόλις δύο κομμάτια, αποκλειστικά για την οικογένεια Agneli. Οι απαραίτητες ενισχύσεις είχαν αυξήσει σημαντικά το βάρος, αλλά για αυτό το λόγο ο κινητήρας είχε αναβαθμιστεί ώστε να αποδίδει 300 ίππους. Το κιβώτιο ήταν ημιαυτόματο σειριακό. Το αμάξωμα ήταν φυσικά 2πορτο, και όπως όλα τα αυτοκίνητα που είχαν φτιαχτεί ειδικά για τον Gianni Agneli είχαν ασημί μεταλλικό χρώμα. Τα καθίσματα της Recaro ήταν ντυμένα με σκούρο μπλε δέρμα.



Edition Ronald Holzer – 20 αυτοκίνητα
Τα συγκεκριμένα αυτοκίνητα φτιάχτηκαν το 1992, αλλά δεν αποτελούν επισήμως προϊόν της Lancia. Οι αδερφοί Holzer, πρωταθλητές στο γερμανικό πρωτάθλημα ράλι με Lancia, έφτιαξαν στο συνεργείο τους την δική τους σειρά περιορισμένης παραγωγής. Επέλεξαν ένα φανταχτερό κίτρινο χρώμα. Και ανέβασαν την ισχύ του κινητήρα (Evo 1, 16v, χωρίς καταλύτη) στους 263 ίππους.



Edizione Finale – 250 αυτοκίνητα
Έπειτα από απαίτηση του Ιάπωνα εισαγωγέα το εργοστάσιο έβγαλε μια τελική έκδοση. Οι τελικές προδιαγραφές και ο εξοπλισμός καθορίστηκαν έπειτα από πολλές επισκέψεις των Ιαπώνων πελατών στο εργοστάσιο της Maggiora. Έτσι διαθέτουν τα συνδυασμό των καλύτερων στοιχείων από κάθε προηγούμενη έκδοση. Τα αυτοκίνητα, βαμμένα σε κόκκινο χρώμα που η Lancia ονόμασε Rosso Amaranto, με μπλε και κίτρινες ρίγες, παραδόθηκαν αποκλειστικά στην Ιαπωνία, οπότε είναι δυσεύρετα ακόμη και για τους πλέον φανατικούς συλλέκτες οπουδήποτε αλλού στον πλανήτη.