Λίγοι κατασκευαστές έχουν στην ιστορία τους τόσο μεγάλα σκαμπανεβάσματα, τόσο έντονες περιόδους δόξας και παρακμής, όσο η Maserati. Η εποχή των BiTurbo για τους περισσότερους ανήκει στην δεύτερη κατηγορία.

Η Maserati, η οποία πήρε το παγκόσμιο πρωτάθλημα Formula 1 το 1957 με τον Juan Manuel Fangio, έφτασε το 1989 να κατασκευάζει αυτοκίνητα το Chrysler TC, ένα πλαδαρό από κάθε άποψη αμερικάνικο cabrio. Με την ανάλογη αισθητική και τραγική οδική συμπεριφορά.

Αν και υπήρχαν κάποια ενδιαφέρονται μοντέλα, με το λάθος της να εμπλακεί στην παραγωγή του Chrysler TC η Maserati κατάφερε να είναι αυτό που θυμούνται οι περισσότεροι για την μάρκα από την δεκαετία του ’80. Τουλάχιστον οι κακεντρεχείς. Πάντως τα ’90s ξεκίνησαν σαφώς καλύτερα. Το 1990 ξεκίνησε η παραγωγή της Shamal.

Δείτε ακόμη Δοκιμάζουμε τη Maserati MC Stradale [video]

Ήταν βασισμένη στις όχι και τόσο αγαπητές BiTurbo αλλά η εμφάνιση ήταν πολύ ξεχωριστή. Το πρησμένο, μυώδες αμάξωμα είχε σχεδιάσει ο Marcello Gandini και κάτω από το καπό βρίσκονταν ένας V8 3,2 λίτρων με δύο τούρμπο. Η απόδοση έφτανε τους 326 ίππους, οι οποίοι κατέληγαν στους πίσω τροχούς μέσω ενός χειροκίνητου κιβωτίου 6 σχέσεων. Η ανάρτηση ήταν εξελιγμένη από την Koni, με ηλεκτρονικά ρυθμιζόμενα ενεργά αμορτισέρ.

Η καμπίνα είχε τον τυπικό χαρακτήρα της Maserati. Ο ορισμός της σπορ πολυτέλειας. Μπάκετ… πολυθρόνες, συνδυασμός δέρματος και αλκαντάρα στα καθίσματα, στις πόρτες και στο ταμπλό, καλογυαλισμένες ξύλινες επενδύσεις και ένα οβάλ χρυσό ρολόι.

Στο video που ακολουθεί, ο Harry Metcalfe, πρώην εκδότης του βρετανικού EVO, παρουσιάζει ένα άριστο δείγμα από την προσωπική του συλλογή σε μία δοκιμή που περιγράφει την καθημερινότητα, την συμβίωση με μία Maserati Shamal.

Πηγή R&Τ