Η Alpine είναι επί της ουσίας μια terra incognita για τους νεότερους. Οι περισσότεροι από εμάς ξέραμε τις επιτυχίες της στα ράλι της δεκαετίας του '70.

Ειδικά με τα θρυλικά 1,2,3 στο Monte Carlo. Ξέρουμε όμως ελάχιστα για την προηγούμενη και την μετέπειτα πορεία μια θυγατρικής εταιρείας της Renault, η οποία με την πάροδο του χρόνου έφθινε. Μέχρι που πριν από λίγα χρόνια ανακοινώθηκε η αναγέννησή της με τη νέα κεντρομήχανη Alpine Α120 που θα δούμε σε λίγες μέρες στην Έκθεση της Γενεύης.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ Alpine A120: τελευταίες δοκιμές πριν την επίσημη παρουσίαση

Η Ιστορία όμως της τόσο ιδιαίτερης γαλλικής μάρκας είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Διαλέξαμε να σας παρουσιάσουμε κάποιες από τις πιο χαρακτηριστικές στιγμές της, από τις πρώτες μέρες της δημιουργίας της, τη δεκαετία του 50, μέχρι στην συμβολή της στην εξέλιξη μερικών από τα πιο συναρπαστικά σπορ χάτσμπακ που έχουν φτιαχτεί.

1. Η Alpine γεννήθηκε μέσα από ανεπίσημες μετατροπές αυτοκινήτων της Renault


Για όλα ευθύνεται ο Jean Redélé, ένας παθιασμένος για το αυτοκίνητο Γάλλος από τη Dieppe, ο οποίος έπαιρνε μέρος σε αγώνες μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, σε μια εποχή δηλαδή που τα μέσα, οικονομικά και μηχανολογικά, ήταν πολύ περιορισμένα. Ο Redélé χρησιμοποιούσε ένα Renault 4CV, το οποίο σιγά σιγά βελτίωνε για καλύτερη απόδοση και αξιοπιστία. Αντικατέστησε το απαρχαιωμένο 3άρι κιβώτιο με ένα πέντε σχέσεων, που ήταν μια πολύ σοβαρή μετατροπή για την εποχή. Έπειτα άρχισε να κατασκευάζει ελαφρύτερα αμαξώματα και μετά άρχισε να συμμετέχει στους αγώνες αντοχής του Le Mans και του Sebring. Οι συνεχόμενες επιτυχίες του με βελτιωμένα Renault κέντρισε το ενδιαφέρον της γαλλικής εταιρείας, η οποία άρχισε να τον υποστηρίζει οικονομικά. Εκείνη την εποχή, το 1955 για την ακρίβεια, ο Redélé είχε ήδη ιδρύσει την Alpine της οποίας η επίσημη ονομασία ήταν Société Anonyme des Automobiles Alpine. Το όνομα Alpine το έδωσε εξαιτείας κάποιων αγωνιστικών επιτυχιών που είχε σε αναβάσεις στις Άλπεις.

2. Οι πρωτοπόρες τεχνικές στην παραγωγή φάιμπεργκλας οδήγησαν στην κατασκευή της πρώτης Alpine

 

Παρόλο που το μεγαλύτερο πρόβλημα του Redélé, σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του στην Alpine ήταν η αδυναμία ή απροθυμία της Renault να του δώσει ικανούς μηχανικούς που να μπορεί να δουλέψει μαζί τους, είχε μια εκπληκτική ικανότητα να συνδυάζει παλιά μηχανικά μέρη με νέες τεχνικές κατασκευής και τελικά να παίρνει τα αποτελέσματα που ήθελε. Ήταν για παράδειγμα ένας από τους πρώτους που χρησιμοποίησε φάιμπεργκλας, που το εκτιμούσε πολύ για το μικρό βάρος του και την εύκολη μορφοποίησή του. Με αυτό το υλικό λοιπόν η Alpine κατασκεύασε το πρώτο δικό της αμάξωμα που τοποθετήθηκε πάνω από το πλαίσιο του 4CV και έτσι γεννήθηκε το πρώτο μοντέλο, η Alpine A106. Η μείωση του βάρους επέτρεψε στην Α106 να είναι ανταγωνιστική στα Ράλι, τα οποία ούτως ή άλλως εκείνη την εποχή δεν είχαν ιδιαιτέρως μεγάλες ταχύτητες. Λίγο αργότερα ακολούθησε και ένα κάμπριο μοντέλο. Η διαφορά ωστόσο ήταν πως εκείνο βασιζόταν σε ένα ένα εντελώς νέο άκαμπτο σωληνωτό πλάισιο, τύπου ραχοκοκκαλιάς. Εκείνο το πλαίσιο θα ήταν ουσιαστικά η βάση για όλες τις Alpine που ακολούθησαν, μέχρι και την τελευταία Α610, της οποίας η παραγωγή σταμάτησε το 1995.

3. Η θρυλική Α110 είχε ένα θαυμαστό ταξίδι διακρίσεων και νικών

 

Η πιο μεγάλη επιτυχία ήταν αναμφισβήτητα η Alpine A110. Η εταιρεία είχε αναμιχθεί από την αρχή στην εξέλιξη του Renault 8, πράγμα που της έδωσε την ευκαιρία να προσαρμόσει κατάλληλα το δικό της πλαίσιο, για να φιλοξενήσει τα μηχανικά μέρη του αυτοκινήτου. Το μακρύτερο, πιο αεροδυναμικό αμάξωμα ήταν εκπληκτικό σχεδιαστικά. Αυτό, σε συνδυσμό με τις εντυπωσιακές επιτυχίες στους αγώνες, εδραίωσαν τη φήμη της. Αρχικά η ιπποδύναμη ήταν μόλις 55 ίπποι από έναν κινητήρα 1.100 cc, αλλά το συνολικό βάρος του αυτοκινήτου ίσα που έφτανε τα 620 κιλά. Στο τέλος της μακράς και τόσο επιτυχημένης καρίερας της η πολιτική Alpine A110 έφτασε να αποδίδει 140 PS με έναν 1600άρη κινητήρα που προέρχονταν από το Renault 16.Η κορωνίδα των επιτυχιών της ήταν αναμφίβολά το 1,2,3 που πέτυχε το 1971 και το 1973 στο Ράλι Monte Carlo. Το 1973 η Alpine κέρδισε και το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, μπροστά από μεγαθήρια της εποχής, όπως η Lancia, η Porsche και η Ford. Από την επόμενη χρονιά όμως άρχισε η πτώση. Η εξέλιξη των αυτοκινήτων στο Πρωτάθλημα ήταν αλματώδης και η Alpine δεν μπορούσε να ακολουθήσει. Οι πωλήσεις επίσης άρχισαν να πέφτουν δραματικά και η Renault αναγκάστηκε να την εξαγοράσει πλήρως, προκειμένου να τη σώσει.

4. Το πρώτο τούρμπο αυτοκίνητο Ράλι που νίκησε σε αγώνα ήταν Alpine

 

Μια φτιαγμένη Alpine A110 με οδηγό τον Jean-Luc Therier νίκησε στον Ράλι Criterium des Cevennes, το 1972. Αυτό κανονικά δεν θα ήταν και τόσο σημαντικό. Αλλά το συγκεκριμένο αυτοκίνητο ήταν το πρώτο που χρησιμοποίησε τουρμπίνα σε Διεθνή Αγώνα Ράλι. Η Audi επανέφερε την τεχνολογία με τα μυθικά Quattro, οχτώ χρόνια αργότερα. Η Alpine όμως ξαναχρησιμοποίησε την υπερτροφοδότηση το 1976, στο Πρωτότυπο που έτρεξε στις 24 Ώρες του Le Mans. Το 1978 οι Γάλλοι κέρδισαν τον θρυλικό αγώνα και αμέσως μετά αποσύρθηκαν, διότι επικεντρώθηκαν σε ένα πολύ μεγαλύτερο πρότζεκτ...

 

5. Ήταν η εταιρεία που έπεισε τη Renault να συμμετάσχει στην F1

 

Το οποίο πρότζεκτ δεν ήταν άλλο από την εμπλοκή τους στη Φόρμουλα 1. Η Alpine δοκίμαζε τις δυνάμεις της στη Φόρμουλα 2 και 3 σε όλη σχεδόν τη δεκαετία του 70 και τελικά έπεισε τη Renault να κάνει το μεγάλο άλμα. Το πρώτο «μουλάρι» εξελίχθηκε από την Alpine το 1976 και υπήρξε η θρυαλλίδα για τη συμμετοχή της Renault στο κορυφαίο Πρωτάθλημα motorsport του Πλανήτη. Εξαιτίας αυτής της πολύχρονης και πετυχημένης ανάμιξης της Alpine σε κάθε είδους αγώνες αυτοκινήτου η Renault αισθάνθηκε υποχρεωμένη να συμμετέχει στην F1, με τα γνωστά εξαιρετικά αποτελέσματα.

6. H Alpine χρησιμοποίησε πρώτη «κόφτες» νερού για το αμάξωμα

 

Τη δεκαετία του 80 η Alpine παρουσίασε την υπέροχη Α310, η οποία είναι ένα πολύ αντιπροσωπευτικό αυτοκίνητο της εποχής του. Με κινητήρα τοποθετημένο πίσω, όπως όλα τα προηγούμενα μοντέλα της εταιρείας. Η κορυφαία έκδοση ήταν η Apine GTA, η οποία χρησιμοποιούσε πρωτοποριακά υλικά από πλαστικό και πολυεστέρα για να κρατήσει χαμηλά το βάρος. Αρχικά ο κινητήρας ήταν ένα ατμοσφαιρικός V6 στον οποίο προστέθηκε υπερτροφοδότηση το 1985, αλλά αυτό δεν ήταν το πιο ενδιαφέρον σημείο του αυτοκινήτου.Τα πάνελ από πολυεστέρα κοβόντουσαν με νερό υπό πίεση σε πάχος μόλις 0,15 mm. Τα στόμια των ψεκαστικών νερού είχαν πίεση σχεδόν 50.800 psi, αντίστοιχη με 3.500 bar και έκοβαν περίπου όπως ένα λέηζερ. Το νερό μάλιστα είχε ταχύτητα όση τρεις φορές η ταχύτητα του ήχου.

7. Το εργοστάσιο της Alpine εξελίχθηκε στο εργοστάσιο της Renault Sport

 

Το εργοστάσιο της Alpine και του ιδρυτή της Jean Redélé στην πόλη Dieppe υπάρχει ακόμα και εξακολουθεί να παράγει αυτοκίνητα. Σε εκείνο το εργοστάσιο φτιαχνόταν το θρυλικό Renault 5 Turbo, ενώ αργότερα έγινε η έδρα της Renault Sport, όπου κατασκευάζονται τα Clio και Megane RS. Και αυτό κάθε άλλο παρά σύμπτωση είναι. Ο Redélé και η Alpine πυροδότησαν μια παράδοση που άλλαξε κυριολεκτικά την ιστορία των μικρών και προσιτών σχετικά γρήγορων αυτοκινήτων, τα οποία πρωταγωνίστησαν στις δεκαετίες του 80 και 90 και έφτασαν μέχρι τις μέρες μας. Και γι αυτό είμαστε ευγνώμονες και σε αυτόν και στην Alpine.

 

[Πηγή carthrottle]