Οι πρώτες αναφορές για το Abarth 124 Spider είναι υπερθεματικές σε σημείο που νομίζεις πως έχουν γίνει από κείνους τους φωνακλάδες Ιταλιάνους σπορτσκάστερ όταν τα πηγαίνει καλά η Squadra Azzura.

Ομοίως διθυραμβικές είναι και οι πρώτες εντυπώσεις από το FIAT 124 Spider. Οπότε με περισσότερα άλογα και σπορ ρυθμισμένη την ανάρτησή του, δεν βλέπουμε γιατί το νέο Abarth 124 Spider δεν θα μπορούσε να είναι το νέο, φθηνό, διασκεδαστικό αυτοκίνητο που θα κάνει το ρίγος να διατρέχει τη σπονδυλική στήλη σου.

Τελικά, για πρώτη φορά ύστερα από πολλά χρόνια θα έχουμε ένα FIAT –καλά, καλά, Abarth- που θα πηγαίνει το ίδιο καλά με το όπως δείχνει. Ένα αυτοκίνητο που θα μεταφέρει τη διττή κληρονομιά του  κλασικού 124 Sport Spider με τον πιο αδιάψευστο τρόπο: Απροκάλυπτα ρετρό και αγωνιστικά νικηφόρο. Και είναι αυτό το τελευταίο κομμάτι του διττού χαρακτήρα που μας ενδιαφέρει περισσότερο. Διότι δεν πρέπει να ξεχνάμε πόσο Abarth ήταν το κλασικό, το αυθεντικό 124 Sport Spider. Ένα αυτοκίνητο με ουσιαστικά διαπιστευτήρια ράλι Group 4. Αυτό καλείται να τιμήσει το νέο Abarth 124 Spider, μιας και τόλμησε να φορέσει το μαύρο ματ καπό ως τίτλο τιμής.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Τότε που τα ντοκιμαντέρ μιας Lancia δεν χρειάζονταν μετάφραση [videos]



Το όπλο της FIAT για τη σεζόν του 1972 στο WRC ήταν το 124 Sport Spider, προετοιμασμένο από την Abarth για την κλάση Group 4. Και από την πρώτη στιγμή ήταν ένας «δολοφόνος», καθαρίζοντας την πρώτη θέση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ράλι με το «καλημέρα». Το FIAT 124 Abarth Rally που έδωσε την ομολογκασιόν στο αγωνιστικό, για την περίσταση φόρεσε πίσω ανεξάρτητη ανάρτηση αντί του άκαμπτου άξονα του μοντέλου παραγωγής, διπλά καρμπιρατέρ Weber 44 IDF 20 ή 21 στο 1.800άρι μοτέρ για να ανεβάσει την ισχύ του στα 128 άλογα (170+ στο αγωνιστικό). Το καπό από φάιμπεργκλας, το hardtop και το πορτμπαγκάζ ήταν βαμμένα μαύρα ματ για να μειωθεί η αντανάκλαση, ενώ το βάρος ήταν 22 kg λιγότερο.



To 1975, δύο 124 Abarth κατέβηκαν στο ράλι του San Remo, αυτά που βλέπετε στη φωτογραφία –η ισχύς στα αγωνιστικά είχε ανέβει στους 190 PS. Το ένα, αυτό με το το #14,  που οδηγούσαν ο Maurizio Verini και Francesco Rossetti, τερμάτισε δεύτερο, μόλις 2’ 48” πίσω από την εκρηκτική Stratos που οδηγούσαν οι Björn Waldegård και Hans Thorszelius. Αλλά να μην ξεχνάμε ότι αυτό το κεντρομήχανο αυτοκίνητο κατασκευάστηκε ειδικά για αγώνες ράλι. Για την ιστορία να αναφέρουμε το τρίτο και… καταϊδρωμένο Alpine A110 1800 με τους Jean-Luc Thérier και Vial Michel, έναν αιώνα πίσω από το 124 Abarth με διαφορά 33’ 24”.

Ένα χρόνο αργότερα, η FIAT απέσυρε τα 124 Abarth από τους αγώνες, αντικαθιστώντας τα με τα 131 Abarth που έγραψαν τη δική τους λαμπρή ιστορία, ειδικά στα χέρια του Walter Rörhl.

Στο αυτοκίνητο #2, το φιλανδικό πλήρωμα με τους Markku Alén και Ilkka Kivimäki δεν τερμάτισε, λόγω προβλημάτων στο σασμάν. Όχι ωστόσο στο video που βλέπετε. Δείτε λοιπόν μια σύντομη φάση τους υπό το λαμπρό ήλιο του San Remo, ένα υπέροχο θέαμα μιξαρισμένο με τον επίσης υπέροχο ήχο του μοτέρ του μεγάλου μοτορίστα Aurelio Lampredi με τη φροντίδα της Abarth.