Για τις ΗΠΑ, η δεκαετία του ’60 ήταν συνώνυμη της αμφισβήτησης και της νεότητας. Οι νέοι είχαν το πάνω χέρι παντού και δεν είναι τυχαίο ότι ο John Kennedy ήταν ο πιο νέος πρόεδρος που εκλέχτηκε ποτέ.

Έτσι, όταν ο Lee Iaccoca έγινε αντιπρόεδρος της Ford, ήταν μόλις 36 χρόνων και έβαλε στόχο να ξεσκονίσει τη μάλλον συντηρητική και συμβατική εικόνα της εταιρείας. Προχώρησε λοιπόν σε ρηξικέλευθες τομές που θα έφερναν εκατομμύρια νέους καταναλωτές: Τα μισά από τα παιδιά που γεννήθηκαν την εποχή του baby boom, σύντομα θα αναζητούσαν να αγοράσουν αυτοκίνητο.
Η Ford διακατεχόταν από τέτοια έξαψη γι’ αυτό που έφτιαξε, που η Mustang του ’64 έγινε η πρώτη «Διεθνής Δημοσιογραφική Παρουσίαση» της εταιρείας την 1^η Απριλίου του 1964, με καλεσμένους 2.000 δημοσιογράφους, την ίδια μέρα, στις ΗΠΑ και σε 11 ευρωπαϊκές πόλεις. Στην κεντρική εκδήλωση στο World's Fair της Νέας Υόρκης, ο Iaccoca προλόγισε το νέο σπορτίφ αυτοκίνητο με τα εξής λόγια: «Καλημέρα, κυρίες και κύριοι. Καλώς ήρθατε σε μια από τις πιο περήφανες στιγμές της ζωής μας».



Falcon και ό,τι έχουμε στο ράφι
Ο Iaccoca αποφάσισε πως αυτό που ταίριαζε στη νέα γενιά ήταν ένα γοητευτικό μοντέλο, με σπορ σιλουέτα και προπαντός προσιτό οικονομικά. Για να συμπιέσει το κόστος παραγωγής λοιπόν, χρησιμοποίησε μηχανικά μέρη από το ταπεινό 4θυρο Falcon, αλλά και ό,τι υπήρχε σε ποσότητα στις αποθήκες της Ford.

Έτσι η Mustang αρκέστηκε σε ταμπούρα για φρένα και σε άκαμπτο άξονα με φύλλα σούστας για πίσω ανάρτηση – όλα τα κονδύλια διατέθηκαν ώστε να αποκτήσει ξεχωριστό στιλ. Ιδιαίτερα πιεστικός, ο Iaccoca ανέτρεψε όλα τα ειωθότα σχεδιασμού της Ford. Έβαλε τα σχεδιαστήρια να ανταγωνιστούν μεταξύ τους και απαίτησε αποτελέσματα σε ανήκουστα μικρό χρόνο για τα τότε μέτρα της αυτοκινητοβιομηχανίας.

Δείτε ακόμη Δοκιμάζουμε την Ford Mustang GT 5.0 V8 σε δρόμο και πίστα [video]

Αρχικά βαφτισμένο Cougar, το πρότζεκτ πήρε μορφή τον Αύγουστο του 1962 από δύο σχεδιαστές, τον Dave Ash και τον Joe Oros. Η παραγωγή ξεκίνησε τον επόμενο χρόνο. Ξαναβαφτισμένο Mustang (ράτσα άγριων αλόγων) για να συμβολίζει την ελευθερία, τη νεότητα και τις αχανείς εκτάσεις, το αυτοκίνητο με λιανική τιμή μόλις $2.368 απευθυνόταν σε ένα τεράστιο κοινό.

Μέσα συναντούσες μια καμπίνα που δήλωνε σπορ και μπροστά σου εύρισκες μικρά όργανα και ένα τεράστιο τιμόνι. Οι επιδόσεις ήταν δυνατές, βλέπετε ακόμη δεν είχε προκύψει η πετρελαϊκή κρίση, αλλά η Mustang ήταν ασταθής, απαιτώντας γνώσεις και ικανότητα στη γρήγορη οδήγηση.



Πέραν πάσης προσδοκίας
Στον τομέα της παρουσίασης και της επικοινωνίας όμως, η Mustang ήταν άπαιχτη. Με το συνδυασμό των αμαξωμάτων (ενός κάμπριο και δύο κουπέ) του φινιρίσματος (22 χρώματα και 11 ταπετσαρίες) και με ένα μακρύ κατάλογο έξτρα, ο καθένας μπορούσε να έχει ένα αυτοκίνητο διαφορετικό από του διπλανού του. Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με την πληθωρική προωθητική καμπάνια, έφεραν επιτυχία που ξεπέρασε κάθε προσδοκία: 22.000 Mustang πουλήθηκαν την πρώτη μέρα, 400.000 τον πρώτο χρόνο και πάνω από ένα εκατομμύριο μέχρι το τέλος του ’66. Επιτυχία τέτοια που εξανάγκασε την GM να απαντήσει ανάλογα δύο χρόνια αργότερα με τη Chevrolet Camaro.

Δείτε ακόμη Δοκιμάζουμε το Ford Focus RS σε πίστα και δρόμο [video]

Η Mustang αδιαμφισβήτητα ήταν αυτοκίνητο με χαρακτήρα και αποτέλεσε «τρόπο ζωής» στο ξεκίνημα του ’60. Και μάλιστα δεν είναι τυχαίο, ότι στην Αμερική που ακόμη και οι κρατικές υπηρεσίες πιάνουν το σφυγμό της εποχής, κυκλοφόρησε μέχρι και γραμματόσημο των 33 cents με μια Mustang του 1964, από το ταχυδρομείο των ΗΠΑ.

Born in the USA
Το αυτοκίνητο του Ελληνικού Μουσείου Αυτοκινήτου που οδηγούμε σήμερα είναι μια V8 “289”. Η μεσαία από την γκάμα των οκτακύλινδρων, μεταξύ των “260” και “289” High Performance. Ο αριθμός αντιστοιχεί στην χωρητικότητα του μοτέρ, σε κυβικές ίντσες. Σε σχέση με την “260” έχει αυξημένη διάμετρο κυλίνδρων (101,6 αντί 96,5 mm), υψηλότερη συμπίεση (9,0:1 αντί 8,8:1) και 4πλό καρμπυρατέρ με τέσσερα αντί δύο venturi. Με τις αλλαγές αυτές η ιπποδύναμη από τα 160 σκαρφάλωσε στα 210 άλογα, και η ροπή από τα 35,7 στα 41,5 kgm.



Τόσο η “260” όσο και η “289” μπορούσαν να αγοραστούν με 3άρι Cruise-O-Matic, αλλά στα χειροκίνητα η μικρή είχε πάλι 3άρι ενώ η μεγάλη τεσσάρι. Αυτό το τεσσάρι χειροκίνητο ήταν η μόνη επιλογή στην κορυφαία “289” High Performance, στην οποία η απόδοση είχε φτάσει στα 271 άλογα. Για να φτάσει σε αυτά τα επίπεδα ισχύος χρειάστηκε να ανασχεδιαστούν όλα τα σωθικά και να υποστούν ειδική επεξεργασία για μειωμένες τριβές. Οι ανοχές επαναπροσδιορίστηκαν με μεγαλύτερη ακρίβεια. Η σχέση συμπίεσης αυξήθηκε ακόμη περισσότερο (10,5:1) και αναγκαστικά έπρεπε να χρησιμοποιηθούν ενισχυμένες μπιέλες. Τα υδραυλικά ωστήρια αντικαταστάθηκαν με μηχανικά, πακέτο με πιο άγριο εκκεντροφόρο, με μεγαλύτερο βύθισμα και μεγαλύτερης διάρκειας overlap. Τέλος, ανασχεδιάστηκε και ελευθερώθηκε η εισαγωγή και η πολλαπλή εξαγωγής.

Στον δρόμο το αυτοκίνητο είναι κάπως… τρομακτικό. Ή απλώς, αμερικάνικο. Χρειάζεται αυτό το σοκ για να εκτιμήσεις ακόμη περισσότερο τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της σημερινής Mustang.

Η ανάρτηση είναι ανεξάρτητη εμπρός, με πάνω ψαλίδι και μονό κάτω μπράτσο, με αντιστρεπτική και ομόκεντρο αμορτισέρ/ελατήριο. Πίσω έχουμε άκαμπτο άξονα με διαμήκη φύλλα σούστας και λοξά τοποθετημένα αμορτισέρ. Η κύλιση είναι αρχοντική και η άνεση υψηλού επιπέδου. Σε συνδυασμό με την ευρύχωρη, πλούσια εξοπλισμένη καμπίνα, αντιλαμβάνεσαι ότι αυτό ήταν ένα αυτοκίνητο φτιαγμένο για χαλαρά ταξίδια.

Αν δοκιμάσεις να το οδηγήσεις σαν σπορ αυτοκίνητο, θα… αγχωθείς. Στην απότομη επιτάχυνση, λόγω της στροφορμής από την περιστροφή του μοτέρ ο πίσω δεξιός τροχός σηκώνεται από την άσφαλτο και σπινάρει. Στον ανοιχτό δρόμο το αμάξωμα έχει την τάση να πλέει, ενώ στις στροφές η κλίση είναι έντονη. Το σύστημα διεύθυνσης με επανακυκλοφορούντα σφαιρίδια είναι ένα μεγάλο… κενό στο οποίο χάνεται η όποια πληροφόρηση από τον δρόμο. Είναι αργό και θέλει να παλεύεις με το τιμόνι για κάνεις το αυτοκίνητο να στρίψει. Παρά την ισχύ του V8 και την όχι και τόσο κακή κατανομή βάρους (56 εμπρός – 44 πίσω) είναι ένα υποστροφικό πλαίσιο. Ευτυχώς, γιατί αν έπρεπε να κάνεις και ανάποδο με αυτό το τιμόνι…



Ο δυνατός V8 δίνει καλές επιδόσεις εν κινήσει. Η πλούσια ροπή υπερκαλύπτει τα κενά που αφήνει το αυτόματο σασμάν με τις τρεις μόνο σχέσεις. Αλλά θέλει προσοχή όταν πάρεις φόρα, γιατί τα φρένα είναι χλωμά.

Πολλά από αυτά τα προβλήματα υποτίθεται ότι έλυνε το Special Handling Package, το οποίο όμως ήταν διαθέσιμο μόνο για τις “289” High Performance. Περιελάμβανε σκληρότερα ελατήρια και σούστες, μεγαλύτερης διαμέτρου εμπρός αντιστρεπτική και αμορτισέρ, πιο γρήγορο σύστημα διεύθυνσης με λόγο 22:1 (αντί 27:1) και μεγαλύτερους τροχούς 15 ιντσών.

Η Mustang με μια ματιά
Μοντέλο 1964-66
Κινητήρας 6κύλινδρος ή V8
Κυβισμός 2.786 ή 4.261/4.736 cc
Ισχύς 101 ή 164/210/271 ίπποι
Τελική ταχύτητα 160-185 km/h
Παραγωγή 1.000.000+ αυτοκίνητα
Τιμή σήμερα από €42.000 (V8 289 ci)