Αφού ανέβηκε η αυτοεκτίμησή της με το μικρό καμπριολέ Fairlady, η Nissan αποφάσισε να στοχεύσει ψηλότερα, λανσάροντας ένα σπορ αυτοκίνητο πιο φιλόδοξο και ικανό να αντιπαρατεθεί με τα καλύτερα ευρωπαϊκά δείγματα του είδους.

Με κόστος παραγωγής τουλάχιστον 30% χαμηλότερο των εκ δυσμών ανταγωνιστών της, ο Ιάπωνας κατασκευαστής, όπως κι ολόκληρη η ιαπωνική αυτοκινητοβιομηχανία, μπορούσε να καρπωθεί αυτό το πλεονέκτημα για την πλούσια βορειοαμερικανική αγορά. Μια αγορά που γινόταν ολοένα και πιο πλεονεκτική, πιο αβανταδόρικη για τη βιομηχανία του Ανατέλλοντος Ηλίου Βλέπετε τα μικρά βρετανικά ρόουντστερ, όπως τα Triumph και τα MG, αλλά και αυτά των Alfa Romeo, FIAT και Opel, στέναζαν σε επιδόσεις κάτω από την επιβολή των νέων προδιαγραφών ασφαλείας. Την ίδια στιγμή και η εθνική βιομηχανία των ΗΠΑ δεν τα πήγαινε καλύτερα, καθώς Chevrolet Corvette και Camaro, και Ford Mustang, θύματα των επίσης νέων αντιρρυπαντικών προδιαγραφών, έψαχναν για τον ούριο άνεμο.

Αμερικάνα βεντέτα
Με επίσημο ντεμπούτο στο Tokyo Auto Salon 1969, στο τέλος του Οκτωβρίου, και υπό την ονομασία «Fairlady Z», το νέο κουπέ προκάλεσε αίσθηση με τη σιλουέτα του και ακόμα μεγαλύτερο σοκ με την τιμή του. Στοίχιζε στις ΗΠΑ τα μισά λεφτά από μια Porsche 911T! Όταν ξεμπαρκάρισε στην άλλη όχθη του Ειρηνικού υπό την ονομασία «Datsun 240Z» -Datsun ήταν η φίρμα για την Αμερική και «240» η αναφορά για τη χωρητικότητα του μοτέρ- το κοινό ξετρελάθηκε. Και οι καθυστερήσεις στην παράδοση έφτασαν τους τρεις μήνες.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Ένα χωματερό Datsun 240Z για την πρώτη θέση του ράλι Πεκίνο-Παρίσι [video]

Η χαμηλή τιμή του Datsun 240Z όμως δεν έφτανε για να τα εξηγήσει όλα. To γιαπωνέζικο κουπέ ήταν επιθετικό με ένα όμορφο τρόπο μέσω του μακριού καπό που του έδινε ένα αέρα «Jaguar E-type», αλλά και γρήγορο χάρη στο αξιόπιστο και ελαστικό 6κύλινδρο μοτέρ σε σειρά. Ο κοντός «κώλος» του αποτελούσε μια όμορφη αντιστάθμιση στο μακρύ καπό, ενισχύοντας την κόμπακτ σιλουέτα και την επιθετικότητα του αυτοκινήτου. Ο 2,4λιτρος κινητήρας με τον επικεφαλής εκκεντροφόρο καθιστούσαν ικανό το 240Z των 1.040 kg να πιάνει τα πρώτα 100 km/h σε λιγότερο από εννέα δευτερόλεπτα και στην ευθεία να ξεπερνά τα 200 km/h. Δηλαδή καλύτερα από μια Porsche 911T ή μια Jaguar E-type που κόστιζαν τα διπλά. Οι επιδόσεις, παντρεύονταν με αδιαμφισβήτητα δυναμικά χαρακτηριστικά από τους τέσσερις ανεξάρτητους τροχούς, το καντράν έδινε πλούσια πληροφόρηση στον οδηγό που καθόταν σε μπάκετ και είχε στα χέρια του ένα τιμόνι με ξύλινη στεφάνη. Όλα αυτά, μαζί με τον πληθωρικό εξοπλισμό, έκανε τον αυτοκινητικό Τύπο των ΗΠΑ να του δώσει παμψηφεί το προβάδισμα έναντι Ευρωπαίων και Αμερικανών κατασκευαστών.  

Στην Ευρώπη, η υποδοχή του Datsun 240Z ήταν πιο ψυχρή. Χτυπημένο από τους υψηλούς δασμούς εισαγωγής και θύμα της φήμης ενός απαγορευτικού κόστους για τα ανταλλακτικά, το 240Z στην αρχή αγνοήθηκε. Οι νίκες του όμως στο απαιτητικό Ράλι Σαφάρι* το 1971 και 1973 δρομολόγησαν την απαρχή μιας αναγνώρισης, αλλά που θα περιοριζόταν αυστηρά ανάμεσα στις τάξεις των φανατικών.

Οι νέες αντιρρυπαντικές διατάξεις του 1972 υποβάθμισαν σημαντικά στις επιδόσεις και την οδηγησιμότητα του 240Z, κάτι που όμως διορθώθηκε το 1974 με το λανσάρισμα του ψεκαστού 280Z. Η τιμή ενός αυτοκινήτου σε κατάσταση «Concours» δεν είναι ιδιαίτερα ψηλή, καθώς δεν ξεπερνά τις 55 χιλιάδες ευρώ. Όποιος ενδιαφέρεται και ψάχνει για πιο φθηνά μοντέλα, που στην αγορά του κλασικού αυτοκίνητου ξεκινούν από τα οκτώ χιλιάρικα για ένα αυτοκίνητο «Fair», θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός. Από τη μια η μίξη των γενεών και από την άλλη -το κυριότερο- η σκουριά είναι τα σημαντικότερα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει ένας συλλέκτης.

*Στην Κένυα

To Datsun 240Z με μια ματιά
Κινητήρας 6κύλινδρος σε σειρά
Κυβισμός 2.393 cc
Ισχύς (net) 140 ίπποι/6.000 rpm
Ροπή (net) 20,0 kgm/4.400 kgm
0-100 km/h 9,1”  
Τελική ταχύτητα 205 km/h
Παραγωγή 255.000+ αυτοκίνητα (1969-1974)
Τιμή σήμερα €55.000