Η νέα Alfa Romeo 4C για την παραγωγή της κάνει χρήση ενός αμαλγάματος συνθετικών και παραδοσιακών υλικών.

Η νέα Alfa Romeo 4C των €75.000 (στην Ελλάδα) σχεδιάστηκε και διαφημίστηκε ως ένα σούπερκαρ που με συνδυασμό χαμηλού βάρους, καλής ιπποδύναμης και ακριβούς κρατήματος θα μπορεί να αντιμετωπίσει σπορ αυτοκίνητα, πιο βαριά, με μεγαλύτερη ισχύ και εξωτική τιμή.

«Θα μπορούσαμε να φανταστούμε μια κατάσταση, κατά την οποία ο οδηγός μιας Alfa Romeo 4C θα ήταν ταχύτερος σε ορεινό στροφιλίκι από ένα σούπερκαρ, όπως η Bugatti Veyron, λόγω της ακρίβειας και του συμπαγούς μεγέθους της», είπε ο Λουί-Καρλ Βινιόν, υπεύθυνος της Alfa Romeo για τις ευρωπαϊκές πωλήσεις.

Την τελευταία εβδομάδα, η Alfa Romeo σήκωσε το πέπλο μυστηρίου που κάλυπτε την 4C, αποκαλύπτοντας τις περισσότερες από τις τεχνικές λεπτομέρειες που καθιστούν το αυτοκίνητο «φονέα γιγάντων». Στις αποκαλύψεις συμπεριλήφθηκε και μια πρώτη ματιά στο ανθρακονημάτινο μονοκόκ, στα υποπλασία από ελαφρό κράμα, στον κινητήριο άξονα, στο συνθετικό αμάξωμα και στα ελαφρά κρύσταλλα.

Μολονότι η ανθρακονημάτινη «μπανιέρα» αποτελεί το 10% του συνολικού βάρους της 4C, είναι το ένα τέταρτο του όγκου των υλικών. Το αλουμίνιο αποτελεί το 38% του βάρους (υποπλαίσια, ανάρτηση, μπλοκ κινητήρα, καβούκι σασμάν), το ατσάλι το 23% (μοτέρ, ανάρτηση κλωβός ασφαλείας) και το αμάξωμα από συνθετικά υλικά το 7%.

Τα κύρια νούμερα είναι 65 kg για την ανθρακονημάτινη «μπανιέρα» και 895 kg για το αυτοκίνητο κενό. Βάρος που αναμένεται να ανεβαίνει στα 1.100 kg σε «επιχειρησιακή κατάσταση», όταν προστεθούν δηλαδή όλα τα υγρά, γεμίσει το ρεζερβουάρ και συνυπολογιστούν τα τυπικά 75 kg του οδηγού και οι αποσκευές.

Ο στόχος της Alfa Romeo ήταν ο λόγος βάρους προς ισχύ να κατέβει κάτω από τα 4 kg/PS, κάτι που διατείνεται ότι το πέτυχε:  Με το αυτοκίνητο κενό λέει ότι έπιασε τα 3,85 kg/PS, αναλογία που επαρκεί για επιτάχυνση 0-100 km/h σε 5,0”. Η ανακοινωθείσα τελική ταχύτητα είναι 250 km/h.

Προσπαθώντας να αποφύγει την πρόδηλη σύγκριση με τις Porsche Cayman/Boxster που έχουν ατσάλινο αμάξωμα, η  Alfa Romeo δηλώνει περήφανη για τις επιδόσεις της 4C. «Είμαστε ταχύτεροι από άλλα παρόμοια αυτοκίνητα. Αλλά οι επιδόσεις δεν είναι το παν. Η 4C είναι μια καθαρόαιμη Alfa Romeo», υποστηρίζει ο Βινιόν.

Οι μηχανολογικές προδιαγραφές της 4C είναι ένας μακρύς κατάλογος από ελαφρά υλικά. Το διαμορφωμένο σε καλούπι φύλλο συνθετικού υλικού του αμαξώματος (sheet moulding compound -SMC) αποτελεί μια ειδική διαμόρφωση για συνθετικά υλικά μικρού βάρους. Ακόμα και τα κρύσταλλα έχουν λεπτύνει για να κερδηθούν κιλά.

Από την άλλη, πολλά συστήματα έχουν απλοποιηθεί εσκεμμένα. Το τιμόνι δεν έχει υποβοήθηση, κερδίζοντας έτσι βάρος από τα υδραυλικά, ενώ και το ηλεκτρικό σύστημα σχεδιάστηκε όσο πιο απλοποιημένα γινόταν, χρησιμοποιώντας μόνο δέκα ηλεκτρονικές διαχειρίσεις. Ο κλιματισμός για παράδειγμα είναι χειροκίνητος, διότι έτσι δεν χρειάζεται ECU, οπότε το συνολικό βάρος του συστήματος παραμένει χαμηλό.

Στις μεγάλες ευρωπαϊκές αγορές, όπως η Γερμανία, η Αγγλία, η Γαλλία και φυσικά στην εγχώρια αγορά, η Alfa επιβεβαίωσε ότι τα πρώτα αυτοκίνητα θα φτάσουν στο τέλος του Αυγούστου, ενώ οι παραδόσεις της πλούσιας έκδοσης λανσαρίσματος (Launch Edition) θα ξεκινήσουν από τον Σεπτέμβριο.

Κινητήρας
Η Alfa ξεκαθάρισε ότι η 4C θα κινείται αποκλειστικά από ένα 4κύλινδρο μοτέρ που συνδυάζεται με διπλόδισκο αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων. Παρόλα αυτά, οι φήμες για την προσεχή χρήση ενός V6 επιμένουν. «Το 4κύλινδρο μοτέρ είναι τέλειο για την περίπτωση της 4C, διότι μας δίνει τις επιδόσεις ενός 6κύλινδρου, ζυγίζοντας πολύ λιγότερο από αυτόν», λέει ο Λουί-Καρλ Βινιόν. «Οι ρύποι είναι σε χαμηλότερο επίπεδο και σε πολλές ευρωπαϊκές αγορές αυτό είναι πολύ σημαντικό, ακόμα και για σπορ αυτοκίνητα, κυρίως για προλογικούς λόγους».

Ο 1.750άρης τούρμπο με τα 240 PS είναι μια ελαφρωμένη έκδοση του μοτέρ 1.750 ΤΒ της Giulietta, με αλουμινένιο μπλοκ στη θέση του σιδερένιου, με τελικό κέρδος σε βάρος τα 65 kg. Ο μηχανικός του πρότζεκτ 4C, Ντομένικο Μπανιάσκο, λέει ότι το διπλόδισκο σασμάν TCT ξανά-ρυθμίστηκε για πιο κοφτερή απόκριση.

Ανάρτηση
Η ανάρτηση αποτελείται από ατσάλινα ψαλίδια εμπρός και ελαφριά γόνατα πίσω. Η εμπρός ανάρτηση στηρίζεται απευθείας στην ανθρακονημάτινη μπανιέρα αντί να «κρεμαστεί» από το εμπρός υποπλαίσιο. Για να διασφαλίσουν την ακρίβεια στις αποστάσεις των ρυθμίσεων της ανάρτησης, οι επιφάνειες στήριξης είναι κατεργασμένες με ακρίβεια μικρόν. Το εμπρός υποπλαίσιο στηρίζει το αμάξωμα και το ψυγείο, ενώ επέχει και θέση ζώνης σύγκρουσης, προγραμματισμένο για ελεγχόμενη παραμόρφωση προκειμένου να προστατέψει την «μπανιέρα» από ζημιές.

Ο Ντομένικο Μπανιάσκο λέει ότι η πίσω ανάρτηση είναι διαφορετική από την τυπική των γονάτων, με χαμηλές βάσεις στήριξης εσωτερικά των αμορτισέρ και χαμηλή στήριξη των ελατηρίων για να κρατηθεί το σύνολο όσο πιο χαμηλά γίνεται, κατά συνέπεια και η κύρια μάζα του. Εξάλλου παρόμοια διάταξη έχει και η Porsche Boxster και την ίδια είχαν τοποθετήσει στη μυθική Lancia Delta Integrale.

Ανθρακονημάτινο μονοκόκ
Το ανθρακονημάτινο πλαίσιο της 4C θα θέσει νέο παραγωγικό ρεκόρ στα σασί του είδους, καθώς θα κατασκευάζονται 16 ημερησίως ή 3.500 το χρόνο. Το μονοκόκ, κατασκευασμένο από την Adler Plastics, μια ιταλική -εξειδικευμένη στο είδος- κατασκευάστρια εταιρεία που εδρεύει στη Νάπολη, θα είναι και το πρώτο ανθρακονημάτινο σασί για αυτοκίνητο δρόμου στην ιστορία της Alfa Romeo.

Η Adler υπό κανονικές συνθήκες κατασκευάζει εξαρτήματα για αγωνιστικά αυτοκίνητα και για την αεροδιαστημική βιομηχανία, αλλά και επενδύσεις κάρμπον για τη Maserati. Η «μπανιέρα» της 4C χρησιμοποιείται «προ-εμποτισμένο» με ρητίνη ανθρακόνημα, το οποίο επιτίθεται με το χέρι μονοκόμματα στο καλούπι και στη συνέχεια αποξηραίνεται σε κλίβανο.

Η κατασκευή από το άπλωμα μέχρι να είναι έτοιμη η «μπανιέρα» απαιτεί 90 εργατοώρες. Μολονότι, το μονοκόκ που δείχνει η Alfa Romeo είναι φινιρισμένο και γυαλισμένο εξ ολοκλήρου, στα αυτοκίνητα παραγωγής θα γυαλίζονται μόνο τα ορατά σημεία του, όπως το εσωτερικό των μαρσπιέ στην καμπίνα και η κεντρική στήλη που θα τη διασχίζει.

Γραμμή παραγωγής αμαξώματος
Ένα νέο κτίριο μετασκευάστηκε στη Μόντενα για να υποδέχεται το μονοκόκ, όπου θα μοντάρονται πάνω του τα διάφορα εξαρτήματα και θα ντύνεται με τα συνθετικά φύλλα του αμαξώματος. Τα πάνελ θα βάφονται πριν από το μοντάρισμα από ειδικό βαφείο στη Μόντενα που βάφει και τα ειδικά χρώματα στα αμαξώματα της Maserati. Συνολικά 864 εξαρτήματα θα τοποθετούνται πάνω στη 4C, με τα 136 από αυτά στο μονοκόκ, στα υποπλασία και στη δομή του σασί.

Το μοναδικό στην περίπτωση της 4C είναι ότι αποτελεί το πρώτο αυτοκίνητο του οποίου το προ-συναρμολογημένο στη Μόντενα αμάξωμα χρησιμοποιεί συνθετικά πάνελ από έναν και μόνο προμηθευτή. Όλες οι Maserati, μιας και τις εγκαταστάσεις της θα χρησιμοποιεί η 4C, συναρμολογούνται από έτοιμα προκατασκευασμένα κομμάτια που προμηθεύουν καροσερίστες από όλη την Ιταλία. Για παράδειγμα, η GranTurismo, έρχεται από το Τορίνο.

Για να διασφαλιστεί η ποιότητα της συναρμολόγησης του μονοκόκ, των υποπλασίων και των πάνελ, ένας βραχίονας ελέγχει μετρώντας ψηφιακά 350 σημεία σε κάθε «καβούκι» που ολοκληρώνεται.

Τελική συναρμολόγηση
Η γραμμή τελικής συναρμολόγησης της 4C καταλαμβάνει το χώρο που αρχικά είχε προβλεφθεί για τη Maserati Quattroporte, καθώς η παραγωγή της μεταφέρθηκε στο Τορίνο. Συνολικά υπάρχουν εννέα «σταθμοί» συναρμολόγησης, καθένας επανδρωμένος από δύο έως τρεις εργάτες, που έχουν στη διάθεσή τους 14 λεπτά για να κάνουν πολλαπλές εργασίες συναρμολόγησης.

Ο κύκλος των 14 λεπτών είναι ο στάνταρ κύκλος συναρμολόγησης της Maserati στη Μόντενα, έτσι λοιπόν υιοθετήθηκε και από την Alfa. Ο Σταθμός Νο 4, όπου τοποθετούνται ο κινητήρας και το κιβώτιο, είναι ένας από τους πιο χρονοβόρους. Συνολικά, χρειάζονται 20 με 25 ώρες για να ολοκληρωθεί η συναρμολόγηση μιας 4C, οι οποίες μοιράζονται περίπου σε τρεις εβδομάδες. Για παράδειγμα, μια Maserati χρειάζεται περίπου 60 ώρες μοιρασμένες σε δύο μήνες.