Στη Σουηδία, κάποια πολύ ενδιαφέροντα αυτοκίνητα δεν βρίσκονται σε μουσεία, αλλά σε απομονωμένες αγροτικές περιοχές.

Γιατί; Διότι οι 15χρονοι Σουηδοί επιτρέπεται να οδηγούν στο δρόμο, χωρίς άδεια οδήγησης, αυτοκίνητα οποιασδήποτε μάρκας, αρκεί να έχουν μετατραπεί  σε διθέσια φορτηγάκια pick-up και να μην μπορούν να ξεπεράσουν τα 30 km/h.

Αυτό συμβαίνει επειδή τα εκ μετατροπής αυτά pick-up χαρακτηρίζονται «τρακτέρ» από τη σουηδική νομοθεσία – εδώ και πολλές δεκαετίες. Πριν από τον Πόλεμο, τα αληθινά τρακτέρ ήταν πολύ ακριβά για τους Σουηδούς αγρότες, οπότε όσοι έπιαναν τα χέρια τους έκοβαν κι έραβαν αυτοκίνητα δρόμου (συνήθως Ford Model A) για να τα χρησιμοποιούν στα χωράφια τους.

Οι μετατροπές αυτού του είδους έγιναν τόσο διαδεδομένες που το κράτος θέσπισε νόμους οι οποίοι καθόριζαν τι θα μπορούσαν και τι δεν θα μπορούσαν να κάνουν οι αγρότες για να φτιάξουν το δικό τους «τρακτέρ».

Αυτές οι ιδιοκατασκευές απέκτησαν το παρατσούκλι “EPA tractors” όπου “EPA” στα καθημερινά σουηδικά σημαίνει κάτι φθηνό, χειροποίητο και λίγο παράξενο (από τα φθηνά σουπερμάρκετ ΕΡΑ που είναι κάτι σαν τα Lidl).

Τα «τρακτέρ ΕΡΑ» άρχισαν να φθίνουν καθώς τα αληθινά τρακτέρ έγιναν πιο προσιτά. Θα εξαφανίζονταν εντελώς αν οι Σουηδοί έφηβοι δεν ανακάλυπταν ότι μπορούσαν να οδηγούν νόμιμα ένα EPA tractor πριν γίνουν 18 και πάρουν δίπλωμα οδήγησης. Αυτό τους άνοιγε νέους ορίζοντες κινητικότητας, ειδικά το χειμώνα στην επαρχία. Έτσι τα τρακτέρ ΕΡΑ έγινα ξανά δημοφιλή.

Η νομοθεσία όριζε ότι τα τρακτέρ ΕΡΑ έπρεπε να έχουν ξεχωριστό πλαίσιο, μεταξόνιο έως 88 ίντσες (2,235 m) και να μην έχουν ανάρτηση στον πίσω άξονα. Όμως ένας νέος νόμος το 1963 όρισε ένα νέο τύπο χειροποίητων τρακτέρ, τα “A tractors”. Αυτά μπορούν να βασίζονται σε αυτοκίνητα με αυτοφερόμενο (μονοκόκ) πλαίσιο, δεν χρειάζεται να κοντύνει το μεταξόνιο και επιτρέπεται να έχουν πίσω ανάρτηση. Έτσι όλες οι σύγχρονες μετατροπές είναι “A tractors”. 

Μπορεί λοιπόν ένας έφηβος να πάρει τον τροχό και να φτιάξει ένα «τρακτέρ Α»; Ναι, αλλά με σαφείς περιορισμούς. Πρώτον, το αυτοκίνητο που θα μετατρέψει πρέπει να έχει περάσει ΚΤΕΟ, δεν μπορεί να το πάρει από τα σκουπίδια. Δεύτερον, δεν πρέπει να έχει πάνω από 2 θέσεις, με τον πίσω καθρέφτη να απέχει κάτω από 10 εκατοστά από τα καθίσματα. Πρέπει να έχει έναν αποθηκευτικό χώρο πάνω από τον πίσω άξονα, ένα μόνιμο αντανακλαστικό τρίγωνο πίσω και φυσικά έναν κοτσαδόρο ρυμούλκησης – αφού είναι… τρακτέρ.

Θυμάστε στην Ελλάδα τα «αγροτικά του Κολωνακίου»; Ε, την πονηριά για να παρακάμπτουν το Νόμο δεν την έχουν μόνο οι επιτήδειοι, τεμπέληδες Νοτιοευρωπαίοι…

[Πηγή: Hemmings Daily]