Ο Mark Fields, διάδοχος του εξαιρετικού Alan Mulally στο θώκο της Ford, απομακρύνθηκε με κάθε… ανεπισημότητα από τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου από ένα ανήσυχο ΔΣ και ένα κοπάδι μελών της οικογένειας Ford.

Όλοι τους ήταν απογοητευμένοι από τα μειωμένα κέρδη, αλλά περισσότερο από την τιμή της μετοχής που παρέμενε κολλημένη σε χαμηλά διψήφιο νούμερο.

Ο Mark ήταν «καταδικασμένος» ταλαντούχος της Ford: Λαμπρός, έμπειρος και με προσωπική γοητεία, και με εξαιρετικό ιστορικό επιτυχιών σε όποιο πόστο και να κατείχε. Προικισμένος με καλή αίσθηση του προϊόντος, επανέφερε το προβάδισμα της Ford στα μεγάλα pick-up, ξεπέρασε την GM με την εισαγωγή των βαν Transit στη Βόρεια Αμερική, επιβλέποντας ταυτόχρονα την αναδυόμενη ανάκαμψη της Lincoln, ενώ κατασκεύασε μια μοντέρνα Mustang καθαρίζοντας το τοπίο σε σχέση με τη Chevrolet Camaro στο τομέα που μετράει: Με τους πελάτες. Και έμαθε την επωδό «One Ford» από τον Mulally -ομολογουμένως, μια δύσκολη κίνηση ακόμη και πράττοντας και ακολουθώντας τα καλύτερα.

Αλλά τίποτα από αυτά δεν είναι αρκετό σε μια εποχή όπου η Wall Street χρησιμοποιεί το σουλατσαδόρο Elon Musk ως το πρότυπο με το οποίο μετρώνται οι CEO της αυτοκινητοβιομηχανίας. Τα μεγάλα, καινούργια αυτοκίνητα δεν είναι πλέον αρκετά, ούτε η ύπνωση μη κερδοφόρων λειτουργιών, όπως προσπάθησε η GM χωρίς μετρήσιμο αντίκτυπο στο αποθεματικό της. Ας δούμε κατάματα την αλήθεια: Η Tesla είναι συναρπαστική! Gigafactory πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων για μπαταρίες ιόντων λιθίου! Σήραγγες κάτω από το Los Angeles! Επανδρωμένες πτήσεις στον Άρη! Τώρα, αυτά είναι τα πράγματα που καταλαβαίνουν και εκτιμούν οι νεόκοποι αναλυτές του Harvard MBA. Συναρπαστικό και μυρίζει υπέροχα από μακριά! Δεν μπορεί! Όπου να ’ναι θα το δούμε και στο τραπέζι!

Εντάξει, η Tesla είναι απελπιστικά ασύμφορη και η αξιοπιστία των αυτοκινήτων αναπόδεικτη, σε σύγκριση με ό,τι κατασκευάζει η θλιβερή «παραδοσιακή» αυτοκινητοβιομηχανία. Αλλά τίποτα από αυτά δεν έχει σημασία: Ο Musk, ο τελευταίος πωλητής ονείρων, αντλεί ένα ακαταμάχητο όραμα για το μέλλον των μεταφορών. Το απόθεμα της Tesla αψηφά τη βαρύτητα και όλη τη συμβατική επιχειρησιακή λογική. Οι μέτοχοι της Ford, που κατέχουν μετοχές 11 δολαρίων, έγιναν φυσικά επιζήμιοι.

Οι επικεφαλής διευθύνοντες σύμβουλοι της αυτοκινητοβιομηχανίας, εκπαιδευμένοι να υπόσχονται λιγότερα και να παραδίδουν περισσότερα, προειδοποιημένοι από γενιές εταιρικών συμβούλων να αποφύγουν να διασταυρωθούν με την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς κάνοντας ανεύθυνες δηλώσεις που θα μπορούσαν να παραπλανήσουν τους επενδυτές, καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να προσαρμοστούν στο ταχέως μεταβαλλόμενο περιβάλλον. Αγοράζουν εταιρίες μετοχών, επενδύουν σε ψηφιακή χαρτογράφηση, προωθούν ηλεκτρικά, αυτόνομα αυτοκίνητα. Αλλά η τιμή των μετοχών παραμένει πεισματικά κολλημένη.

Είναι λυπηρό, κατά κάποιο τρόπο. Η άσκηση όλης της κρίσης και η προσοχή σε κάποιον που έχει ενθυλακώσει δισεκατομμύρια δολάρια από τα χρήματα των μετόχων δεν είναι πλέον αρκετά. Το παλιό ρητό «τελικά, οι βασικές αρχές θα επικρατήσουν» ισχύει ακόμη, μόνο που οι μέτοχοι δεν θέλουν να περιμένουν το «τελικά». Ο σημερινός CEO μιας αυτοκινητοβιομηχανίας πρέπει να είναι κατά ένα μέρος ηγέτης, κατά ένα άλλο μέρος σόουμαν. Αυτός ή αυτή πρέπει να είναι μια εύγλωττη προσωπικότητα στο καλούπι του ξεχασμένου Lee Iacocca.

Είναι ώρα λοιπόν κάνουμε κάμποσες προειδοποιήσεις, να προβάλουμε τις ανησυχίες και τις αμφιβολίες μας, να δείξουμε πρωτότυπα με 1.500 km αυτονομία –δεν υπάρχουν προγράμματα παραγωγής, αλλά χρειάζεται να το σκεφτούμε. Και είναι ώρα να πούμε: «Παρατήστε το τούνελ του Musk. Ας επενδύσουμε στα αυτόνομα μη επανδρωμένα ελικόπτερα με τέσσερις ρότορες». Ο κακομοίρης ο Mark Fields, ένας καλός, παραδοσιακός, κληρονομικός CEO, δεν ήταν πλέον κατάλληλος για έναν κόσμο όπου οι υποσχέσεις και η δημοσιότητα επιβάλλονται στην επιμονή και στην οικονομική απόδοση. Καλή τύχη στο διάδοχό του…

Βob Lutz

[Πηγή Bob Lutz/Road and Track]