Η σύγχρονη φιλελεύθερη πρακτική να ανατίθενται όλο και περισσότερες λειτουργίες που ανήκαν στην πολιτεία στην ιδιωτική πρωτοβουλία έχει λάβει διαστάσεις χιονοστιβάδας στην ΕΕ.  

Η πιο πρόσφατη σκέψη ιδιωτικοποίησης περιέλαβε μάλιστα αστυνομικά και ελεγκτικά καθήκοντα, χώρους που το κράτος είναι ο κατ’ εξοχήν κυρίαρχος. Την Αστυνομία.  Η πρόθεση και μάλιστα στα ψηλότερα κλιμάκια του γαλλικού κράτους να αναθέσει τη διενέργεια ελέγχων ταχύτητας μέσω ραντάρ σε ιδιωτικές εταιρείες εξέγειρε πολλά ερωτηματικά.

Και πριν απ’ όλα μεταξύ των καθ’ ύλην μέχρι σήμερα αρμοδίων γι’ αυτούς τους ελέγχους, αυτούς που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή αυτής της επιχείρησης και τους βιώνουν καθημερινά: Από τους αστυνομικούς και τους χωροφύλακες μέχρι τον Οργανισμό των Ευρωπαϊκών Οδικών Μεταφορέων, πολλοί δεν κρύβουν το σκεπτικισμό τους απέναντι σε αυτήν την αλλαγή.

Βέβαια για κάποιους στη Γαλλία, αυτή η διαφοροποίηση έχει και τη θετική πλευρά της. Θα απελευθερώσει προσωπικό των δυνάμεων της τάξης για να επικεντρωθεί στο αντικείμενό του, αυτό της προστασίας και της ασφάλειας. Για να ανακουφίσει τις δυνάμεις της τάξης, η γαλλική πολιτεία σκέφτεται λοιπόν να αναθέσει σε ιδιωτικές εταιρείες τη φροντίδα της οδήγησης των μυστικών «πολιτικών» αυτοκινήτων που φέρουν κινητά ραντάρ. Αλλά φυσικά, με το να δει κάποιος εργαλεία της οδικής ασφάλειας να περνούν σε χέρια ιδιωτών, αμέσως θέτει το ερώτημα μήπως αυτά εκτραπούν του αρχικού προσανατολισμού τους. Μακριά από την κυρίαρχη αποστολή του κράτους, μια ιδιωτική εταιρεία ενδιαφέρεται περισσότερα για την πραγματοποίηση κερδών. Η προοπτική λοιπόν της αναζήτησης κερδοφορίας κρέμεται έτσι από την πρωτοβουλία και την πρόθεση να δημιουργηθεί τέτοια.

Ο Frédéric Le Louette, πρόεδρος της Gend XXI, της επαγγελματικής ομοσπονδίας του προσωπικού της χωροφυλακής σχολίασε μέσα από την εφημερίδα Libération: «Αυτό που με ενοχλεί στην όλη μεθόδευση είναι ότι δεν βλέπω ενδιαφέρον. Αυτό δεν θα μας δώσει το επιπλέον περιθώριο ελιγμών. Θα χάνουμε περισσότερο χρόνο σε διαδικασίες και όταν διαπιστωθεί μια σημαντική παράβαση, δεν θα υπάρχει άμεση σύλληψη». Εξέφρασε δε τη λύπη του για μια «πολιτική θολότητα» και περιμένει να μάθει περισσότερες πληροφορίες.

Από τη μεριά της, η γαλλική Αστυνομία ήταν πιο δεικτική. Ο Fabien Vanhemelryck, αναπληρωτής γενικός γραμματέας της συνδικαλιστικής οργάνωσης «Alliance» δήλωσε: «Αντί να κάνει ανακοινώσεις στον Τύπο, ο Gérard Collomb [σ.σ. υπουργός Επικρατείας και υπουργός Εσωτερικών] θα έκανε καλύτερα να απευθυνθεί σε μας. Θα του λέγαμε ότι δεν είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει. Για εμάς, η οδική ασφάλεια αποτελεί μέρος της καταπολέμησης της εγκληματικότητας. Δεν βγάζουμε τα ραντάρ στους δρόμους για να βγάλουμε λεφτά. Θα αντικατασταθούμε από ιδιωτικές εταιρείες που δεν γνωρίζουν τίποτα, που δεν γνωρίζουν καν τις επιρρεπείς ζώνες σε ατυχήματα».

Η Οργάνωση των Ευρωπαϊκών Οδικών Μεταφορέων, τέλος,  είναι προβληματισμένη. Jean-Marc Rivera, εθνικός γραμματέας, εξέφρασε τους φόβους του για τη δημιουργία ενός παρόμοιου οργανισμού με τους κυνηγούς κεφαλών στο φαρ-ουέστ και υπερασπίστηκε τη δημιουργία μιας πραγματικής κρατικής Τροχαίας που θα επιδιώκει να ελέγξει και να τιμωρήσει τις επικίνδυνες και γενεσιουργούς πρακτικές των ατυχημάτων.

Μπορεί να ακούγεται μακριά όλο αυτό από εμάς, αλλά μάλλον είναι να μην γίνει η αρχή. Συμφωνούμε απόλυτα με τις θέσεις, τόσο της γαλλικής Αστυνομίας όσο και της Gendarmerie και του οργανισμού ευρωπαϊκών μεταφορέων, οπότε πρέπει να είμαστε (οι αρμόδιοι φορείς, εννοώ) υποψιασμένοι και το δυνατόν θωρακισμένοι για ένα τέτοιο ενδεχόμενο.